Daha Kötüsü ?!.

" Bakar mısınız? Acaba üzerimdeki elbisenin bir beden daha büyüğünü verebilmeniz mümkün mü? "

Evet, bu yaştaki biri için kurulabilcek en berbat cümle olmalıydı. Bir bedencik, sadece bir bedencik daha büyüğünün içine rahatlıkla sığacaktım. Biraz daha içinde kalırsam kesin dikişlerinin patlıycağını düşündüğüm elbiseden kurtulmak için kabine geri döndüm. Çıkarttığım elbiseyi kabindeki askılardan birine asmıştım. Çok geçmeden kabinin kapısı iki kere vuruldu. Kesinlikle burası dükkanın en tenha kısmı olmalıydı. İç çamaşırlarımla olmama rağmen tuhaf bir rahatlıkla kabinin kapısını araladım. Eflatun renkli elbisenin bir beden büyüğü aynı tatlıklıkla görevli bayanın elinde duruyordu. Bayan gördüğü manzarayla afallamışken teşekkür ederek elbiseyi aldım. Başımın üzerinde geçirip, zor bir hamleyle fermuarını çektiğimde içime rahatlama duygusu dalgalar halinde yayılıyordu. Rahatlamamam gerekirdi. Bir beden buradaki kızlar için iyi bir alay konusu olduğu gibi bunalımlara girmek için güzel sebepti. Hiç bir zaman o şımarıklığa ulaşamamıştım. Bu süreden sonrada değişebilceğimi zannetmiyordum. Uzun boyluydum sonuçta. Elbiselerimin bedeninde ufak bir farklılık olsada bir beden görüntümde hiç bir farklılığa yol açmazdı. Aynadaki görüntümden emin olduktan sonra kabinden çıktım. Yanımda arkadaşım yoktu. Yinede görevli bayandan fikrini alabilirdim. Beni gördüğünde yüzünde aynı şaşkınlık aynı afallama vardı. Büyük ihtimalle katolik, diye geçirdim içimden. Fazla dekolteli, kısa bir elbiseydi. Çarpık ifadesiyle güzel göründüğümü söyledi. Bu haline sadece gülümsemiştim. O an çokça aşina olduğum bir ses kulaklarıma çalındı. Kaçıyordum bu sesin sahibinden. Pişmanlığımdan olmasada kendime olan saygımdan olmalıydı. Rahatlama duygusunun yerini panik kaplamıştı. Donuk ifademle kabine doğru ilerlerken görünmez olmayı diledim.

Cehenneme kadar yolun var Jake! Bahse varım iblisler bile seni görünce geri çekilecektir! Şeytan'ın p.çi!
Eklemlerinin kavradığı direksiyonu hızla sola kırdı. Bahar yağmuruyla ıslanmış kaygan yolda araba hafifçe seğirtti ancak Claire toplamayı başardı. Barney's'e doğru son sürat giderken gözlerinden akan bitmek damlaları elinin tersiyle sildi. Karnında bir şişliğin olması için kesinlikle çok erkendi, ancak kendi kendini komplekse sokup kıyafetlerinin olmadığına inanıyordu. Bir kaç parça şeye ihtiyacı vardı sadece. Bebek gidene kadar içinde rahat edebileceği bir kaç elbise, pantolon ya da her neyse ondan. Eli refleks olarak karnına gitti. Bir kaç saniyeliğine dindirmiş olduğu gözyaşları yanaklarında yerlerini tekrar aldılar. Arabayı kenara çekti Claire. Başını direksiyona dayadı. Ellerinden biri, eklem yerleri bembeyaz olacak kadar sıkı bir şekilde direksiyonu tutuyordu, diğeri ise karnına sabitlenmişti. Sanki yeteri kadar iyi denerse, yeteri kadar hayal ederse, yeteri kadar uzun süre elini karnında tutarsa bebek gitmeyecekti. Ne yazık ki neredeyse emindi Jake'in bebekten kurtulmak amacıyla gerekirse Claire'e işkence edeceğinden. Son kavgaları daha da kötüydü, her seferinde daha da bozuluyordu her şey. Nasıl isteyebilirdi Jake bu bebeği, onun deyimiyle 'şey'i, öldürmeyi?
Bitti.
Aniden duran damlaları hızlıca sildi, dudaklarına koyu kırmızı rujunu sürdü ve göz makyajını tazeledi. Dışarıdan normal görülecek kıvama geldiğinde ise çoktan Barney'nin önüne gelmişti. Hızla indi arabadan. Üstündeki siyah tayt, koyu mavi tunik ve topuklu ayakkabılar her zamanki Claire'in varlığını bağıra bağıra ilan ediyordu, ne yazık ki Claire artık Claire değildi.
İçeri girdi. Sıcak hava yüzüne çarptığında iç geçirdi. Zaten son zamanlarda çok üşüyordu, sıcağa karşı hiç şikayeti yoktu. Elbiselerin, kürklerin ve ayakkabıların arasında dolaştı bir süre. Mağazanın en arka tarafına doğru ilerledi ve sarı, dalgalı saçlar gördü. Bunları nerede olsa tanırdı. Dostu diyebileceği tek insan üstündeki mor elbiseye bakıyordu. Eh, belki şu aptal sarı kemer olmasa daha iyi olurdu. Kıza yaklaştı ve arkasından seslendi.
"Yakışmadı Jamie. Mavi bir şeyler dene. Mor sezonun rengi olabilir, ama sana yakışmıyor."
Umursamaz bir tavırla söyledikleri satış görevlisinin gücendirmiş olmalıydı ki kıza pis bir bakış atıp oradan uzaklaştı. Jamie'nin güzel yüzü ona döndü. Dudaklarındaki ukala ifadeyi sildi Claire ve gülümsedi. Ona ihanet etmeyecek ek kişiydi bu dünyada karşısındaki genç kadın, bunun getirdiği rahatlıkla kollarını onun beline doladı. Bir kaç saniyenin sonrasında vücudunu ondan çektiğinde sırıttı.
"Naber sürtük?"

" Yakışmadı Jamie. Mavi bir şeyler dene. Mor sezonun rengi olabilir, ama sana yakışmıyor. "

Doğru olabilirdi. Güzel bir renk olmasına karşın eflatun yada mor tonları asla sarı saçlarıma uyum sağlamazdı. Bu renk sadece uzun bacaklarımla ve tenimin renk tonuyla uyum sağlardı. Kusursuz mükemmellik lazımdı bana. Claire o tatlı gülümsemesiyle ellerini vücudumun etrafına doladığında onu sevdiğimi tekrar hatırlamıştım. Her şeye rağmen. Olanları duyduğunda - ki tahmin ettiğim üzere asla duymuycaktı - benden nefret ederken bile sevebilceğim biriydi. Samimi bir biçimde sarılışına karşılık verdim. Kollarını yavaşça üzerimden çektiğinde bir adım gerileyip kocaman gülümsememle yüzüne bakıyordum.

" Naber sürtük? "

Sorusu karşısında ifadem hınzır, yaramaz bir gülümsemeye dönüşmüştü. Haklıydı. Ben hala bir sürtüktüm. Sürtüklük sadece her gece başka erkeklerle yatmak değildi. Tek eşli olmalarına rağmen bazı insanlar sürtük olabiliyorlardı. Ve ben o bazı insanlardandım.

" Bozuğum biraz. O elbisenin rengi hoşuma gitmişti. Tabi üzerimde olmadığı sürece. "

Sürtüğümsü bir kahkahayla tamamlamıştım cümlemi. Claire'nin suratına biraz daha baktıktan sonra elbiselerin arasında tekrar kaybolmaya hazırdım. Tavsiyesine uyup mavi tonlarını seçmeye özen gösteriyordum. Sanırım Claire'de arkamdan geliyordu.

Kendisi için uçuk pembe ya da yeşil tonlarında bir kaç elbiseye baktı Claire. Kızın hemen karşısında kaşlarını çatarak elbiseleri incelemesini görmezden gelmeye çalışıyordu. Ne yazık ki istediği hiç bir şeyi bulamadı bir türlü. Ne yapsa rahat edebileceği, olmayan göbeğini gizleyebileceği bir kıyafet bulamıyordu. Jamie'nin ona gösterdiği bir kaç kıyafeti elinin tersiyle itip burun kıvırdı. Canı sıkılmıştı. Yerle bir olan moralinin üstüne bir de alışveriş yapamamanın burukluğu eklenince kendini bir döküntü gibi hissediyordu kahverengi saçları dümdüz taranmış, aralara bir iki tane örgü yerleştirilmiş olan kız, genç kadın.
"Sence şu nasıl?"
Elindeki mini pembe elbiseyi kaldırıp gösterdi Jamie'ye. Kız beğendiğini gösterircesine gülümseyince ise derhal bir köşeye fırlattı onu. Elleri titriyordu, ancak bunu daha fazla saklayacak gücü yoktu. Onu Jake'e karşı savunacak biri lazımdı kıza. Hayatında ilk defa bir şeyden korkuyordu çünkü; Jake'ten, sevgilisinden... Derin bir nefes aldı. Ardından hızlı hızlı verilen iki nefes. Titreyen ellerini yumruk yaptı ve gözlerini Jamie'ye dikti.
"Hamileyim."
Boğulur gibi çıkan sesinin kimse tarafından duyulmadığına emindi. Zaten bu saatlerde pek kimse olmazdı mağazada. Tuhaf bir şekilde çattığı kaşlarının altındaki gözleri tedirginlikle parlarken vücudunun titremesine mani olamadı.
"Hamileyim."
Fısıltısı iki genç kızın arasında gidip geldi. Ona sonsuzmuş gibi gözüken bir süre geçti aradan. Rahatlamıştı. Sonunda ona destek olacak biri vardı yanında. Bu lanet olası mağaza söylenmesi için uygun yer değildi belki, ama yapabileceği bir şey yoktu. Tırnakları avuçlarının içinde küçük kesikler bırakmaya başladığında Jamie'nin yüz ifadesini yorumlamak onun için çocuk oyuncağı olmuştu.