Karşılaşma.

Laela Cryptic-
3. Tekil
03.00


Dedikodular, bazen insan ne kadar umursamasa da biraz kırabiliyor. Yani Yukarı Doğu Yakası kızı olmayı iyi başarabiliyor olsa da, gerçeklerle yüzleşmek böyle olsa gerek. Ach, evet gerçekten onu aldatmıştı. Laela için çıkan sözlerle karşılaştırıldığında çok önemsiz bir haberdi. Ama güzel kızımız bunlardan sıkılmışa benziyor. Ach ile iyi bir ilşkileri olabilecekken, onu aldatması. Gerçekten ilk defa yaptıklarından pişmandı. Yani ne olurdu ki onun da güzel bir hayatı olsa tek bir sevgili ve sonsuz aşk... Bu o kadar zor olmaz herhalde. Gecenin karanlığında nedensizce yürüyordu. Telefonundaki mesajları okuyor ve birkaçına saçma saçma cevaplar verip diğerlerini siliyordu. Hele Gossip Girl'in mesajı silinmeye laik bir mesajdı. Kalçasının altına kadar uzanan ve belinden aşağısı kabarık olarak gelen kırmızı kabanı ile içindeki sade ama şık elbiseyi saklamıştı Laela, belki bir şeylerin değişeceğini düşünür ve bir bara atardı kendini. Ama pişmanlık daha ağır basıyordu o yüzden evden bu kabanla çıkmıştı. Altın sarısı saçları gecenin karanlığında ışıldıyordu sanki. Pişmanlığın ağır yükünü bedeninde taşırken nasıl çok güzel olmaya çabalayabilirdi. Ach'e birkaç tane özür mesajı ve onu affetmesini dileyen mesajlar yazmıştı ama vazgeçip silmişti. Çünkü zaman istemişti ama Laela üstündeki bu ağırlıkla daha fazla nefes alabileceğini sanmıyordu. Tabi bir Cryptic olduğu için dimdik durmak yapabileceği tek şeydi. Gecenin bu saatinde kimse Starbucks'a uğramazdı. Gece orada çalışan bir dost bulup sohbet eder belki bir bardak Buzlu Caffè Mocha içer ve evine döner uyurdu. Plan bu kadar basitti. Starbucks'ın kapısını yavaşça ittirdi gerçekten içerde kimse yoktu, fonda eski yavaş bir müzik çalıyordu. Gecenin ritmine uygun sakin ve kimsesiz bir müzik. Laela cam kenarlarında uzak bir köşeye oturdu. Saçları dağılmış ve gözlerinin altı şişmiş -uyuyor olsa gerek- kızıl saçlı ve parıldayan mavi gözleri ile görevli kadın Laela'nın yanına geldi. Laela kabanını hiç çıkartmak istediğini belirtir gibi sarıldı kabanına ve hafif ama pek içten olmayan bir gülümseme ile "Buzlu Caffè Mocha, alabilir miyim?" bayan kafasını tabi ki der gibi kafa salladı ve gülümseyerek geri gitti. Birkaç dakika sürmemişti geri dönmesi ama Laela hiç sesini çıkarmıyordu. Çantasını kenarı koymuş önündeki masaya konulan süs şeylerle oynuyordu. Düşünmek bazen büyük bir çaba isterdi hele tescilli bir sürtük için. Beyaz tenli kadın elindeki koca buzlu içecekle yanına geldi. Bardağı koydu ve hesap ödeyip ödemeyeceğini bile umursamıyormuş gibi gitti. Sanırım yattığı yere geri dönmek için sabırsızlanıyordu. Laela zaten bir daha kadını göreceğini sanmıyordu. Bu istediği kadar oturabileceğine dair bir işaretti sanki. Ta ki kapının bir daha açıldığını duyana kadar. Laela kafasını hızlı bir şekilde kaldırdı ve gelenin kim olduğunu görene kadar olan huzuru kaçmış gibiydi. Bu Ach'di ve sanırım onun da düşünmek için yalnız kalacağı bir yere ihtiyacı vardı. Ve ayrılmış bu iki çifti kader tekrar buluşturmuştu.

Hava biraz soğuk olmasına rağmen üşümüyordu. Kabanı veya montu da yoktu. Damarlarını genişleten alkol ona kendini fırındaymış gibi hissettiriyordu. Üstünde kısa kollu mavi bir ck olmasına rağmen hem de. Alnına düşen yumuşak kumral saçlarını geriye attı. Saçları dağılmıştı zaten. Alnında sokak lambalarının loş ışığında elmas gibi parıldayan boncuk boncuk ter vardı. Trafik yavaşlamaya başlamıştı ama çevre barlardan ve clublardan müzik son ses gelmeye devam ediyordu. Ellerini beyaz kanvas pantolonunun ceplerine soktu. Eli telefonuna değince geriye doğru hafif bir anı seline bouğulur gibi oldu. Kendini hızlıca topladı. Telefonda çeşitli insanlardan ve Laela'dan gelen mesajlar vardı. Telefonu sıkıca kavradı. Sanki telefonu kırınca mesajlar ve sebep olan olaylar yok olabilirmiş gibi. Laela. Tam da onunla bazı şeylerin olabileceğine inanmıştı ve Bumm! Her şeyi başlamadan bitirmişti. Cebinden çıkardığı sol elini saçlarında gezdirirken bu geceki sarışın aklına geldi. Kristen. İyi kızdı. Her yönüyle. Barı terk ettikten sonra Achille kızın Londra'ya uçağı olduğunu öğrenmişti. Kendi limuziniyle havaalanına bırakmayı teklif etmiş, kız da kabul etmişti. Hafifçe gülümsedi. Kızı havaalanına bırakmaya değmişti. Kristen'ı gatelerden geçirirken kız veda amaçlı onu şehvetlice öpmüş ve kulağına hafifçe fısıldamıştı.

"Beni her zaman yolcu et isterdim."

Bunları düşünerek bir barın önünde durdu. Tekrar girse miydi? Alkol komasının eşiğine yaklaştığını biliyordu. Yaz tatilinden dönüşü tam Achille Sebastien D'Artagnan olmuştu işte. Kafa dinlemeye ihtiyacı olduğunu düşünüp bir blok ötedeki Starbucks'a gitmeye karar verdi. Soğuk havanın akciğerlerine dolmasına izin vererek yavaş adımlarla oraya doğru ilerledi. Otomatik kapı aşina olduğu sesle açılınca içeri adım attı. Gündüzleri olduğunun aksine gee vardiyasında sakindi. Kasiyer arkadaşıyla muahbbet ediyordu. Ona doğru yaklaştı. Geçen günkü kız. Gülümsedi.

"Aynısından."

Kız frappucinoyu hazırlarken yiyeceklere göz gezdirdi. Midesi ağzına geldi. Bu kadar alkol doluyken bir şey yerse kusmaması gibi bir durum yoktu. Kızın hazırladığı frappucinoyu tezgahtan aldı ve cam kenarında bir masaya oturma planıyla arkasını döndü. Dönmesiyle de gözüne cafedeki kendisinden başka 2 müşteriden birisinin çarpması bir oldu. Laela. Ah tabi. Tanrım ne kadar ironik! Achille Sebastien D'Artagnan elindeki soğuk frappucinodan daha soğuk bir bakışla kıza baktı. Yıllar gibi gelen bir süreden sonra zaman çözüldü ve gidiip cam kenarındaki bir masaya oturdu.

İçeri girdi ve Laela'nın orada olduğunun farkında bile değildi daha. Nedenini bilmediği bir şekilde içerideki diğer müşterileri görmediğin fark etti Laela, hiç içmememişti. Bedeninde bir gram alkol veya uyuşturucu yoktu ama diğer insanları görememesinin sebebini anlamamıştı. Ach'in üstünde onu sıcak tutucak herhangi bir şey yoktu. Beyaz kanvas pantolonu dikkatini çekmişti ve sert bakışları. Elinde Frappucino ile tam dönmüş masaya oturacakken Laela ile gözgöze gelmiş ve ona soğuk bakışlar atmıştı. Sanki iki gece önce barda delilerce sevişen onlar değilmiş gibi. Laela sürtüklüğü bırakabilir miydi, hayır bırakamazdı bu onun kanında vardı. Yukarı Doğu Yakası'nın bir numaralı sürtüğü olup çıkıvermişti. Ach onu tanıyordu, peki tanımasına rağmen neden bu kadar tepki gösteriyordu ki, o hiç bir zaman Ach'e ait olmamıştı. Sadece sevişmişlerdi her şey bu kadar. Ama Laela'nın kalbi öyle söylemiyordu. Taşlaşmış kalp artık vurulduğunda elini acıtmıyor aynı zamanda içine çekiyordu. Tabi eğer içine çekecek doğru ellere sahipsen. Bu Ach'den başkası olamazdı. Galiba ona aşık oluyordu, hemde sürtüklüğünün devamı konusunda kendini düşünce krizine sokabilecek kadar. Yanına gidip gitmemek konusunda şüpheliydi. Telefonun çaldığını hissetti bu gene dalga geçmek için mesaj atan düşmanlarından biri olabilirdi. Ama artık umursamıyordu ve sahip olduğunu geri almaya kararlıydı. Bu haber onunla ilgili çıkan ilk haber değildi. Diğerlerini atlatmıştı bu da o kadar zor olmazdı herhalde. Hemde yüzde yüz doğru olmayan bir haber... Buzlu Caffè Mocha'sını iki elinin arasına aldı. Elleri sürekli terliyordu. Liseli bir aşık gibi hissetti kendini aslında evet liseliydi ama uzun zamandır kendisine aşık kelimesini takmamıştı. Genelde sürtük olarak nitelendirilirdi. Erkeklerin yatağına girer ve bir kez bile yüzüne bakmayan adamlarla sevişirdi. Ama kimse sormazdı neden yapıyorsun, elbet bir nedeni vardı. Şimdi ise içinde sakladığı o nedene karşı gelmeye çalışıyordu. Laela bardağını eline aldı ve ayağa kalktı. Ach. cam kenarında oturmuştu ve dışarıyı izliyordu. Bir an önce çekip gitmek ister gibi büyük yudumlar alıyordu bardağından, Laela ona doğru yürüyordu ama o da ayakları ile savaşıyordu. Galiba kalbinden başka hiç bir yeri ona gitmesini söylemiyordu. İçinden geçirdiği şeyler oldukça saçmaydı "Aşk mı sex mi?" evet o gerçekten ortasını seçmişti. Hiç bir kuvvet onu bir numaralı sürtük yapmaktan alıkoyamazdı ama aşkını yaşamasında da bir problem olmazdı umarım. Ach.'in oturduğu masaya yaklaştığında, Ach. yüzünü yavaş ve umursamaz hareketlerle Laela'a çevirdi. Bu surat ifadesini biliyordu Laela, karşısındakinin sadece becerilmeye yarayan bir kaltak olduğunu bile bile yüzüne bakıyorum ve sen hala benim yanımda mısın? bakışıydı. Aslında direk nefret ettiğin insanlara böyle bakardın. Masum kız numaraları iyi işliyordu. Taşlaşmış kalbinden gelen bir damla gözyaşı yıllardır ilk defa Laela'nın beyaz tenli yanakları bu tuzlu sıvıyı görüyordu. Gerçekten apaçık bir sürtük olmuştu hemde en beterinden. Kekeleme zamanı şimdi gelmişti. Bir sürtüğün pişman halleri herhalde izlenmeye değerdi.

"Ach. bana kızgın olduğunu biliyorum, belki benden nefret ediyorsun. Şey.. ben özür dilerim. Biraz konuşabilir miyiz?"

Bu gerçekten utangaç ve pişman bir Laela'idi. Yani Gossip Girl'in yandaşları bu anı görse yeni bir bomba daha patlardı herhalde. Ach.'in cevabını bekliyordu zavallı L. ayakta öylece bekliyordu. Ama gözyaşları onudaha fazla acındıramıyordu. Çünkü bir sürtükten daha fazla gözyaşı beklenmezdi. Eğer çok kötüyse bir damlasını harcardı karşındaki için ama daha fazlası olmazdı.Ach. gerçekten düşünüyordu bu iyi bir şeydi. En azından hemen tekmeyi basmamıştı Ach. gerçekten iyi ve merhametli bir çocuktu. Belki de birbirlerine olan duyguları sex'den daha fazlasını barındırıyordu.

Önündeki frappucinodan büyük ve seri yudumlar alıyordu. Boğazının şişmemesini diliyordu içinden. Tek istediği içeceği bitirip kalkmaktı. Laela'yla herhangi bir şey konuşmk istediği yoktu. Ki zaten onun da yanına geleceğini sanmıyordu. Gözlerini caddeye dikti. Manhttan. Gece asıl ihtişamını görebiliyordunuz. Bütün o ışıklarıyla. Frappucinoyu yudumlamaya ve caddeye bakmaya devam ederken neredeyse bomboş cafede yanılanan ayak sesleri duydu. Tahmin ettiği şey olmaması için dua ederek yavaşça başını çevirdi. Tabi. Laela. Anlaşılan İsa bugün ona sırtını dönmüştü. Laela yanına yaklaşırken bakışları değişmişti. Burada ilk gözüne çarptığı andaki soğuk bakışlarının yerini bıkkın ve umursamaz olanlar almıştı. Kız tereddütlüce önünde durunca göz pınarından düşen parlak saydam sıvıya inanamadı Achille.

"Ach. bana kızgın olduğunu biliyorum, belki benden nefret ediyorsun. Şey.. ben özür dilerim. Biraz konuşabilir miyiz?"

Leala Cyriptic gerçekten bir damla göz yaşı mı dökmüştü? Belki kız gerçekten pişmandı. Belki. Sağ eliyle karşı sandalyeyi işaret etti. Laela karşısına geçip oturduğunda gözlerini cadan dışarı sabitledi tekrar. Bir süre öyle oturdular. Düşünceleri içinde boğuluyor gibiydi. Bu kadar büyümemeliydi. Sahi, neden her şey bu kadar büyümüştü? YDY'ydi burası. Laela Cyriptic. Erkeklerin yatağına girer ve bir kez bile yüzüne bakmayan adamlarla sevişirdi. Achille Sebastien D'Artagnan. Sayamayacağı kadar çok ilişki yaşamıştı, ama insanlara değer verirdi, tabi karşılık gördüğü zaman. Başını sakince karşısında oturan kıza çevirdi. Kız söylemek istediklerini toparlayamıyor gibiydi. Ah, tabi bebeğim, dur ben halledeyim.

"Laela senden nefret etmiyorum."

Hafifçe öne doğru eğildi. Mavi gözler birbiriyle buluştu. Birisi fark edilemeyecek derecede ama yine de ıslak, öbürüyse kor gibiydi. Birbirine kenetlediği parmaklarını ceviz masanın verniklenmiş kaygan yüzeyine koydu.

" Sen kimseye ait değilsin. Belki Norrec'e aitsindir artık? Sanmıyorum ama... Bana ait olmadığını biliyorum. Sen de biliyordun ki böyle bir şey oldu."

Gözlerini Laela'nınkilerden ayırmadan biraz daha eğildi. Laela da zarif parmaklı ellerini masanın üstüne koymuştu. Bunları söylerken öne eğilmesi parmaklarının birbirine değmesine sebep olmuştu. Tenleri temas ettiği an, parmaklarının dokunduğu yer dağlanmış gibi geldi Achille'e. Tenleri birbirine çekiyordu onları. Göğsüne yapışan nemli sarı saçları hatırladı. Kimyasal uyum buydu herhalde. Çelişkiler adamı olu çıkıvermişti. Bunları düşünürken kıza söyledikleri taban tabana zıttı neredeyse.

"Beni eğlendirdiğin için teşekkür ederim, gerçekten harika bir geceydi. Sonrası da öyle. Ve aramızdaki seksten ibaret bir şey olarak kaldı. Senin istediğin gibi."

Laela'nın gözünden akan gözyaşı aktığı yerde kalmış ve öylece kurumuştu. Ne yapıyordu burada Ach.'in karşısına geçmiş yalvarıyordu. Bir Cryptic asla bir erkeğe yalvarmazdı. Gözleri buğulanmaya başlamıştı. Elleri titriyordu. Sinirleri tırmanıyor muydu ne, Ach. durmadan konuşuyordu, çok acımasız görünüyordu. Laela ne dediğini bile duymuyordu sadece kulağına gelen ağır bir gürültünün farkındaydı. Yanlış yerde olduğunun farkındaydı. Ach. ile sadece sevişmişlerdi ve bu sex o kadar iyi diye onunla bir ömür geçiremezdi. Ach.'in gözlerinin içine baktı, göz bebekleri büyümüştü, gözlerinin beyazları daha çok parıldıyordu artık. Gözlerinin sürekli kırpmaya devam ediyordu. Sinirlenmişti, eliyle bardağını tutuyordu ve bardağın içindeki kahve bile titriyordu. Arada gözbebekleri bile titriyordu. Laela konuşmasının bitmesini bekledi, madem istenmiyordu o zaman defolup gidecekti. Manhattan da erkek bitmemişti ya buna mı kalmıştı, saçma bir sevişmeyi büyütecek kadar saçma bir erkek. Laela ayağa kalktı birden gayet gülümsüyordu. Ach. gözleri ile onu takip ediyordu. Laela kendinden emindi ve ne yaptığını da biliyordu. Gidip çantasını aldı ve Ach.'in oturduğu masaya yönelip cüzdanından bu içtiklerinin on katını daha içebilecekleri miktarda parayı masanın üstüne bırakıp, arkadaşı ile sohbete dalmış görevliye dönerek.

"Beyefendininkini de buradan alın."

diyerek çantasını koluna taktı ve kapının yanına kadar hızlı adımlar atarak kapıyı açtı, sonra kafasını içeride onu hayretlerle izleyen Ach.'in yüzüne baktı ve sürtük gülümsemesi ile Ach.'in titreyen sinirli yüzüne gülümseyerek.

"Sürtük, hep sürtüktür Ach bunu değiştiremezsin"

diyerek kapıya yöneldi. Ama içinde haykırmak istediği son bir şey vardı. Bu söz Yukarı Doğu Yakasındaki iki eski sevgilinin iki düşmana döneşebileceği sözlerdi. Şimdiye kadar yaşananlar bir sorun olmazdı belki ama bu son sözler her şeyi değiştirecekti.

"Şey, Ach. aslında bakarsın Norrec senden daha iyiydi."


diyerek kapıyı çarptı, uyuyan Starbuck uyanmışa benziyordu. Yeni düşmanlar türüyordu Manhattan da acımasız ve şakası olmayan düşmanlar.

Lalea : 15 şöhret puanı 3 dolar
Ach: 10 şöhret puanı 2 dolar