Biraz Huzur..

Misafir

Rachel & Jamié
~ 1. Tekil Kişi

Rachel! Tanrım,onu çok özlemiştim!
Uzun süredir görüşememiştik.Paris'e kaçtığımdan beri burnumda tütüyordu.Herşeyi anlatmam lazımdı ona.Pariste yaşadıklarımı ve özellikle Fernando ile geçirdiğim geceyi.Uyuşuk uyuşuk yatakta tembellik ediyordum.Saten pijamalarımı bile çıkartmamıştım.Dün gece müthiş bir uyku çekmeme rağmen bile kendimi esnemekten kurtaramıyordum.Kimsenin beni bu gün ki ruh halimden kurtaramayacağını düşünürken telefonum titredi.Dün rahatsız edilmek istemediğimden titreşime almıştım.Gelen mesaja bakmakla bakmamak arasında kalmıştım.İçime yayılan merak duygusuyla birden yataktan fırladım.Ahh! Yere düşmüştüm.Neye çarptığımı görmek için yere eğildiğimde birçok eşyamın yerde olduğunu gördüm.Dün giydiğim bluz,açık renkli Converselerim ve daha bir sürü eşya.Bunlar odama göz gezdirmemi sağladı.En sevdiğim mavi t-shirt'im konsolumun üstündeki gece lambasında asılı duruyordu.Makyaj masamdaki malzemeler darmadağın haldeydi.Ne kadar salmıştım kendimi böyle! Of! Okumam gereken bir mesaj vardı.Yerden kalktım ve konsoldan telefonumu aldım.Rachel diye bağırdım mesajın ondan geldiğini görünce.Aceleyle bir çırpıda okudum.Butter'a gidiyordu..Hemen pijamalarımdan kurtulmalıydım.Çabucak pijamalarımı çıkardım.İç çamaşırlarımla dolabın önünde dikili duruyordum.Tanrıya şükür ki perdeler kapalıydı.Onları bile açmıyordum kaç gündür.Dolaptan hemen siyah kısa bir elbise aldım.Üstüme geçirdim ve hafif bir makyaj yaptım.Ayakkabı olarak siyah sade bir babet seçmiştim.Ve beyaz küçük bir çanta -küçük herzaman tercihimdir-.Saçım hep düz fönlü gibi olduğundan biraz şekil verdiken sonra hazırdım.Telefonumu,güneş gözlüklerimi alarak merdivenler ikişer ikişer inmeye başladım.Salon'a indiğimde hizmetçilerden biriyle karşılaştığım iyi olmuştu. " Camila, odamın temizlenmesini istiyorum.Hiçbirşeyin yerini değiştirmeyin!" dedim sert ses tonuyla.Söylediğimi ikiletmeden yapıcağını biliyordum.Hadi ama J , o onun görevi diye mırıldandım evden çıkarken.

Arabam sürekli olduğu gibi kapının önündeydi.Şöför kapımı açtı ve oturmama yardımcı oldu.Oda şöför koltuğuna oturduğunda " Butter'a." diye bağırdım ön kısma doğru.Yolculuk sırasında sürekli dışarıyı izlemiştim.Yol kısa olduğundan kendimi Butter'ın önünde buldum.Arabadan inerken şöföre onu aradığım zaman gelmesi için uyarıda bulundum.Kapıda beklemesine gerek yoktu.Butter'a girdiğimde Rach'i görememiştim.Daha gelmemiş olmalıydı.Cam kenarında bir masa buldum ve oturdum.İçerisi pek kalabalık değildi.Dışardan gelip geçenleri izlemeye koyularak Rach'i beklemeye başladım..

Misafir

"Bir iki lokma seni öldürmez küçükhanım." Bana uzatılan düzdüz porselen bir tabağın içinde öylece duran waffle'a baktım. Daha yeni yapılmıştı, kokusu adeta kendimden geçmeme neden oluyordu. Gerçekten güzel bir görüntüsü vardı ama canım Waffle istemiyordu. "Duscha. Sana kaç defa söyledim. Artık Waffle istemiyorum. Şu halime bakar mısın?!" Sitem dolu sözlerim kendimeydi aslında. Son zamanlarda kendimi yemeğe vermiştim. Ortada hiç bir sebep yokken. Sadece biraz ben olmaktan uzaklaşmak istemiştim o kadar. Elimle tabağı ittim ve Duscha'yı odamdan kışkışlayarak kendimi yatağa fırlattım. Jamié ile Butter'da buluşacaktım. Yatağın kenarlarındaki ince sütunlardan yardım alarak kalktım. Dolabımdan birkaç parça kıyafet çıkardım ve Anna Sui elbisemi üzerime geçirdikten sonra rugan ayakkabılarımı giydim. Yüzüme doğal bir makyaj uyguladıktan sonra, annemin gümüş işlemeli tarağı ile saçlarımı taradım. Makyaj masamın üzerinde duran resmine gülümsedim ve ona ne kadar çok benzediğimi birkez daha gördüm. Onun mibik takı kutusundan minik altın bir hacı boynuma taktıktan sonra aynada kendime baktım. Son dönemde aldığım bir iki kilo haricinde oldukça güzel görünüyordum. Telefonumu ve bir iki ufak eşyamı portföy çantama koydutan sonra merdivenleri indim. Duscha yine beni bekliyordu. Bu sefer yanında Bayan McDibble'da vardı. Hala ona böyle hitap ediyordum. O, kendisine adıyla seslenmemi söylüyordu ama ben bunu seviyordum doğrusu. Bayan McDibble'ın elindeki tabağa baktım. Gözlerimi ardarda kırptıktan sonra hiç umursamadan kapıya yöneldim. "Waffle yok, dünya güzel. Hiç uğraşmayın." Ufak bir kahkahadan sonra jaguara bindim. Şöför nereye gidileceğini biliyordu. Ona e-posta yoluyla günlük programlarımı atıyordum. Araba hızla yol alırken portföyden telefonumu çıkarıp parmağımı geniş yüzeyinde gezdirerek kilidini açtım ve Jamié'ye mesaj yolladım. Hala uyuduğuna emindim. Ve benim attığım kısa mesaj ile ışıklarını yakmış bir halde giyinip evden çıkmaya çalıştığını biliyordum. Gülümseyerek pencerden gökyüzüne baktım. Hava oldukça güzeldi. Üşümeyeceğini tahmin ediyordum. "Usure naide anata yo, wazukara toi-" Çalan telefonuma elimde durmasına rağmen geç baktım. Araba Butter'ın önünde durduğunda ben hala telefondaydım. Şöförün kapıyı açmasına gerek duymadan kendim çıktım ve camın kenarında oturan Jamié'ye baktım. BEni görünce dişerini göstererek gülümsedi. Konuşmayı kısa keserek cam kapıyı ittim ve J'in oturduğu masaya doğru yürüdüm. "Ah, J. Seni o kadar çok özlemiştim ki.. Seni küçük yaramaz. Bensiz Paris'e kaçmak ha?!" Kollarımı iki yana açarak J'e sarıldım ve masaya oturdum. Şimdi ondan biraz hesap soracaktım. Tam karşıma oturduğunda elimi elinin üstüne koydum. O sırada garson başımıza dikilen garsonu yeni farketmiştim. Kıkırdadım ve garsona siparişmi verdim. Crep Casalinga bana yeterde artardı bile.

Misafir

Garson Rach'ın siparişini aldıktan sonra bana döndü.Tersler gibi olsada hiçbir şey istemediğimi söylemiştim.Kalktığımdan beri kahvaltı bile etmemiştim.Yinede canım bişey yemek istemiyordu.Ondan beklenmeyen bir tepkiyle gülümsedi ve gitti.Rach! Ona özlem dolu gözlerle baktım ve o tanıdık parfüm kokusunu ciğerlerime doldurdum.İkimiz tam bir şeytan ikilisiydik.Dünyada ondan iyi anlaştığım birini bulamazdım.Onu çok seviyordum.Neredeyse tüm özelliklerimiz birbiriyle uyuyordu.Gözlerim boynundaki haca kaydı.Rach ve onun şu dilimizin söylemeye dönmediği inançları.Suratıma kocaman bir gülümseme yerleştirdim."Sensizde olsa Paris güzeldi." dedim göz kırparak.Bunun aksi olduğunu R'de biliyordu.Yinede ona biraz takılmak istiyordum.Tam birşeyler söylüycektim ki şu uyuz garson siparişi getirdi.Tekrar gülümseyerek yanımızdan ayrıldı.Neden bilmesemde bu garson hiç hoşuma gitmemişti.Belkide bana olan bakışları hoşuma gitmemişti.Sinirli gözlerle gitmesini takip ettikten sonra tekrar sıcacık gülümsememle Rachel'a döndüm."Bensiz burada neler olduğunu çok merak ediyorum aslında!.." Rachel tamda beklediğim gibi ilk önce benim anlatmam için tam ağzını açıcaktı ki laflarını boğazına tıktım."Of R. Pariste ciddiyim hoşuna gidicek birşeyler olmadı.Dostlarımı görmem haricinde katlanılmazdı." Aynen böyleydi.Pariste ne kadar sıkıldığımı hatırlayarak gözlerimi devirdim.Hıımm.. Birde Rach'ı görene kadar burda, Manhattan'da yaşadığım olaylar vardı.Fernando! Ondan Rachel'a bahsetmem gerekiyordu.En yakın dostumun vericeği tepkiden korkuyordum.Bu konuda ağzımı açmakla açmamak arasında biraz düşünücektim! Yinede biz böyle şeylere alışık.Seks bizim için gecelik birşeydi.Benim korktuğum Fernando için birşeyler hissettiğimi anladığı zaman vericeği tepkiydi..

Misafir

Jamié'ye öyle hasret dolu bakıyordum ki neredeyse içine düşecek gibiydim. O benim gerçekten gerçek dediğim en yakın dostumdu. Onu yıllardır tanıyordum. Birbirimizin herşeyini biliyorduk. Hiç gizlimiz saklımız yoktu. Fakat onun gözlerinde birşeyler gördüğümü söyleyebilirim. Kötü bir şey mi olmuştu? Benim tatlı J'im zarar mı görmüştü yoksa?! Endişeli ifadeyle gözlerinin içine baktım. O tekrar bana bakınca yeniden eski halime dönerek arkama yaslandım.. "Sensizde olsa Paris güzeldi." Güzeldi ha? Eminki öyleydi. Jamié konuşacağı vakit garson siparişimi getirmişti. J, bir şey yemiyordu. Aslında en iyisini yapıyordu. Keşke bende yapabilseydim. Ama önümde duran lezzete asla hayır diyemeyeceğimi herkes biliyordu. Garson şapşal gülümsemesiyle giderken Jamié ona sinirle bakıyordu. "Bensiz burada neler olduğunu çok merak ediyorum aslında!.." Manhattan'a tatilden dönen herkes bunu soruyordu zaten. Bende çok fazla bilmiyordum aslında. İbiza'dan beri pek dedikodulara karışmamıştım. "Çok fazla bir şeyler yoktu aslında. Bende yeni döndüm. Biliyorsun. Şu sıralar olayları uzaktan gözlemliyorum." Masum gülümsememle ona baktım. Hala merak içerisinde kıvrandığımı biliyordu. "Of R. Pariste ciddiyim hoşuna gidicek birşeyler olmadı.Dostlarımı görmem haricinde katlanılmazdı." Demek olmadı. Hoşuma gitmeyecek şeyleri anlat o zaman diye geçirdim içimden. Paris haricinde bir şeyler olduğunu biliyordum. J, bunu bana neden anlatmıyordu ki? "Jamié, Paris'i boşver. Başka bir şeyler var. Ben J'imi tanıyorum." Gözlerimi kısarak yüzüne baktım. Gözlerini devirmiş olarak masaya bakıyordu. Haklıydım işte. Benden asla kaçmıyordu. Ve umarım J benden saklamazdı.

Misafir

Off anladı işte! diye geçirdim içimden.Rach'den asla çekinmezdim.Ona herşeyimi anlatabilirdim.Nedense bu dilimin ucuna kadar geliyor, kelimeler ağzımdan dökülmüyordu.Rachel bir açıklama bekler gibi rahatsız edici bakışlarını üstüme dikmişti.Ben ise masayı incelemekle meşguldum.Kafamı kaldırıp suratına bakabilceğimden emin değildim.Ne vardıki bunda?! Herkesin başına gelebilirdi.Off! Yinede olmuyordu işte.Belki bir kaç yalan söyleyebilirdim."Şu sıralar kendimi koskoca malikanede çok yanlız hissediyordum.Ailem öldü biliyorsun.Evde benden başka bir tek hizmetçiler var.." Becerememiştim işte.Rachel'e yalan söylerken hep böyle oluyordum.Genelde pek yalan söylemezdim ama arada ihtiyacım olurdu.Ve o zamanlarda şimdi olduğu gibi beceremiyordum.Suratım aniden kıpkırmızı oluyordu.Rach'de kolayca anlamıştı yalan söylediğimi.Buna baya sinirlenmiş gibiydi.Israrcı gözlerler suratıma bakmaya başladı.Tekrar bakışlarımı kaçırdım.Dışardan geçen insanları izliyordum."Yalan söylediğini çok iyi biliyorum!." Kahretsin. Alınmış olabilir miydi? Büyük ihtimalle öyleydi.Acil birşeyler yapmam gerekiyordu."Bak tamam.Ben şey.. Imm,yani sanırım.. Galiba birinden hoşlanıyorum." Tekrar kıpkırmızı olmuştum.Bu sefer yalan söylemiyordum ama.Rach beklediğim gibi şaşırmamıştı.Hatta kahkaha atıyordu.Utangaç utangaç başımı kaldırdım.Rach'ın suratını incelemeye koyuldum.Ne düşündüğünü,duygularını anlamak zordu şu an için.

Misafir

Gözlerini benden kaçırıyordu. Evet, kesinlikle kötü bir olay vardı ortada. Jamié benden asla utanmazdı. Oi ağzına geleni anında söyleyen açık sözlü bir kızdı zaten. Ve benden, en yakın arkadaşından saklıyordu. Yemeğimden bir lokma aldıktan sonra Jamié'nin suratına acil bir cevap beklermiş gibi baktım. Hadi J. Sen böyle değildin. Biraz hızlı davran.Şurada çatlayabilirim, bakışlarıyla süzdüm arkadaşımı. Bana sanki birilerine yetiştirecekmişim gibi bakıyordu. Sanki öyle biriydim. Delici bakışlarımın altında ezilmiş gibi görünüyordu. "Şu sıralar kendimi koskoca malikanede çok yanlız hissediyordum. Ailem öldü biliyorsun. Evde benden başka bir tek hizmetçiler var.." Jamié bu konuyu açtığında ister istemez üzülüyor gibiydim. Ama doğrulaı söylemiyordu. Benim tanıdığım J asla böyle yapmazdı. Yoksa birisi beynini mi yıkamıştı? "J, geveleyip durma. Doğruyu söylemediğini adım gibi biliyorum." Biraz fazla ısrar ediciydim ama onun bana anlatması gerekiyordu. O benim için kardeşten farksızdı. Herşeyi en ince ayrıntısına kadar öğrenmem gerekiyordu. Gözlerini bana doğru dikti ve suratıma mahçup bir ifadeyle baktı. Ah, biliyordum. Kesin kötü bir şeyler yapmıştı. Tanrım bu kız yerinde duramıyor muydu acaba? "Bak tamam.Ben şey.. Imm,yani sanırım.. Galiba birinden hoşlanıyorum." Kimsenin bana bakmasına umursamadan bir kahkaya patlatıverdim. Hoşlanmak. J için böyle bir kelime yok sanıyordum. Ve benim tatlı arkadaşımın yanakları kıpkırmızı olmuştu. Başını kaldırdığında kahkahamı kestim ve gülmemek için dudaklarımı ısırdım. "Pekala. Demek birisinden hoşlandın ki çok merak ediyorum. Kim?" Jamié'ye yan yan bkaarak sırıttım ve utangaç gözlerine soran gözlerle baktım.

Misafir

Off. Şimdi minik sırrımı bir başkasıda biliyordu.Rach'ın kimseye söylemeyeceğini biliyordum.Fakat sırrımın bana özel kalmasını istemiştim.Yanaklarım alev alev yanmaya başlamıştı.Ateş yükselirken kulaklarıma kadar varmıştı.Şimdi kulaklarımda kırmızılaşmıştı.Rach! Beni ne durumlara sokuyordu böyle. "Pekala. Demek birisinden hoşlandın ki çok merak ediyorum. Kim?" Bunu asla yapamazdım.Rachel'in beni öldürceğini biliyordum.Yinede o kadarını söyleyemezdim.Sandalyemde rahatsızca kıpırdandım.Hareketlerim beynimin dışında gerçekleşiyordu artık.Öne doğru doğruldum ve etrafıma baktım.Elinde telefonla gizlenmiş hiç kimse yoktu.Gerçi içerde pek kimse yoktu.Herkes kendi halindeydi.Söylemekle söylememek arasında gidip gelirken dudaklarımın kıpırdadığını farkettim."Fernando!." Başka birşey söyleyemeden gözlerimi çabucak kaçırıverdim.Rach baya şaşırmıştı.Bir açıklama bu durumdan sonra gerekirdi."Biliyorum saçma gelicek ama otelde onunla bir gece geçirdim.Diğerlerinden çok farklıydı.Bana narin birşeymişim gibi davrandı.Bir seksin haricinde duygularıyla hareket etti.Ve sabah olduğunda gerçekten gitmesi gerektiği için gitti."

» Biraz Tutku, Biraz İçki.
» Biraz Deniz Biraz Dedikodu...
» Huzur&Claire
» Biraz dedikodu...
» An içinde biraz gerekl!