Ad Soyad : Mia Emily Crusher
Cinsiyet : Bayan
Seçim : Şöhret
Örnek Rpg :
Çarşambaydı . Öğle yemeğinde kızlarla sohbet ediyorduk . Ama ben iyice dalmıştım .
- Emily .
Ruhum bile duymamış .
- Emily !
- Ha evet efendim ? dedim uykundan uyanmış gibi
- Bay Stork 'un verdiği iyi iş ( bunu parmaklarını sallayarak söylemişti ) ödevi için huzur evi ziyareti yapmaya ne dersin ?
- Güzel bayıldım .
Aslında son 11 fikire de aynı cevabı vermiştim . Sandra gözlerini
devirdi ve bu ziyareti kime kamerayla çektirebileceğimizi konuşmaya
başladılar . Bunu en iyi ineğe yaptırabilirdik .
Yarın akşam gitmeye karar verdik . Bu sırada ders zili çaldı . Biyoloji sınıfına yol aldım .
- Hey Emily ! arkamdan Jason koşuyordu .
Durdum . Yanıma gelmesini bekledikten sonra yürümeye devam ettim .
- Nasılsın ?
- Her zamanki gibi .
Sanırım sen dememi bekliyordu . Umrumda gibi davranmam gerekiyordu .
- Ya sen ?
- Bende iyi sayılırım . Uzun süredir sana birşey sormak istiyordum .
Hayır bu olmamalıydı .
- Benimle senesonu balosuna gelirmisin ?
Aa
hayır . En iyi arkadaşımın hayallerinin çocuğu umut dolu gözlerle bana
bakıyordu . Ne kadar şirindi . Hayır Emily Hayır O Sandra'ya ait olmalı !
Diyerek kendimi fikirlerden uzaklaştırmaya çalıştım . Tam ağzımı
reddetmek için açmışken buraya doğru Sandra geliyordu . Elimi kafama
vurup ayaklarımı izlemeye başladım .
- Napıyorsunuz çocuklar ?
- Bende tam Emily 'e birşey soruyordum dedi Jason beklentiyle bana bakarak .
- Hımm . Bu soru neymiş dedi Sandra merakla .
- Ondan baloda eşim olmasını istedim ama cevap alamadım şuan gitmeliyim ama cevabını bekliyorum dedi ve yanağıma hafifçe bir öpücük kondurdu . Sonra uzaklaştı .
Sandra
şok olmuştu . Jason onun hayatından çok sevdiği her gece onun için
ağladığı platonik aşkıydı . Geçen sene ona itiraf etmeyi denemişti Jason
onunla çıkmış ona hayatının en güzel 2 gününü geçirtip onu telefonla
terketmişti . O gün 2 kutu dondurma bitirmiş ve tüm yastığını ağlayarak
sırılsıklam etmişti . O gün yanında olmuştum . Aslında her zaman
olmuştum ve bu dostluk şuanda bitemezdi . Hem Jasona sadece vaktim
olmadığı için hayır diyememiştim . Sandra gelmeseydi onu kibarca
reddeticektim. Bunları Sandra'ya açıklamalıydım . Sandra diyerek ona
baktım fakat devamını getiremedim .
Gözyaşları durmadan akıyordu ve o
kadar üzgün bir ifadeyle bana bakıyordu ki benim bile gözlerim dolmuştu
. Sanki her gözyaşı yere değilde kocaman bıçaklar olarak kalbime
saplanıyordu . Birden arkasını dönüp koşmaya başladı .
- Sandra ! diye bağırdım ama bu sadece daha çok hızlanmasına neden oldu .
Tüm
okulda Sandra'yı aradım . Ne kadar başarılıydım . En iyi arkadaşım
benden nefret ediyordu . Daha da hızlandım ve koşarak tualetlere
yöneldim . Başım dönmeye başlamıştı . Olduğum yerde durdum . Elimi
duvara yasladım ve derin nefesler almaya başladım . Dayanamayıp olduğum
yere oturdum . Ellerimle saçlarımı arkaya ittim . Çok yorulmuştum .
Gözlerimin kararması durmamıştı . Aradan bir iki dakika geçtikten sonra
ayağa kalkmaya karar verdim . Haklıydım artık iyiydim . Bu bayılmaların
nedenini hala bulamamıştım . Dersi kaçırmıştım . Bu hiç iyi olmayacaktı .
Ama şuan bunu düşünemezdim . Hemen sandrayı bulmalıydım . Tualetten
içeri girdim . Tüm tualetler kapalıydı ama kilitli değildi . Birinciyi
bir tekmeyle açtım . Sonra 2.ci ve üçüncü . Ama hepsi boştu . Son şansım
4.cüydü . Ama kapı yarıda takıldı . Biri tutuyordu . Bu sandra
olmalıydı . İçeri yavaşça süzüldüm . Ama kapıyı tutan şey konusunda
yanılmıştı .
Onlar sandranın kolları değil hareketsiz bedeniydi .
Çığlık attım ve kafamda binlerce çığlık olarak yankılandı . En iyi
arkadaşım benim yüzümden bileklerini jiletlemişti ve bayılmıştı .
Hızlıca yanına eğildim . Sandra ! diyordum bağırarak . Ağlayarak
sarsıyordum . Sanırım şok yaşıyor olmalıydım ki duramıyordum onu
sarsarak ve bağırarak ağlamaya devam ediyordum . İçeriye koşarak biri
girdi . Sanırım beni duymuştu . Yanımıza geldi . O da minik bir çığlıkla
bana katıldı . Kim olduğunu bilmiyordu ama olayın şokuyla o da
ağlıyordu .
- Git birini çağır ! Yardım bul ! Yardım bul diye
bağırdım . Korkuyla kafasını salladı ve koşarak uzaklaştı . Kafamı
Sandra'nın göbeğine koyarak daha sessizce ağlamaya devam ettim . Yardım
geldiğinde artık gözyaşım kalmamıştı ve hertarafım yardımı beklerken
Sandra'yı uyandırmak için uğraşırken kan olmuştu . İki tane öğretmen
vardı . Yani içeriye sadece onlar girmişti . Bir öğretmense dışarda
çocuklara bağırarak açıklama yapıyordu .
- Sakin olun çocuklar . Bir arkadaşınız bir rahatsızlık geçiriyor hepsi bu . Dağılın lütfen !
İki
öğretmen yanımıza geldiler ve birtanesi beni Sandra'nın yanından
kaldırdı . Onu bırakamam diyerek bağırıp öğretmeni itmeye başladım .
Beni yavaşça kendine çevirdi .
- Onun iyi olmasını istediğini biliyorum . Eğer bunu istiyorsan şimdi onu hastaneye götürmemize izin ver .
Hararetle
kafamı salladım . Öğretmenler Sandra'yı kaldırdılar ve onu tualetten
dışarı çıkarıp hızlıca sesini duyduğum ambulansa götürdüler .
- Müdür yanıma geldi ve ciddi bir sesle :
- Sen iyimisin ?
Bu kadın salaktı . Ne kadar iyi olabilirdim .
- Sizce ?
- Haklısın dedi iç çekerek .
- Beni ona götürün .
- Bilemiyorum Emily .
- Beni ona götürmelisiniz orda ciddi birşey olursa olayı bilen tek ben olacağım diye bahaneler zırvaladım .
Bu
onu ikna etmişti . Arabasına doğru gitti . Okulun çoğunluğu hala
koridordaydı . Hepsi garip ifadelerle bana bakıyorlardı . Kim bilir
nasıl görünüyordum . Ama bu umrumda bile değildi .
Arabadaki zaman
bana yıllar gibi gelmişti . Bu sırada müdür ona olanları anlatmamı
istedi . Çaresizce kabul ettim ve arada gözlerim dolarak olanları
hızlıca anlattım :
- Sevdiği çocuk beni baloya
davet etti . Tam hayır diyecekken Sandra geldi ve ne yaptığımızı sordu .
Jason olanları anlatıp beni öpünce Sandra ağlayarak kaçtı . Yarım saat
onu aradım . Bulduğumda Tualette yatıyordu . Sonra bi kızdan yardım
istedim . Devamını biliyorsunuz dedim .
- Aa Emily . Bu çok üzücü . Ama senin bir suçun yok ve Sandra iyi olacak merak etme kızım
dedi ve omzumu okşadı . Bu beni az da olsa rahatlatmamıştı . Yolculuk
bitmişti . Hastaneye ilk adımımı attığımda kalbim sıkışmıştı . Yoğun
bakım katına çıktık . Sandra cam bir duvarın arkasında yatıyordu ve
başında 3 doktor vardı . Annesi oturmuş hıçkırarak ağlıyordu ve babası
ona sarılmış sessizce ağlamasına eşlik ediyordu . Annesi bize döndü ve
hızlıca müdürün yanına gelerek :
- Kızıma ne oldu
dedi fısıldayarak . Müdür onun omzunu sıvazladı ve yanımdan götürerek
olanları anlatmaya başladı . Bende cama iyice yaslandım ve Sandrayı
izlemeye başladım . Anlatması bittiğinde Sandra'nın annesi '' Seni
S**tük '' diye bağırarak bana doğru ilerledi ama o anda babası onu tuttu
ve ona sakin olmasını söyledi . Ama hiçbir işe yaramadı . Onu
çekiştirerek burdan götürdü . Yoksa üstüme saldıracaktı . Aradan 3 saat
geçti . İçerden gelen 2 doktorda açıklama yapmamıştı ve tedavinin
sürdüğünü söylemişti .
Ben dayanamayıp oturmuş ve kafamı duvara
yaslayarak uyuyakalmıştım . Sonra bir kapı sesi duydum ve uyandım . Son
doktor da çıkmıştı . Hepimiz merakla yanına gittik ve açıklama yapmaya
karar verdi
- Kızınız bileklerini kesmiş ama
jilet çok derine inmiş . Büyük damarlardan birine gelmiş . İç kanaması
var . Bağışıklık sistemi çok düşükmüş ve kanında esrar bulundu . 2 saate
kadar kesin bir bilgiye sahip olucaksınız dedi ve uzaklaştı.
Daha
yeni sakinleşen annesi şokla ellerini ağzına götürüp yere çöktü . Hemen
iki hemşire geldi ve onu kaldırarak sakinleştirici vermek için odaya
götürdüler. Bu kadar olay banada fazla gelmişti gözlerim yine karardı ve
ellerimi duvara yasladım . Sandra'nın esrar kullandığını biliyordum
çünkü benimle başlamıştı ama üzerinden 3 sene geçmişti . Barda arkadaş
tuzağında buna başlamıştık ve sonra almak için bir kaynak bulduk.
Paramız bitmişti ve alamıyorduk . Krizler başlamıştı .Sonunda bunu abime
söyledim . Abim bunu normal karşıladı . Benim halimi biliyordu . Doktor
arkadaşı bizi tedavi etti . Bu 4 ay sürdü ve ben 5 Sandra 6 kere kriz
geçirdik . Ama bunu saklamayı başardık Çünkü o zaman yurtlu bir lisede
kalıyorduk . Ben atlatmıştım ama demek ki Sandra ... Oysa bana
söyleseydi tedaviyi tekrarlayabilirdik . Hemşireden bu esrarın kanında
yaklaşık 2 aydır olduğunu söyledi. Sınav döneminde başlamış olmalıydı .
Bu berbattı . O an gözlerim tamamen kapandı ve bayıldım .
******
Aradan
2 ay geçmişti . Sandra iyileşmişti ve en iyi doktorlarla tedavi
görüyordu . Ailesi ben onu görme fırsati vermeden New York ' a
taşınmıştı . Sandranın haberi olmadan telefon numarasını değiştirmiş ve
tüm hesaplarını kapatmışlardı . Bir ara beni arayıp bunları ve artık
kızına bulaşmamamı yoksa kötü şeyler olacağını söyledi . Sandra'yı
özlüyordum . Okul bir şekilde herşeyi öğrenmişti . 4 kişilik kız
grubumuz dağılmıştı . Artık tektim .Esrara tekrar başlamıştım ve bir
sigara kurbanı olmuştum . Kısacası hayatım kaymıştı .
Jason olanlardan sonra bana gelip özür dilediğini söylemişti . Nedenini
sorduğumda bunu aklıma getirmeliydim demişti . O iyi bir çocuktu. Ama
kötü tarafı peşimi bırakmamasıydı . Ona açıklamaya çalışmıştım . Ama
olayların beni çok olgunlaştırdığını ve bana sırılsıklam aşık olduğunu
söylemişti . Oysa tüm okul beni ucube gibi görüyordu . Jason itibarını
hiç düşünmüyormuydu ? Onu cevapsız bırakmıştım .
Aradan 2 gün geçti .
Bir numaradan Sandra aradı . Bana küfür etti . Bağırdı . O kadar çok
küfür etmişti ki bir ara telefonu bırakıp tualete gitmiştim . Bende ona
bağırdım .Sonra telefonu annesi aldı bir ton küfürde o etti .Olanları
kendime yedirememiştim . Hiç bu kadar çok hakaret edilmemiştim . O gün
yaklaşık 2 saat ağladım . Ama ertesi gün bir intikam almaya karar verdim
. Jasonu yanıma çektim . Onu öptüm . O da minik bir şok yaşadı sonra
karşılık verdi bu ateşli öpüşmeyi Sandranın numarasına gönderdim . O
günden sonra bir daha aramadı . Jasonla çıktım . Olanları acısını
çıkarmak istedim . Ama 2 ay sonra o tatlı surata tekrar aşık olmuştum
.Bu bir tekrardı çünkü Sandra Jasona aşkını itiraf etmeden önce onlar
kankaydı . Beni Jasonla tanıştırdı . Cafedeydik . Sonra Sandra gitar
dersine gitti . Siz takılın dedi hiç kötü bir düşüncesi yoktu . Benimde .
Jasonu çok tatlı bulmuştum . Ama Sandra olduğundan 5 dakika sonra
olacakları hiç hayal etmemiştim . Jason Sandrayla oturduğu şimdi tek
onun olduğu koltuktan benim koltuğuma geçmişti . Bunuda hiç kötü anlamda
anlamamıştım . Ama tatlı bir ifadeyle bana baktı . Çok güzelsin Emily
dedi. Gülümseyip önüme bakmıştım . Oysa o beni kendine çevirmişti . Beni
öptü . Onu itmiştim . Jason beni müthiş bir şevhetle öpmüştü ve geri
çevirmek nerdeyse imkansızdı ama Sandra benim herşeyimdi . Seninde beni
istediğini biliyorum Emily dedi . İyice hoş olmuştum . Kendime karşı
koyamamıştım . Beni tekrar öptüğünde ona karşılık vermiştim . Bana
biyerlere gitmek istediğini söyledi bu kafe ciddi anlamda boğucuydu . O
gün olanları kimseye söylememeye söz verdirip onunla bir bara gittim . O
geceyi hatırlamak istemiyordum . Bu olanların ertesi günü Jason ve ben
okulda herşeyi unutmuş gibi davranıyorduk . Doğrusu Jason beni her
yalnız gördüğünde beni sevdiğini söylüyordu . Ama ben onu sertçe
reddettim ve olanları atlattığımı düşündüm . Taki o kahrolası Çarşambaya
kadar . Bunları unutmuştum . Artık onunlaydım ama mutlu olamıyordum .
Her yüzüne baktığımda Sandra'nın ağlayan yüzünü görüyordum . Ama onu
terkedemedim . Bunu 3 kere denedim ama sonunda ona hep ağlayarak geri
döndüm . Psikolojik destek aldım ama etki etmedi . Sonunda Jasonı
terketmeyi başardım ama bunu şehir değiştirerek yaptım . 2 sene sonra
bir gün dairemde durup dururken cinnet geçirip kendimi astım . Sandalye
altımdan düşer düşmez kendime geldim ve acıyla çırpınmaya başladım ama
işe yaramadı . Ölmüşüm .
Uyandığımda sanırım cehennemdeydim
. Gözlerimi korkarak açtım . Ama burası odamdı . Şok oldum . Gözlerimi
ovalayıp tekrar açtım . Anlam veremiyordum . Uzanıp telefondan tarihe
baktım . 29 Aralık Çarşamba . Bu o gündü . Hayat sanırım aynı acıyı
tekrar yaşamamı istiyordu .İç çektim . Komidine uzandım . Ama telefonun
yanında bir not vardı . Not çok güzel bir el yazısıyla yazılmıştı .
'' Herkesin ikinci şanşı vardır Emily .. Buda senin .
Not
: Bu arada huzur evini gitmeyin . Hayvan barınağına gitmeyi öner .
Huzur evindeki bir adamın biraz midesi bozulmuş ve acısı sizden
çıkabilir ;]
~~Son~~
Rp not : Rpg'm başka sitelerde de vardır .
