Deniz kum ve güneş

Konu: Deniz kum ve güneş Salı Tem. 06, 2010 10:59 am

Kişiler: Winter Kristowent , Rachel M. McDibble,(S. Poppy Davis sonradan girecektir)
Anlatım: III. Tekil şahıs

Masasının üstündeki telefonun şiddetli titremeleriyle uyandı. Sesi duymamazlıktan gelerek arkasını döndü. Ama inatçı telefon durmadan titriyordu. Uykusunu bölen sese lanet okuyup yattığı yerden doğruldu. Homurdanarak telefonu aldı ve kırarcasına açtı kapağını. Karanlık odada telefonun ok gibi gelen ışıkları gözünü kamaştırmıştı. Sol elini yumruk haline getirip gözlerini ovuşturdu ve esnedi. Mesaj Rachel’dendi. “ Neredesin W. Uyuyor musun hala? Ağaç oldum burada! R.” Oflayıp telefonu yatağına fırlattı. Odasına taktırdığı perdeler sayesinde güneş ışıklarını hiç sızdırmıyordu. Küçükken perdenin kenarından sızan rahatsız edici güneşin onu uyandırmasından hiç hoşlanmazdı. Şimdi de kaçta uyandığını bilmiyordu. Telefonu tekrardan eline alıp saatine baktı. “Lanet olsun!” Saat bire geliyordu. On iki buçukta sözleşmişlerdi. Plaja gidip gerine gerine güneşleneceklerdi. Aceleyle yataktan fırladı. Dolabının kapısını hızlıca açıp bikinilerini aramaya koyuldu. Kimseyi beklemeyi sevmediği için bekletmeyi de sevmezdi. Bikinilerini aradığı dolap iki saniyede darmadağın oldu. Evlerindeki hizmetçinin toplayacağını bildiği için bu konuda rahattı. Alelacele geceliğini çıkarttı ve bikinilerini üstüne geçirdi. Mavi bikinilerinin üstüne beyaz bir elbise giydi daha sonra. Aynanın karşısına geçip sönmüş olan saçlarını elleriyle hacim verdi. Dünden hazırlattığı çantasını yanına alarak odasından dışarıya çıktı. Salonda oturan Rachel’a özür geveledi. Şimdiyse plaja gidip yazın son sıcaklarının tadını çıkaracaklardı. Evlerinin önünde duran Limuzine binip sohbete daldılar. Üçüncü sınıf olmasına rağmen Rachel’la iyi anlaşıyordu. Winter kendinden küçük olanları küçümserdi ama onların arasında böyle bir şey yoktu. Ne zaman oraya vardıklarını anlayamadan Limuzinden aşağıya indiler. Şoförüne gitmesini işaret etti ve yürümeye başladılar şezlonglara doğru.

Misafir

"Ah! Kes şunu!" Hizmetçi Beatriz'in açtığı perdelerden içeriye giren uşık huzmesi Rachel'ın gözlerini öyle bir kamaştırmışı ki, neredeyse kör olacaktı. Bir eliyle gözlerini kapadı ve diğer eliyle eline geçen ilk şeyi hizmetçiye fırlattı. "Çık dışarı" Kapanan kapının ardından yavaşça gözlerini açtı. Fakat yinede birkaç gözyaşı akmıştı. Yanaklarını sildi ve yataktan çıkarak bulunduğu yerde gerindi. Yatmadan önce topuz yaptığı saçı bozulmuştu. Yeniden toplayıp yüzünü yıkadı ve dolabının karşısına geçti. Winter ile plaja gidecekler ve güneşleneceklerdi. Dolabındaki tüm bikinileri yatağına dizdi ve hepsini teker teker denedi. En sonunda beyaz, sptaplez bir bikinide karar kıldı. Altına dar, kot şort giydi ve üstünede pareomsu şeffar bir tunik geçirdi. Yerdeduran plaj çantasına güneşlenmek için geren eşyaları koyduktan sonra odasından çıkrak hızla merdivenleri indi. Beatrizin ona uzattığı waffle'a eliyle iterek evden çıktı ve onu bekleyen jaguar'a bindi. Çok fazla geçmeden araba Winter'ın evinin önünde durdu. Biraz arabada beklemeye çalıştı fakat Winter ortalarda yoktu. Çantadan telefonunu çıkararak Winter'a bir mesaj yolladı. Cevap gelmeyince arabadan inerek evin kapısını çaldı. Hizmetçi kapıyı açtığında ona Winter'ı sordu ve içeriye geçerek salonda bir koltuğa oturdu. Saat neredeyse bir olmuştu. Yarım saattir bekliyordu. Bekletilmekten nefret ederdi. Winter hızla salona girdi ve Rachel'dan özür dileyerek gülümsedi. Birlikte evden çıktılar ve bahçede duran limuzine bindiler. Rachel, yol boyunca Winter ile sohbet etti. Zamanın nasıl geçtiğini anlamadan plaja gelmişlerdi bile. Limuzinden indi ve arkadaşına baktı. Şezlonglara doğru yürürken bacaklarına çarpan sıcak kumları hissedince gülümsedi. Boş bulunan şezlongun birine çantasını bıraktı ve gerindi. Çok fazla bronzlaşmayacaktı fakat yinede teni koyulaşacaktı. Elvede beyaz ten. Üzerindekileri çıkarıp şezlonnga uzandı ve gözlüklerini takarak derin bir nefes verdi.

Konu: Geri: Deniz kum ve güneş Salı Tem. 06, 2010 12:48 pm

Yürürken hafifçe esen rüzgar dalgalı saçlarını uçurup yüzünü okşuyordu. Beyaz teninden memnun olmasına rağmen hafif bir bronzluğun zararı olmazdı. Narin bedenini bükerek oturdu şezlonga. Kollarını iki yana açarak bedenini gevşetti ve elbisesini çıkarttı. Plajda gezinen garsonlardan birine eliyle işaret etti ve onlara iki tane martini ve kendisi için bir şemsiye getirmesini söyledi. Teni ölü bir insan gibi bembeyaz olduğu için haşlanmak istemiyordu. Bronzluktan da pek hoşlanmıyordu zaten. Çantasından fazla bronzlaşmayı önleyen bir krem çıkartıp kollarına bacaklarına sürüp yaydı. Son olarak ta yüzüne iyice yedirip güneş gözlüklerini taktı ve arkasına yaslandı. O sırada yakışıklı garson onlara gülümseyerek içkilerini getirdi. Kaslı vücdudundan akan su damlalarını süzdü. Adama cezp edici bir bakış atıp kafasını R’ye doğru çevirdi. Dudaklarında sinsi bir gülümseme vardı. Birkaç saniye sonra yüzüne masumiyet maskesini takıp plajdaki insanları süzmeye koyuldu. Ellerinin arasına aldığı martini bardağından hafifçe yudumladı. Gözü tavla oynayan iki erkeğe takıldı. Sarışın olanın gülümsemesi muzzamdı. Gülümseyince dudaklarının ardından minik beyaz dişleri gözüküyordu. Onları izlerken hafifçe gülümseyip kıpırdandı yerinden. Kafasını başka bir yere çevirdiğinde gördüklerine inanamadı eski sevgilisi Kevin ve bir zamanlar dostum dediği Irma öpüşüyorlardı. Yudumladığı martininin soluk borusuna kaçtığını hissetti. Öksürdü şiddetli bir şekilde. “İnanamıyorum!” mırıldandı hafifçe. “Sizi adiler.” Çantasından cep telefonunu çekip aldı ve öpüşen çiftin fotoğrafını çekip baktı bir süre ardından Rachel’a doğru döndü. “Bunu ödeyecekler.” Dudakları sinsice kıvrıldı tekrardan. Aklında tek bir şey vardı. Şantaj.

Misafir

Rachel saçlarını hafifçe topuz yaparak çantasından telefonunu ve bronzlaştırıcı kremi çıkardı. Kremi her yerine yaydıktan sonra parıldayan cildine baktı ve gülümsedi. Kreme bulaşan ellerini, çantasından çıkardığı ıslak mendilllerle temizledi ve telefonuna baktı. Mesajlara cevap yazdı. Winter o sırada ikisinede birer martini söylemişti. Rachel ceset gibi uzanmış hiç hareket etmiyordu. Sadece gözleri ile plajdakileri süzüyordu. Etrafta pek çok yakışıklı erkek vardı. Garson elindeki tepsiyle martinileri getirmiş, kan ter içinde kalmıştı. Böyle tiplerden pek haz etmesede yinede adamın cazibeli bir yönü vardı. Winter adama durmadan bakarak onu kışkıtmaya çalıyordu. Rachel'a döndü ve gülümsedi. Bir yandan martinisini yudumlarken bir yandan da barın yakınlarında sportmence tavırlar içerisine giren yakışıklı çocuklara bakıyordu. “İnanamıyorum!” Winter bunu sinirli fakat kısık bir sesle söylemişti. Rachel başını Winter'ın baktığı yöne çevirdi. "Aman Tanrım!" Winter'ın eski sevgilisi ve bir zamanlar arkadaşı, gerçekten arkadaşı olan Irma. “Sizi adiler.” dedi Winter. Ardından telefonunu çıkarıp resimlerini çekmeye başladı. Ne yapmaya çalıştığını biliyordu. “Bunu ödeyecekler.” Şimdi Winter'ın elinde gerçekten büyük bir koz vardı. W, Rachel'a sinsi bir şekilde gülümseyince o da gülümsedi. "Hemde çom büyük bir şekilde."

Misafir

“Ah lanet olsun!” diye inledi Poppy Davis babasını kapıda gördüğünde… Camın önünden çekildi ve çantasını eline aldı. Bikinisinin üzerine giydiği mini elbise ile gayet iyi görünüyordu...
“Bir yere mi gidiyorsun tatlım?” diye sorarken Mike Davis kızının üzerindekileri süzmüş ve tek kaşını kaldırmıştı. “Gördüğü görüntüden hoşnut olmadığı kesin...” diye düşündü Poppy. Genede onu durdurması imkânsızdı…
“92. Caddeye baba…” Poppy babasının sorusunu cevaplarken büyük bir gülümsemeyle üzerindekileri işaret etmişti…
Aslında adamın diyecek bir şeyleri var gibiydi ama kızın beklemeye tahammülü kesinlikle yoktu. Elindeki hasır çantanın içinden çıkardığı anahtarı neşeyle elinde salladı ve çıkan şangırtıyı memnuniyetle dinledi.
“Hey neyse… Görüşürüz baba.”
Yukarı Doğu Yakası kızlarının âdeti şoförlerle dolaşmaktır. Poppy içinse ciddi durumlar dışında bu çok yersiz bir olaydı. En azından güzel beyaz bir arabanız varsa… Ki, Poppy’nin vardı.
Arabada ilerlerken trafiğin ne denli iğrenç bir şey olduğunu yine fark etti. “Evet…” diye iç geçirdi. “Şoförlerle dolaşmanın da avantajları olabilir tabii…”
En sonunda plajın önünde durduğunda memnuniyet belirten bir tavırla gülümsedi. Yalnızlıktan nefret ederdi… Ama 92. Caddede yalnız kalmak gibi bir durum düşünülemezdi bile!
Arabayı park etti ve çantasını eline aldı. Titreşen çantayı hissetmesi de bu sayedeydi zaten. “Öf ya…” diye mırıldandı ve Malibu’daki yılışık ama sevimli Joe Munroe’nun mesajını okumadan telefonu geri çantasına tıktı…

Kumların üzerinde ilerlerken gülümsedi ama yüzündeki gülümseme Winter ve Rachel’i gördüğünde tam olarak büyüdü.
Seslenebilirdi ama yapmadı. Onun yerine iki arkadaşının gözlüklerinin üzerinden şok olmuş bir edayla izledikleri tarafa çevirdi başını.

Gayet sesli bir tepkiydi onunki. Fakat utandığını da söyleyemezdi… “Oha!”

Konu: Geri: Deniz kum ve güneş Salı Tem. 06, 2010 3:40 pm

Winter sinirden bütün kaslarının gerildiğini hisseti. Eski dost olsalar bile bunu yapması tam bir sürtüklüktü. Ateş saçan buz mavisi gözleriyle onları süzüyordu. Irma’nın saçından tutup sürüklememek için kendisini zor tutuyordu. Aşina olduğu bir ses duyup kafasını hafifçe yana çevirdi. Poppy karşısında duruyordu. Oda olanları görmüştü. Kevin şimdiki kurbanını bırakıp kafasını hafifçe kaldırdı. Winter ile gözleri kesişmişti. Çocuğun iri mavi gözleri daha da büyüdü. Kadın kaşlarını sertçe çattı bir anlığına. Ama şuanda hissettiği duyguları bilmesinin bir anlamı yoktu. Yüzü eskisi kadar yumuşaktı. Kafasını hafifçe yana yatırdı. Masum ama sinsi bir gülümseme yerleştirdi suratına. Onu uzaktan görenler saf, masum bir kız sanırdı. Ama iç dünyasına girdiklerinde ne kadar yılan olduğunu fark ederler. Hoş, iç dünyasına girmiş olanlar bile hiç kadar azdırlar. Asil bir sosyete kızı seviyesini beş paralık insanlar için düşürmemelidir. Gossip girl’e yırtık bir kız imajı vermek istemiyordu. Çocuğun mavi gözleriyle tekrardan karşılaştı. Telefonunu ona gösterircesine salladı hafifçe. Çocuk kalkıp onarın yanına yürürken Winter birini daha gördü. Rachel’in her sene ki yakışıklı platoniği onlara doğru geliyordu. Kız Rachel’a doğru döndü ve “Bu sefer ona bir şans vermelisin.” Diye fısıldadı kimsenin duymasını istemezcesine.

Misafir

Rachel, Winter'ın ne kadar gerildiğini fakat bir o kadarda eğlendiğini biliyordu. O çocuğu bir güzel süründürmesini diliyordu. Başından beri hoşlanmamıştı ondan. Winter'a gülümsedikten sonra yeniden martinisini yudumladı. Çantasından kulaklığını almak için kalktığında Poppy'yi gördü. O bile şaşkın gözlerle olanları izliyordu. Kevin denen çocuk başını kaldırdığında Winter'ı gördü ve gözbebekleri büyüdü. İşte benim tanıdığım Winter diye iç geçirdi Rachel. Elbette görüntüleri Gossip Girl'e vermeyecekti. Fakat bunları Kevin ve Irma denen aptal ikili bilmeyecekti. Winter artık onlara bakmıyordu ama ne kadar merak ve sinir içerisinde olduğuda gözden kaçmıyordu. Başını tekrar çevirip gülümsedi ve çocuğa elindeki telefonu gösterdi. İşte başlıyordu. Rachel, oturduğu yerde dişlerini göstererek gülümsedi. Ve şimdi o aptal çocuk buraya geliyordu. Rachel için büyük bir eğlence çıkabilirdi. Böyle durumları her zaman severdi. Winter Rachel'a bakarak anlamsız bir şekilde gülümseyince Ne var? der gibi baktı arkadaşına. Winter gözleri ile yan tarafı işaret edince Rachel başını çevirmesi ile önüne dönmesi bir oldu. Şu platoniğinden nefret ediyordu. “Bu sefer ona bir şans vermelisin.” Winter fısıldamıştı. Bu halini seviyordu, kimsenin duymaması gerektiğini biliyordu ve öylede davranıyordu. "Ah! Tanrım. Olamaz. Buraya mı geliyor?" Aciz bir durumda Winter'a baktı ve içinden çocuğun buraya gelmemesini diledi.

Misafir

Aslında anlık drama dozunun fazlalığı ve Irma'nın sürtüklük katsayısının Poppy'nin gözünde bir anda tavan yapması kızlara ne olup bittiğini sormayı unutturmuştu.
Onun yerine kızda diğerleri gibi bir şezlong çektirip kuruldu. Oturabilir miyim? muhabbetine girmeye gerek duymamıştı. Duyması gerektiğini düşünmüyordu daha doğrusu...
Güneş kremini sürdükten sonra gözlüklerini gözüne geri taktı.
O sırada Winter Rachel'e birşeyler fısıldıyordu ama Poppy duyamadı. Ne oldu diye sormak için onlara döndüğünde Rachel "Aman Tanrı'm. Olamaz. Buraya mı geliyor?" diye inledi. Önce arkadaşının heyecanlandığını düşünen Poppy'nin bu düşüncesi ise Rachel Winter'a o dehşete düşmüş Rachel bakışını attığında yok oldu...
Poppy meseleden uzak kalmıştı -ki bundan nefret eder- Huzursuzca kıpırdandı ve kızlara "Ne ya? Kim geliyor?" diye soracakken onların bulunduğu tarafa doğru ilerleyen sevimli bir çocuğu fark etti. Normal şartlar altında sormazdı ama W ve R aynı anda çocuğa döndüğünde merakı dudaklarını ele geçirdi.
"Kim ki o gelen ya?"

Konu: Geri: Deniz kum ve güneş Salı Tem. 06, 2010 5:15 pm

Winter kibirli bir şekilde saçlarını geriye doğru attı. Merakını gizleyemeyen Poppy’e içten bir gülücük yolladı. Sınıfında sadece selamlaştığı bir kız olmasına karşın ondan hiçbir negatif elektrik almamıştı. Bu yüzden yanında oturmasında bir sakınca yoktu. Kızın sorusuna fısıldayarak cevap verdi. “Rachel’a dört yıldır aşık olan çocuk.” Kıkırdadı fısıltıyla. “ Tatlı biri ama değil mi? “ tekrardan sessiz bir kahkaha attı. Buraya doğru yaklaşmakta olan kumral çocuğun saçları hafif ıslaktı. Suratında her zamanki olan aptal gülümsemesi vardı. Yada Rachel’ın yanında aptala dönüyordu. Bu daha büyük bir olasılıktı. Saf bakışlı çocuğa masumca gülümsedi. Bir insan nasıl bu kadar saf olabiliyordu. Belki biraz çapkın tipli bir çocuk olsa Rachel ona bakabilirdi. “İşte geliyor.” Bugün ne kadar çok tesadüf olmuştu. Ama gün daha bitmedi. Kim bilir daha kimlerle karşılaşacaktılar. İri mavi gözlü eski sevgilisinin keskin bakışlarıyla karşılaştı. Onu tanımasaydı bu bakışlarından donabilirdi. Ama bunlar Winter için geçerli değildi. Sinir bozucu bir gülümsemeyle baktı ona. Yanındaki kızıl saçlı kız kıpırdanıp Kevin’in yüzünü kendisine doğru çevirip kızdı. Ve eski dostuyla bakışları kesişti. Telefonunu kıza doğru salladı. Tek kaşını kaldırdı ve dudağında her zamanki olan alaycı gülümsemesini yerleştirdi. Kızın suratındaki duygular açıktı. Hayal kırıklığı, Pişmanlık ve korku. Bunları gördüğünde keyfi daha çok yerine geldi ve rahatça arkasına yaslandı.

Misafir

Olasılıklardan ve tesadüflerden nefret ediyordu. Bugün hiç şanslı gününde değildi. Yine şu çocuk gelecek ve tüm gününün berbat geçmesini sağlayacaktı. Yerinden homurdandı ve arkasına yazlanıp kollarını göğsünde birleştirdi. Poppy yanlarına gelip bir şezlonga kurulmuştu. Hoşgeldin bakışarı fırlattı kıza. Meraklı arkadaşı Poppy durduramamıştı kendini belliydi. Gelen çocuğu sorup duruyordu. Winter en sonunda gülümsedi. “Rachel’a dört yıldır aşık olan çocuk.” Winter bunu söylediğinde Rachel dondu kaldı. “ Tatlı biri ama değil mi? “ Ya ne demezsin. O çocuğa tatlı demek bin şahit ister. "Hiçte değil. Şu çocuktan bir kurtulsam.." Rachel masum tiplerden hoşlanmıyordu. Rachel, kaçamak bir bakış attığında çocuğun geliyor olduğunu ve şapşal bir gülümsemeyle kendisine baktığını gördü. “İşte geliyor.” Gerçektende geliyordu. Rachel yine aynısını yapacaktı. Ya tersleyecekti ya da görmezden gelecekti. Aklını başka yerlere verdiğinde Winter'ın yine aptal ikiliye baktığını gördü. Ve bu seferde kıza telefonunu gösteriyordu. Winter gerçekten eğleniyordu, aynı şey artık Rachel için geçerli değildi.

Misafir

Sorduğu soruya cevap beklerken Winter ona döndü ve gülümsedi “Rachel’a dört yıldır aşık olan çocuk.” Winter'ın buı sözleri Rachel'in donup kalmasına sebep olmuştu... “ Tatlı biri ama değil mi? “ Poppy çocuğa baktı. Yüzünde hiç bir an kaybolmayacakmış gibi duran sinir bozucu ama sevimli bir gülümseme vardı. "Kesinlikle!" diye onaylarken kızda gülümsüyordu. Rachel ise asılmış bir suratla onlara döndü. "Hiçte değil. Şu çocuktan bir kurtulsam.." Rachel'ın içinde bulunduğu o bıkkınlık hali Poppy'ye yabancı değildi aslında... Yani Joe da ona bu halleri hala yaşatıyordu.
“İşte geliyor.”
"Eğlenecekmişiz gibime geliyor..." diye mırıldanırken sırıttı Poppy Davis. Şapşal ve masum aşıklar cidden eğlenceli olurlardı...
O sırada Winter'in gene o öteki ikiliye baktığı gözüne çarptı. Sırıtışı yüzünde büyüdü adeta tehdit ediyordu W onları... Kızıl saçlı kız korku ile onların oturduğu tarafa bakıyordu şimdi.
Ama Poppy'nin ilgisini birazdan oluşacak sahne daha çok çekiyordu. Rach'in ne yapacağı merak konusuydu elbette.

Konu: Geri: Deniz kum ve güneş Perş. Tem. 08, 2010 4:19 pm

Winter sinsi bir edayla memnun olmayan arkadaşına döndü. Bu çocukla eğlenmek varken neden memnuniyetsiz bir suratla bakıyordu ona. Fena bir tip değildi. Sadece fazla saftı çok fazla. Gözlerini sinsice eski sevgilisinin geldiği yöne doğru kıstı. Bir zamanlar en yakın dostu olan kız ayağa kalktı, kızıl saçlarını vahşice savurdu. “Oyun başlıyor.” Winter’in gülümsemesi geniş bir hal aldı. Bu sefer o kıza gününü gösterecekti. Eski sevgilisinle çıkması onu kendine baş düşman etmişti. Narin vucüdunu öne doğru eğip ayağa kalktı. Parmaklarının arasındaki martiniyi güçlü bir şekilde kavrayarak kızın suratına sinsice gülümsedi. “ Oynamak için yanlış kişiyi seçtin Irma. Beni tanıdığını sanıyordum.” Tısladı sessizce. Arkadaşlarını bu iğrenç sohbete dahil etmek istemiyordu. Rachel’in platoniğinle biraz eğlenmek isterdi ama bu başka zamana kalıcaktı. Ezik çocuğa ve yanında duran havalı sarışına döndü. “Sizinle tanışamadığım için üzgünüm.” Yüzündeki gerginlik kaybolmuş, masum bir kediye dönmüştü. Duygularını nasıl gizlediğine şaşmak gerekirdi. Gayet profesyönelceydi. Sarışın dostuna kaydırdı gözlerini “ Daha sonra görüşürüz.” Gözleriyle Irma’yı işaret etti. Muhakkak oda onu anlamıştı zaten. Poppy’e de veda edip. Irma’nın götürdüğü yere doğru yürüdü.

Spoiler:

Misafir

Şuan içinde bulunduğu durumdan nefret ediyordu. Arkadaşları eğlenirken homurdanmaya başladı. Tüm aptallıklar onu buluyordu zaten. Kafasını çevirip çocuğun gelip gelmediğine baktı ve hala o şapşal ifadeyle bakıyordu. Gözlerini kısatı ve çocuğa baktı. Sakın buyara gelipte günümü mahvetme, seni ezik. Yoksa işin biter. Rahat bırak beni, bakışları fırlatıp önüne geri döndü. İşe yaramasını bekliyordu. Çoğu aptallar risk almayı sevmezdi nasıl olsa. Yerinde güümsedi ve Poppy'ye döndü. "Sakın güleyim deme P." Yinede arkadaşı şezlongunda kıkrdamadan duruyordu. Derin bir nefes alıp verdikten sonra plaj çantasını önüne çekti ve kulaklığını aramaya başladı. Uzun beyaz kulaklığı telefonuna taktıktan sonra, azıcık kalmış olan martiniyi içti ve müzik dinlemeye başladı. Winter'ın yüzündeki o şeytani gülümsemenin karşısında o da gülümsedi. Onları çıldırtacağını biliyordu. Belki süründürürdü. Aptal ikili yanlarına doğru gelirken Winter birşeyler söyledi. Rachel'ın duyamadığı bir ses tonunda. Daha sonra sezlongtan kalktı ve çnatsını koluna taktı. “ Daha sonra görüşürüz.” Irma'yı işaret edince başıyla onalayıp gülümsedi. "Görüşürüz W. Sonra."

Misafir

Aslında dramatik tesafüslere ve arkadaşlarının özel hayatlarına dalmak gibi bir amacı yoktu Poppy'nin. O yanlızca bir şezlonga serilecek; biraz güneşlenecek, yüzecekti. Yinede kimse bunun daha eğlenceli olmadığını söyleyemezdi. Attığı her adımı düşünen aynı zamanda Rachel'a doğru gülümseyen şapşal çocuğa baktı. "Zavallıcık..." diye düşündü. "Büyük ihtimalle Rachel'in onu umursamaması sebebiyle kalbi kırılacak..." dudakları keyifli bir sırıtışla kıvrılmıştı şimdi...
Rachel'in çocuğa nefret dolu bir bakış fırlattığını sezinledi. i Yerinde güümsedi ve kıza döndü. "Sakın güleyim deme P." Poppy ise tepkisiz kalıp şezlongunda kıpırdamamayı tercih etti. Rachel zaten yeterince gerilmişti... Birde üzerine gülüp arkadaşının canını sıkmaz istemezdi.
Gözlüğünü saçlarından çekti ve gözlerinin üzerine yerleştirdi. O sırada gözleri Winter'a kaydı. Kızın yüzündeki o şeytani gülümsemeyi farkettiğinde o da yeniden sırtıttı. Gelen sevimli ikiliyi görünce doğrulan Winter'in neler yapacağını merak etti Poppy. O zırada W Rachel'a döndü ve “ Daha sonra görüşürüz.” diye mırıldandı.
"Görüşürüz W. Sonra."
Poppy ile Winter da vedalaştıktan sonra koyu saçlı arkadaşları yanlarından ayrıldı...

Misafir

Rachel artık pek fazla konuşmuyordu. Winter'da gitmişti zaten. Öne doğru eğildi ve gözlüğünü çıkardı. Dinleği müziğin sesi yankılanırken elleriyle ona uymayacak bir biçimde ritim tutuyor ve şarkıya eşlik ediyordu. Sayonara wo kakusu futari ja naku.. Etrafta dolaşan görevliden şemsiyeyi düzeltmesini söyledikten sonra arkasına yaslandı. "Artık şu denize girmek istiyorum. İbiza'dan beri deniz yüzü gördüğüm yok." Poopy'ye gülümsedi. Onunla olmak güzeldi. İyi bir dost ve eğlence anlayışı kendisine çok benziyordu. Arkadaşının Rachel'ın içinde bulunduğu vahim durumu anlamış ve empati kurmuş gibi bir hali vardı. Kulaklıkları kulağından çıkardı. Şezlongtan kalktı ve Poppy'nin önünde durmaya başladı. "Biraz daha güneşlenirsem ıstakoz gibi olacağım." Elini Poppy'ye uzattı ve kalkmasına yardım etti. Aslında güç kaybettiğinden biraz güçlükle çekmişti Poppy'yi. Kız ayağa kalkında elini omzuna koydu ve yüzüne karşı gülümsedi. Arkadaşının kafasındaki gözlüğü şezlonga bıraktı. Sıcak kumda çıplak ayakla yürüyemediği için parmak arası terlikleri giydi ve denize dğru yürümeye başladılar.

Konu: Geri: Deniz kum ve güneş C.tesi Tem. 10, 2010 12:54 pm

Winter: 25 Şöhret Puanı 5 dolar
Rachel: 30 Şöhret Puanı 6 dolar
Poppy: 10 Şöhret puanı 2 Dolar

» Güneş Altında Tutulma
» Deniz Tanrıçası
» Ambrosia~Deniz.Su
» Biraz Deniz Biraz Dedikodu...