Dost...

Zaman: Öğleden sonra.
Kişiler: Manuéla & Ovnérta
Şahıs: III. Tekil Şahıs.


Michelle yüzünden doğru düzgün bi' dedikodu öğrenemenin siniriyle öylece oturuyordu olduğu yerde. Bir anda aklına Ovn. geldi ve uzun zamandır konuşmadıklarını farketti. Telefonunu çıkarıp Ovn'a mesaj attı ve Starbucks'a gelmesini istedi. Tabiki de Ovn'un onu kırmayacağını biliyordu. Ovn gelene kadar garsondan bir Frappucino daha istedi. Masada tek başına hiç bir şey yapmadan garip karşılanırdı Yukarı Doğu Yakası'nda.
Ovn'un mesajlarından anladığı kadarıyla bazı şeyler yolunda gitmiyordu ve Ovn'un, Ri'nin desteğine ihtiyacı olduğu apaçık ortadaydı. Ri içten içe Ovn'un durumuna üzülüyordu. İstese bırakamayacağı bir şey değildi. Fakat istiyor muydu ki bırakmayı? Ovn geldiğinde bunları mutlaka konuşacaktı.
Oturduğu yerden etrafa göz gezdirdi biraz. Belki bir dedikodu yakalr GossipGirl'e mesaj atardı. Fakat pek de önemli bir şey yoktu. Zten çoğunluk Constance Billard'dı. Yanlarında Saint Jude'dan birileri olsa iyiydi. Starbuck ilk kez bu kadara boş geldi gözüne. Pek de bir değeri kalmamıştı ama bu küçük yerde böyle bir yer bulmak pek de kolay değildi.
Ovn'u kapıda görünce bir anda yüzüne bir gülümseme yerleşti. Ah, bu kız ne kadar da güzeldi. Ovn da ona gülümsüyordu hafiften. Yanına geldiğinde Ovn'a sarılarak;

-"Hoşgeldin tatlım."

Ovnérta hap aramaya çıktığında arkadaşı Ri'den mesaj gelmişti. Onu Starbucks'ta bekliyordu. Onu kıramazdı. Hapı daha sonra alabilirdi. Çünkü şuan sinir krizlerine girmesine sebep olacak bir olay olmayacağı için hapa da ihtiyacı olmayacaktı. En iyi arkadaşıyla sadece sıradan bir buluşmaydı. Hemen üzerine ince hırkasını attığı gibi dışarı çıktı. Starbucks'a yakın olduğu için Ri'yi fazla bekletmeyecekti. Bir kaç sokak dönümü sonrasında karşısında büyük yazılarla yazılmış Starbucks tabelasını gördü. Karşıya geçmek için arabaları beklemesi gerekmiyordu. Bu saatlerde bu sokakta fazla arabanın işi yoktu. Karşıya geçtiğinde kapıyı açtı ve içerinin fazla kalabalık olmadığını gördü. Ardından ona doğru yaklaşan Ri'yi görünce ona gülümsedi. Ri'de ona gülümsemesiyle karşılık verdi. Uzun zamandır görüşmediği arkadaşının ne kadar güzel olduğunu unutuyordu az daha Ovnérta. Nasıl bir erkek arkadaşa sahip olmadığı meçhuldu. Yanına yaklaşan Ri, Ovnérta'ya sarıldı. Ovnérta da kollarını Ri'nin boynuna sardı.

"Hoşgeldin tatlım." Ayrıldıklarında Ovnérta tekrar ona gülümsedi.

"Hoşbuldum R." Masalarına doğru kol kola ilerlemeye başladılar.

-"Hoşbuldum R." sesi hala pürüzsüz ve doğaldı.
Göizlerinin içine baktığında onu ne kadar çok özlemiş olduğunu anladı. Birden Starbucks'ın ortasında şapşal gibi dikildiklerini farketti Ri. Az önce kalktığı masayı işaret ederek;
-Şöyle geçelim istersen." dedi Ri. Masum bir şekilde başıyla onayladı Ovn. Oldukça yorgun ve bitkin gözüküyordu. Her ne kadar neşeli gözükmeye çalışsada bir şeylerin içini kemirdiği belliydi. Masaya doğru ilerledik ve Ri yine aynı yerine Ovn ise karşısına oturdu.
-"Ee anlat bakalım Ovn. N'aptın tüm tatil boyunca. Haftalardır görüşemiyoruz. Özlemişim seni gerçekten." dedim gözlerine bakarak.
Gerçekten haftalardır görüşmüyorlardı. Ri'de pek de bir değişiklik yoktu aslında. Saçlarının ucundaki kızılları yok etmişti sadece. Ama emindi ki Ovn bir sürü şey yaşamıştı ve bunların hepsini içine sığdıramazdı.
-"Aslında bunun yanı sıra tam olarak neler olduğunu öğrenmek istiyorum Ovn. Gerçeği söylemek gerekirse pek de iyi gözükmüyorsun tatlım." Ri'nin sesi anlayış ve şefkat doluydu.

"Ee anlat bakalım Ovn. N'aptın tüm tatil boyunca. Haftalardır görüşemiyoruz. Özlemişim seni gerçekten. Aslında bunun yanı sıra tam olarak neler olduğunu öğrenmek istiyorum Ovn. Gerçeği söylemek gerekirse pek de iyi gözükmüyorsun tatlım." Küçük ve kısa bir kahkaha attı Ovnérta bu sözlerin üzerine. R, onun ne yaptığını anlamasa da Ovnérta biliyordu neden bunu yaptığını. Dönüp dolaşıp yine aynı noktadaydı çünkü. R anlayışlı ve en sevdiği dostuydu onun ama bu olanları ona nasıl anlatabilirdi. Ona bir gitarın hayatını değiştirdiğini söylese en yakın arkadaşı R bile onun deli olduğunu, yaptıklarının saçmalıktan öte olmadığını falan söylerdi. R, Ovnérta'yı süzüyordu. Bakışlarında şevkat ve anlayışı kolaylıkla görüyordu Ovnérta. Söze başlamadan önce boğazını temizlemek için iki kez öksürdü.

"Bak R. Sana anlatacaklarım saçma gelebilir, hatta salakça şeyler olabilir ama önce hepsini dinle sonra benden hırsını çıkar." Bunu söyledikten sonra acı acı gülümsedi Ovnérta, R'a. "Bütün tatil boyunca başıma türlü türlü şeyler geldi. Bunların başında da esrar, hap, uyuşturucu, sigara, alkol, kokain ve benzerleri geliyor tatlım. Aileme inat olsun diye yaptığım şeylerin şuanda bağımlısıyım. Bilirsin lanet olası annem... Aramız son iki aydır b*k gibiydi ve ben olanlar yüzünden bağımlı oldum." R'ın yüzündeki ifade, şok geçirmiş bir insanın bakışından farksızdı. Acaba sözleri nasıl olacaktı kimbilir?

Ovn konuşmaya başlaman önce boğazını temizlemek amacıyla iki kere öksürdü. Sonra Ri'ye baktı ve:
"Bak R. Sana anlatacaklarım saçma gelebilir, hatta salakça şeyler olabilir ama önce hepsini dinle sonra benden hırsını çıkar." Ovn'un yüzünde acı bir gülümseme belirmişti. Ri onun sözünü kesmemek için hiçbir şey demeden öylece Ovn'a bakıyordu. "Bütün tatil boyunca başıma türlü türlü şeyler geldi. Bunların başında da esrar, hap, uyuşturucu, sigara, alkol, kokain ve benzerleri geliyor tatlım. Aileme inat olsun diye yaptığım şeylerin şuanda bağımlısıyım. Bilirsin lanet olası annem... Aramız son iki aydır b*k gibiydi ve ben olanlar yüzünden bağımlı oldum." Bu söylediklerini algılamak için bir süre donuk kaldı Ri. Kelimeler beyninde yavaş yavaş yerini alıyordu. Onlar oturuştukça Ri daha da şok oluyor, Ovn'a bakan gözleri irileşyordu. Ovn'un masadaki ellerini kavradı gözlerinin içine bakarak konuşmaya başladı:
"Öncelikle şunu söyleyeyim. Her ne kadar şaşırmış olsamda tüm bu söylediklerin bana saçma gelmedi. Şaşırdım çünkü... Doğruyu söylemek gerekirse senden beklemiyordum Ovn. Annene kızmakta haksızsın diyemem sana. Tüm anneler bazen çekilmez oluyor. Fakat senin anlattığın kadarıyla Bayan Quisqaun her zaman çekilmez." Bir an duraksadı. Gözlerini kapadı ve açtığında tekrar konuşmaya devam etti. "Tüm bu yaşadıkların kolay şeyler değil. Ve sen hala ayaktaysan eminim ki bu illetten kurtulmayı da başarabilirsin. Sen yeter ki iste Ovn. Her zaman yanında olurum. Hemen terapiye başlarsın. Söz veriyorum kimsenin haberi olmaz." Umut dolu gözlerle Ovn'a bakıyordu. Eğer inanırsa gerçekten bunu başarabileceğini biliyordu.

"Tüm bu yaşadıkların kolay şeyler değil. Ve sen hala ayaktaysan eminim ki bu illetten kurtulmayı da başarabilirsin. Sen yeter ki iste Ovn. Her zaman yanında olurum. Hemen terapiye başlarsın. Söz veriyorum kimsenin haberi olmaz." Umut dolu gözlerle Ovnérta'ya bakıyordu R. Ovnérta bunu kabul etmeyecekti, edemezdi. Her cumartesi nereye gidiyor bu Ovnérta dedikoduları ortalıkta dolaşacaktı. Sadece bu da değildi. Bağımlısı olduğu şeyleri bırakırsa kendini kimsesiz, yanlız ve boş hissedeceğinden emindi. Bu şeylere başlamadan önce olduğu gibi. Yine lanetler okuyacaktı kendine. Bu seferki lanetleri bırakışına olacaktı. Bir kaç arkadaşı, sadece bir iki kişi destekleyeckti onu. Diğerleri arkasından alay edecekti, bazıları yüzüne karşı haykıracaktı olanları. İşte bu zamanda sadece bağımlı olduğu şeyleri özleyecekti. Ulaşamayınca... Kendisini ulaştıracaktı sonsuzluğa. Bunun için kabul etmeyecekti. Hem onda o güç yoktu. Bırakamazdı. Yapamazdı.


"O, yo, hayır R. İstemiyorum." dedi yalvarırcasına. Gözleri dolmaya başladığı için R'ın gözlerinin içine bakan gözlerini yere doğru çevirdi. Sonra tekrar baktı R'a. "Bunu yapamam ben, R."

Ria'nın sözlerinden sonra uzunca bir müddet düşündğ Ovn. Aklından geçenleri okuyabilmek için neleri vermezdi. Bir an önce dile getirsin düşüncelerini diye pür dikkat Ovn'a odaklanmıştı. Ağzından çıkacak kelimeler Ovn'un hayatını değiştirir, ona yep yeni bir hayat verebilirdi. Ya da uçuruma sürükleyeblirdi.
"O, yo, hayır R. İstemiyorum." dedi Ovn. Sesindeki yalvarış barizdi. Nasıl yani? Nasıl yapamazdı. Neden istemiyordu ki? Ovn bi süre başını öne eğdi ve kafasını kaldırdığında konuşmaya devam etti. "Bunu yapamam ben, R." Bu sözleri Ria'yı tamamen hayalkırıklığına uğratmıştı. Bu cevabı beklemiyordu. Bunun altında bir neden yatıyordu mutlaka. Yoksa Ovn bu kadar çabuk pes etmezdi. Eski Ovn yapmazdı bunu...
"Neden Ovn, neden? Neden kendine bir şans vermiyorsun? İnsanların hakkında söyleyeceklerinden korkuyorsan eğer... Eğer tek sorun buysa, merak etme. Kimsenin haberi olmayacağına dair sana güvence veriyorum Ovn." Sesi gitgide zayıflamış, yorgun düşmüştü. Ovn'u ikna etmek için elinden geleni yapardı ama bu sefer Ovn'un ikna olmaya hiç niyeti yoktu. Halbuki Ria'nın teklifini kabul etmesi her şeyi değiştirecekti. Ona yeni bir hayat bahşedecekti. Ovn'un gözlerine baktı ve hafifçe gülümsedi. "Lütfen Ovn. Lütfen." Fısıldamıştı Ria. Ovn'un kararını son kez soruyordu. Eğer hayır derse diretmeyecekti. Ovn'u tanıyordu bir şeye iki kere onay verirse geri dönüşü olmazdı.

"Neden Ovn, neden? Neden kendine bir şans vermiyorsun? İnsanların hakkında söyleyeceklerinden korkuyorsan eğer... Eğer tek sorun buysa, merak etme. Kimsenin haberi olmayacağına dair sana güvence veriyorum Ovn." Sesi konuşurken git gide zayıflıyordu. Ovnérta'nın iyileşmesini duyduğunda en çok isteyen biriydi R. Ama Ovnérta bunu yapamayacaktı. Kim isteyerek hayatını bırakırdı ki? Kim ot gibi yaşamak için can atıp, terapilere giderdi ki? Saçmalık.

"Lütfen Ovn. Lütfen." Yalvarırcasına konuşuyordu R ama Ovnérta bunu kabul edemezdi. Bunu gerekli dil ile söyleyecekti. Zaten ikincisinden sonra ısrar etmeyeceğini biliyordu. Ovnérta'yı tanıyan kimse üçüncüye bir kararını açıkladığını görmemişti. İki kez onayladıysa birşeyi sonuç oydu.

"Bak R. Ben bunu bırakamam. Sorun sadece başkalarının görmesi değil. Sorun benim, R. Kim bile bile kendini hayatından men eder söyler misin lütfen? Peki ya kim isteyerek ölüme gider?" Bu söylediklerinden dolayı onu da üzdüğünün farkındaydı Ovnérta ama bu durumu açıklamak zorundaydı. Bu durum aralarında merakla açılmasını beklenen bir kutu gibi ikisinin arasında kalmamalıydı. Bunun için sözlerine devam etti. "Bak. Sen bile cevaplayamıyorsun R. Eğer bunu bırakırsam kendimi de bırakırım ve bunun sonunun, ne kadar dile getirmek istemesekte, nereye varacağını ikimiz de gayet iyi biliyoruz. Anlaştık?" Sözlerinin sonunda hafifçe gülümsedikten sonra elinin üzerinde duran R'ın elini sıktı.

Ovn'un cevabı gecikmedi. Kendinden en emin tavrıyla konuşmaya başladığında, Ri zaten cevabını almıştı. "Bak R. Ben bunu bırakamam. Sorun sadece başkalarının görmesi değil. Sorun benim, R. Kim bile bile kendini hayatından men eder söyler misin lütfen? Peki ya kim isteyerek ölüme gider?" Bir an düşündü Ri. Haklıydı aslında. Kendini onun yerine koymayı hayal ettiğinde beli acı vericiydi. Kimse bile bile ölüme gitmek istemezdi. Onun haklı olduğunu bildiğim için üstüne gitmedim. İkinci reddini vermişti. Daha da uzatmaya gerek yoktu. Bir tek söz bile söylemedim onu kararından çevirmeye çalışacak. Bir süre öylece gözlerime baktıktan sonra devam etti konuşmaya. "Bak. Sen bile cevaplayamıyorsun R. Eğer bunu bırakırsam kendimi de bırakırım ve bunun sonunun, ne kadar dile getirmek istemesekte, nereye varacağını ikimiz de gayet iyi biliyoruz. Anlaştık?" Şimdi daha da samimi daha da içten olmuştu. Bir anda küçüklüklerindeki Ovn olmuştu. Bunu her ne kadar istemese de; "Peki Ovn. Anlaştık. Umarım bu en doğru karardır senin için. Fakat bana bir söz vermeni istiyorum." Önemli bir şey söyleyecekmişçesine duraksadı. Derin bir nefes aldı. Ovn'da merakla ağzından çıkacakları bekliyordu. "En ufak bir sorunda, her ne olursa olsun haber vermeni istiyorum Ovn." Eğer burada önemli olan Ovn ise, en ufak sorunda onun yanında bitmeyi göze alıyordu. "İstersen senin için "ne olur ne olmaz" stoğu bile yapabilirim." Bu söylediğinin saçma olduğunun kendiside farkındaydı ama bir anda ağzından çıkı vermişti bir şekilde. Bu sözü üzerine Ovn hafifçe güldü. Ria ona gülümseyerek;
"Hep yanında olacağım, Ovn."

Tabii ki de en ufak birşeyde R'ın yanına gidecekti. Yani başka gideceği kimse yoktu ki. Bunun için ilk soluğunu R'ın yanında alacaktı. Bunu da sesli bir şekilde dile getirdi.

"Söz, R. Zaten senden başka başına üşüşeceğim kimse yok R." İkisi de bu acı gerçeğe sanki şakaymış gibi gülümsediler. Ovnérta'nın neredeyse tek yakın dostuydu R. Hatta tek dostuydu. R'dan başka bir de W vardı ama onunla çok fazla görüşmüyorlardı ve birlikteyken eğlenceden dertlerini paylaşacak dakikaları olmuyordu.

"Bu kadar sıkıcı dakika yeterli R. İkimizde çok yumuşadık. Biraz eğlenecelim bence." diyerek güldü Ovnérta. R'da onun gülüşüne güzel bir gülümseme ile karşılık verdi. Ardından Ovnérta masanın oralarda dolanan yakışıklı garsona mükemmel bir gülüş fırlattıktan sonra bir cheesecake ve bir de karamel soslu chai istedi. Buranın kendine özel minik cheesecakelerine bayılıyorudu Ovnérta. Daha önce hiçbir yerde böyle güzel cheesecake yememişti.

"Söz, R. Zaten senden başka başına üşüşeceğim kimse yok R." Bu sözü Ria'nın gülümsemesine neden olmuştu. Ovn'a baktığında oda gülümsüyordu. Haklıydı. Yine. Aslına bakılırsa Ria'nın da Ovn kadar samimi olduğu başka hiç kimse yoktu.
"Doğrusu, benimde yok Ovn. Tabii arada ödev almak için iyi anlaştığım inekleri saymazsak." İkiside güldüler bu söz üzerine. Birden az önceki olaydan sıyrılıp, her zamanki neşeli hallerine gelmek ikisinede iyi gelmiş gibi gözüküyordu. Hatta Ovn, bayaa keyiflenmiş gibiydi.
"Bu kadar sıkıcı dakika yeterli R. İkimizde çok yumuşadık. Biraz eğlenecelim bence." Bu söz, Ria'ya sıcak günlerde soğuk su içmek kadar iyi gelmişti. Tabiki eğlenmeyi hakediyorlardı. Ovn hiç tereddüt etmeden cafedeki en yakışıklı garsonu çağırdı ve bir cheesecake ile karamel soslu chai rica etti. Ria hiçbir şey istemedi çünkü zaten sabahtan beri iki tane Frappucino içmişti. Biraz daha yerse balon olup uçması beklenebilirdi.
Ria gözlerini önündeki peçeteye odakladı. Uzunca bir süre daldı gitti. Aklına yine kötü şeyler gelmeye başlamıştı. Ya Ovn kriz geçirirde haber veremezse. Ya telefonunun şarjı biterse. Her kötü ihtimali kafasında evirdi çevirdi. Kaşları çatıldı. Ellerini Ria'nın gözlerine doğru salladı Ovn. Muhtemelen daldığını farketmişti.
Ovn'un siparişleri geldikten sonra, birlikte biraz daha eğlenceli şeyler hakkında konuştular. Ovn'un cheesecake i iştahla yiyişi güldürmüştü Ria'yı. Haftalardır görmediği dostunu gerçekten çok özlemişti. Ven en yakın dostunun Ovn olduğu için gerçekten çok mutluydu.
Ovn önündekileri silip süpürünce, hesabı ödeyip birlikte çıktılar cafeden.