Eğlence

Gabriella ve Kaprisha
Gece yarısı gibi =)
1.Tekil

Spoiler:

________________________________________________

Kendimi hiç bu kadar boşlukta hissetmemiştim. Ev arkadaşım ile birlikte sohbet bile edemezken neden ev aradaşıydık ki? Ev arkadaşları bunlar için gerekli değil miydi? Sohbet, dedikodu, eğlence... Düşlerim gerçeğe dönüyor dedikçe daha da berbat hale dönüyordu. Ne yapıyordum şimdi? Tek yaptığım tavandaki yıldızları seyretmek mi? Geceleri bu yıldızlar parlardı. Bu parlaklık beni gerçek yıldızlara götürürdü. Düşlerimin gerçek olduğu tek yere... Ama şimdi bu parlaklık yoktu sanki. Yoksa onlarda mı beni terk etmişti? Düşlerimin gerçek olduğu tek yer hayal olsa da güzeldi. Ama şimdi ne kadar zorlasam da gidemiyorum oraya. Hey bir dakika ben ağlar mıydım? dedim içimden Yanaklarımda bir ıslaklık hissedince. Elimin tersiyle benimle sadece çocukken bir arada olan ama büyüyünce beni terketmiş gözyaşlarımı sildim. Geri mi gelmişlerdi? Yatakta doğrulduğumda kendi kendime konuştum. Ne salaktım ama...

" Ne düşünüyorum ben ya? Sıkıntıdan ölmek üzeresin Andreaaa. Çık bir yerler git. "

Yatakta oturuken düşündüm. Nereye gidebilirdim ki? Harrison'a mı? Nedense oraya gitmek istemiyordum. New York'un haritasını oluşturdum gözlerimde. Şurası Manhattan, bura Bronx... İşte buldum. Staden Island süper bir yer. Metal Bar'a geçen sene gitmiştim. Bu sene de gitmek süper olurdu. Orası mükemmel bir kafa dağıtma mekanı idi. Hemen yataktan fırladım. Dolabımı açtım. Kısa bir mavi kot şort ve beyaz bir tişört giydim. Üstüme de açık kahverengi pardüseye benzer birşey giydim. Uzun topuklu siyah ayakkabılarımı da giyince komidin'in üsütnden telefonumu alıp şortumun arka cebine koydum. Dışarıya adımımı attığımda gökyüzüne baktım. Bulutluydu. Arabama bindim ve gaza bastım. Yol açıktı. Son hızla şehri Staten Island'a bağlayan köprüden geçtim. Metal Bar a gelince durdum. Kapıya baktım. İki dev adam duruyordu. Aralarından hızla geçtim ve Barmen'in yakınlarına oturdum.

"Jägermeister"

dedim barmen yanıma geldiğinde. Bardağımı yavaş yavaş yudumlarken dans pistindekileri izliyordum.

Böylece duracak mıydım evde.Sıkıntıdan patlayacak
mıydım.Geçmişteki hatalarımı hatırlayarak cezalandıracakmıydım kendimi.Öylece
duyuyordum büyük camın kenarında.Kısık sesle slov bir müzik dinleyerek içimi
yakıyordum.Boşuna.Onun aklında bile yoktum ben.Üzülmemem gerekiyordu.Nefes
aldım ve müzik çalardan kulağımda duran beyaz kulaklıkları çıkardım.Yere
fırlattım hepsini.Elimi başıma koydum ve efkarlanırcasına bir of çektim.Elimi
başımdan kaldırarak kendi kendime konuşmaya başladım.


“Toparlanmalısın Anna.Küçük ve değersiz birisi için üzülmeye
değmez.” dedim.


Hemen dolabıma doğru ilerledim ve dolabıma göz
gezdirdim.İçerisinden beyaz ince askıda asılı olan siyah kot şeklinde mini
şortumu ve askılı siyah badimi çıkardım.Hızlı bir şekilde onları giyerek
aynanın karşısına geçtim ve sade bir makyaj yapmak için malzemeleri
çıkardım.Gözlerimin etrafına siyah kalem sürdüm bolca.Onların kenarlarına siyah
kalınlaşan eyeliner.Çok güzel görünüyordum.Takı işine geldiğinde ise sol koluma
büyük bilezikler taktım.Boynuma kıyafetimi ağırlayacak gümüş renginde bir
kolye.Saçımı ise dağınık bir şekilde topladım.Pek süslenmem gerekmiyordu
zaten.Topuklu siyah ayakkabılarımı elime aldım.Masanın üzerinde duran
telefonumu elime alarak şortumun cebine koydum.Masanın üzerinden arabamın
anahtarını aşağıya alarak hemen aşağıya indim.Ayakkabılarımı kapının önünde
hızlıca giydikten sonra üstü açık,gri arabamın kapısını açtım ve büyük bir
gazla hemen Metal Bar’ın yolunu tuttum.Orası kafa dağıtmak için çok iyi bir yerdi
çünkü.Yarım saat sonra orada bulmuştum kendimi.Arabadan indim.Dışarıdan da olsa
Metal Bardan gelen yüksek bas sesini duyuyordum.Kulaklarıma ve bana gel diyordu
resmen.Oraya doğru ilerledim hemen.Ve içeriye daldım.İçerisinin dekorasyonunu
ve dans pistini gözden gezdirirken bir taraftanda yürüyordu.Barmen masasına
geldim ve oturdum.Barmen’e gülümseyerek isteğimi söyledim.


“Cin…”


Barmen bana gülümseyerek birkaç dakika sonra içkimi
getirmişti.Rahatlamıştı.Sıcak dudaklarımı bardağa değdirdim ve içkimden bir yudum
aldım.Rahatlamıştım.Arkadamı hemen döndüğümde Alexandréa’yı görmüştüm.Onu
dürttüm.


“Alexandréa?...”

dans pistindeki insanlara dalmıştıM. Bir striptizci demir boruyla dans ediyordu adeta. Bir kaç erkek onunla sex yapmak içİn can attıklarını belli ediyorlardı. Kadını ellemeye çalışanları ve birbirlerini bunun için dövenleri izledikçe gülüyordum. Üstümdeki pardüseye benzer montu çıkardım. Barmen masasına koydum. Elimdeki bardağı barmene verdim ne koyacağını biliyordu. Bir anda bir dürtmeyle irkildim. Hemen kafasımı çevirdim. Bu Anna idi.

"Alexandréa?"

Bu bir soruydu. Okulda beni tanımayan çok az kişi vardı. Benim tanımadığım ise hiç yoktu adeta. Benim gibi oda ikinci sınıftı ama benden küçüktü. On yedi felan olmalıydı. Burada ne işi vardı ki?

"Selam Ann burada ne arıyorsun, bakalım?"

Aslında ne aradığı belliydi. Tabiki kafa dağıtak istiyordu. O sırada biri kolumu okşadı.

"Selam bebek bu gece benimle takılmak ister misin?"

Arkamı döndüğümde bir adam gördüm. İğrenç bir gülümsemeyle konuşuyordu. O anda midemin bulandığını hissettiğime yemin edebilirim. Ah yakışıklı olsa belki takılabilirdim. Eh biraz yakışıklı olsa da takılacağım bir tip değildi. Adamın yanağına elimi koydum. Üzgün bir ses tonu takınarak konuşmaya başladım.

"Ah çok isterdim ama ben karşı cinsten İNSANLARLA takılmaktan zevk duyarım. "

İnsan kelimesini vurgulamıştım. Adamın gülümsemesi koyboldu ve hışımla yanımdan ayrıldı.

Alexandréa büyük bir hışımla arkasını döndü.

"Selam Anna burada ne arıyorsun,
bakalım?" dedi.
Cevap vermek için hemen ağzımı açtım.

"Kafa dağıtmak için buradayım Alexandra.Geçmişi unutmak için."
dedim.
Derin bir nefes aldım.Kafamı dans pistine çevirdim.Bazı sürtükleri ve sevişmek için atıp tutuşan erkekleri
gördüm.Nefret edermişçesine hızlıca arkamı döndüm.Bu nefretim eski sevgilimin
böyle bir yerde sürtük kızlarla sevişmiş olmasıydı.Beni aldatmasıydı.Barmene
döndüm.Elimdeki içkiyi bir dikişte bitirerek doldurmasını söyledim.Barmen
dediğimi yerine getirdi ve içkiyi yeniden doldurdu.İçkiyi tekrardan sıcak
dudaklarımın arasından kaydırıp içtim.Bardağı masaya koydum.


“Ah!Lanet olsun.” Dedim.Alexandréa’ya
dönerek;


“Senin burada ne işin var?...”

"Kafa dağıtmak için buradayım Alexandra.Geçmişi unutmak için."

Zaten başka ne için olabilridi ki? Striptizcilerl beraber dans edip sex yapmak için gelecek hali yoktu.

"Ah!Lanet olsun."

Neden lanet okumuştu? Anlayamadım. Onun hayatındada çok istediği hayalleri gerçekleşmiyor, gerçek aşk denen karaşık şeyi yaşamak istemesine rağmen bir türlü yaşayamıyor muydu?

"Senin burada ne işin var?"

Bunları düşünürken Ann'in sorusu kahkaha atmama neden oldu. Ah ne için gelmiş olabilirdim ki? Belki biraz düüşlerimden uzaklaşabilrim diye gelmiştim tabiki. Düşlerimin gerçekleşeceğine inanmaktan başka işlerimin de olduğunu hatırlatmak istemiştim kalbime, mantıksız beynime,ruhuma... Ama pek işe yaramamıştı.

"Tabiki kafamın içindeki salakça şeyleri atabilmek için."

Onların -düşlerimin- salak olduğunu biliyordum. Gerçekleşmesi mümkün gibi durmuyor. Ama ben gerçekleşecek diye inat ediyordum. Beynimi ve kalbimi kandırmıştım. Şimdi ise hepsi bir hayaldi. Gerçekleşmeyecek diye ikna etmeye çalışıyor ama bir türlü başarılı olamıyordum.

Soruyu sormuştum.Alexandréa bana bakıyordu.Soruyu sorduğumda anlamsızca bir kahkaha attı.Acaba sorduğum soruda bir gariplik mi vardı kendincesinde.Ama aslında hemen aklıma gelmişti.Buraya gelen herkes kafa dağıtmak için gelirdi.Ah!Evet.Mantıksız bir soruydu bu kesin.Alexandréa'dan gelecek cevabı beklemeye başladım.Sonunda Alexandréa kısa bir dalıştan sonra bana cevabı verdi.

"Tabiki kafamın içindeki salakça şeyleri
atabilmek için."

Herkesin düşleri vardı.O'da düşlerine ve hayallerine kendi hırsıyla kaptırmış gidiyordu.Onun mutsuz olmasını istemiyordum.Alexandréa en azından küçük bir söz söyledim.

"Bak Alexandréa.Karışmak istemem.Ama eğer geçmişle bir ilgili sorunun varsa hiç takmamanı tavsiye ederim senin için.Neden kendini üzüyorsun ki.Geçmiş artık hiçbir işine yaramayacak.Geçmişi unut,geleceği düşün..."

Aslında bende kendimi aldatıyordum.Geçmişi halen unutamıyordum.Onun hayaline takılmış halen bekliyordum...

"Bak Alexandréa.Karışmak istemem.Ama eğer geçmişle bir ilgili sorunun varsa hiç takmamanı tavsiye ederim senin için.Neden kendini üzüyorsun ki.Geçmiş artık hiçbir işine yaramayacak.Geçmişi unut,geleceği düşün..."


Geçmişimi unutmak mı? O kadar kolay değildi. Geçmişde yaşadıklarım benim için öyle unutulacak şeyler değildi. Aynı dünyanın uydusu ay gibiydim. Işığımı başkalarından alıp etrafıma yansıtıyordum. Kendim için bir ışık üretemiyordum. Kıkırdadım. Şimdi kesin çok salak görünüyordum. Dans pistine kilitledim gözlerimi.

"Geçmişden gelecek doğar Ann. Ama bende yanlış olan birşeyler var. Geçmişim iyi olmasına rağmen geleceğim iyi doğmuyor. İşte yanlış burda... Kendim için değil, başkaları için başkalarından aldığım ışığı yansıtıyorum. Aynı ay gibi. Ama ondan bir farkım var. O ışığı ile fayda sağlıyor. Ben ise sadece etrafıma zarar veriyorum. "

Sözlerimi bitirdiğimde bir süre dans pistine baktım. Bir adam gözlerini bana sabitlemiş dans ediyordu. Ruhsuz gibiydim. Adama sırıttım. Sağ elimin orta parmağını adama gösterdim. Adamın gözleri düşmanca kısıldı ve etrafında başka kızlara sulanmaya başladı. Ann'e döndüm. Ann gözlerini dikmiş bakıyordu. Acaba ne düşünüyordu?

Alexandréa dediklerime kıkırdadı anlamsızca.Ama o da biliyordu geçmişi unutmanın kolay olmayacağını.Bellidiydi ki geçmişinde öyle şeyler yaşamıştı ki dediklerimi bir kenara kestirip atıyordu.Bana açıklama yaparmışçasına bir cevap verdi.

"Geçmişden gelecek doğar Ann. Ama bende yanlış
olan birşeyler var. Geçmişim iyi olmasına rağmen geleceğim iyi doğmuyor.
İşte yanlış burda... Kendim için değil, başkaları için başkalarından
aldığım ışığı yansıtıyorum. Aynı ay gibi. Ama ondan bir farkım var. O
ışığı ile fayda sağlıyor. Ben ise sadece etrafıma zarar veriyorum. "

Alexandréa'nın bu dediklerine biraz üzülmüştüm,birazda kendimde bulmuştum.Ama ben kendimi toplayacak güce sahip olarak görüyordum.Kendimi toparlayabileceğime inanıyorum.Birşeyler demedim.Alexandréa gözlerini dans pistine çevirdi.Uzun boylu ve esmer bir adam gözlerini Alexandréa'ya kenetlemiş uzun uzun bakıyordu.Alexandréa adama gülümsedi ve hemen sağ elinin orta parmağını adama gösterdi.Bu durum karşısında şoka uğramış bir vaziyette kaldım.Çünkü Alexandréa'nın böyle birşey yapacağı aklıma bile gelmezdi.Ona hemen cevap vermek için ağzımı açtım.

"Alexandréa.Erkeklere karşı neden bu kadar güvensizsin?Yanii.Tamam.Bende güvensizim.Ama çok olumsuz ve karamsar bakıyorsun.Özel değilse benimle paylaşmak ister misin?"

"Alexandréa.Erkeklere karşı neden bu kadar güvensizsin?Yanii.Tamam.Bende güvensizim.Ama çok olumsuz ve karamsar bakıyorsun.Özel değilse benimle paylaşmak ister misin?"

Özel diye birşey benim için var mıydı? Onu bile bilemiyordum. Ne diyebilirdim? Onu bile bilemiyordum. Ne kadar çok şey bilmiyordum. O adama yaptığım hareketten dolayı söylemişti bunu sanırım. Ama sürtük olarak bilinsem de aşka ihtiyacı oalbiliyor insanın. İstesem şu anda buradaki sarhoşlardan biriyle yatabilridim. Ama aşık odluğu biriyle yapmak daha iyi olur. Yaşamasam da bunu biliyorum. Aslında onlar bana karşı çok mu olumlu davranıyorlardı? Hepsi neden sex uğruna ban yaklaşıyorlardı. Ah tabi Ach ve Fernando hariç! Onlar benim gerçek dostlarımdandı.

"Biliyor musun? Gerçek aşkı bulmak için herşeyimi verebilirdim. İnsanlarla sadece bir gecelik yatmak hiç bana göre değil. Biliyorum sürtük olarak biliniyorum ama Laela gibi herkesle yatmadım. Hatta hiç kimseyle yatmadım. Hala bakireyim. İnanabiliyor musun? Bir sürtük ve bakirelik aynı çuvalda bulunamaz. Artık bıktım. Kalbimin birinin yanında göğüs kafesimi parçalayacakmış gibi atmasını istiyorum. Birini gördüğümde midemde kelebeklerin uçuşmasını istiyorum. Ama nerde?"

Elimi salladım. Gerçek aşkı kim kaybetmişde biz bulalım gibi düşünüyor olabilirdi ama Gerçek aşkı bulupda kaybetmek isteyenin oacağını pek sanmıyorum. Herkesin bir amacı var hayatta benimki neydi acaba? Belirsizlikler içinde kıvranan benim ruhumdu.

Alexadnréa'dan beklediğim cevabı almak için onu dinliyordum.

"Biliyor musun? Gerçek aşkı bulmak için
herşeyimi verebilirdim. İnsanlarla sadece bir gecelik yatmak hiç bana
göre değil. Biliyorum sürtük olarak biliniyorum ama Laela gibi herkesle
yatmadım. Hatta hiç kimseyle yatmadım. Hala bakireyim. İnanabiliyor
musun? Bir sürtük ve bakirelik aynı çuvalda bulunamaz. Artık bıktım.
Kalbimin birinin yanında göğüs kafesimi parçalayacakmış gibi atmasını
istiyorum. Birini gördüğümde midemde kelebeklerin uçuşmasını istiyorum.
Ama nerde?"

Alexadnréa'nın dedikleri beni gerçekten çok etkilemişti.Evet.Bir zamanlar sürtük olarak dolaşıyordu herkesin ağızında.Bana birden şaşıracağım açıklamalarda bulundu.Çok şaşırdım.İnanamadım bile en başta.Ama gerçekten mutlu olmak istediğini anlattı sözlerinde de.Çok zor.Gerçekten.Bende gerçek aşkı bulduğumu sanmıştım.Ama değilmiş.Benimle oynayan birini bulmuşum meğer.Alexandréa'ya haklı olduğunu belirtmek istiyordum.Konuşmak...

"Haklısın.Bende sevinmek istiyorum.Eskileri gibi sex uğruna çıkmak isteyen birisini istemiyorum bende.Ama,evet.Böyle birini gerçekten bulmak zor.Bazen olumlu bakerken korkuyorum.Mesela Arc.Arc'tan bazen korkuyorum.Tamam onu seviyorum.Çok iyi biri.Hatta o dostum sayılır.Ama ne bileyim.Bazen ondan gerçekten korkuyorum..."

Sözler ağzımdan döküldükten sonra Alexandréa'nın bana vereceği cevabı beklemeye başladım.

"Haklısın.Bende sevinmek istiyorum.Eskileri gibi sex uğruna çıkmak isteyen birisini istemiyorum bende.Ama,evet.Böyle birini gerçekten bulmak zor.Bazen olumlu bakerken korkuyorum.Mesela Arc.Arc'tan bazen korkuyorum.Tamam onu seviyorum.Çok iyi biri.Hatta o dostum sayılır.Ama ne bileyim.Bazen ondan gerçekten korkuyorum..."

Korkmak mı? Ben erkeklerden asla korkmamışımdır hemde hiç... Onlardan nefret ediyordum. Bazıları hariç... Bazen çok iyi dost olabiliyorlardı Erkekler. Burdaki bütün erkekler, bende dahil olmak üzere, bütün kızların gözlerine sex için bakıyorlardı. Birini bulmak zor muydu? Ben sadece zor kelimesini kullanmazdım. Hayatımda o kadar inandım ki bunun bir gün gerçekleşeceğine şimdi inandıramıyordum kalbimi bunların gerçekleşmeyeceği gerçeğine. Ne ben bir prensesim ne de karşımda masaldaki prens var. Kurbağayı öpsemde prense dönüşmüyor. Daha da kötü oluyordu.

"Düşlerim gerçeğe hiç bu kadar yakın olmamıştı. O kadar inanmıştım ki herşeyin daha güzel olacağına... Ama şimdi.. Olmuyor işte. Şimdi ise inandıramıyorum kalbimi, o salak mantıksız beynimi ve ruhumu hiç birinin gerçekleşmeyeceği gerçeğine."

Sözlerimi arkadan gelen nazik bir ses böldü. Hemen arkamı döndüm. Düşüncelerimle o kadar meşguldüm ki sözlerini tam anlayamamıştım.

"Bir bardak daha ister misiniz?"

Ama ben nazik olmak yerine kendimi tutamayıp bağırmıştım. Neler oluyordu bana.

"NEE?"
"Bir bardak daha ister misiniz demiştim."
"Ah çok özür dilerim. Gerçekten... Özür dilerim. Bir bardak daha lütfen."

Garson gülümseyerek bir bardak daha getirdi. Elime aldım ve bir dikişte bitirdim. Bitirince yüzümü buruşturdum Boğazım yanmıştı.

O farklı düşünüyordu.Birden kendi kendine konuşurcamışçasına bir yere dalarak konuşmaya başladı.

"Düşlerim gerçeğe hiç bu kadar yakın olmamıştı. O
kadar inanmıştım ki herşeyin daha güzel olacağına... Ama şimdi..
Olmuyor işte. Şimdi ise inandıramıyorum kalbimi, o salak mantıksız
beynimi ve ruhumu hiç birinin gerçekleşmeyeceği gerçeğine."

Diyecek birşey bulamıyordum.Düşüncelerine o kadar çok kapılmıştı ki bazen hayaller yüzünden kendine gelemeyecek diye korkuyordum.Yada ben yanlış düşünüyordum bu konu hakkında.Alexandréa sözleri bana söylermiş gibi gösterirken konuşmasını bölmek zorunda kaldı.Barmen ona birşey isteyip istemediğini sordu.Fakat Alexandréa sesin şiddeti yüzünden bağırmak zorunda kalıp ne sorduğunu anlamaya çalıştı.Bu içecek isteme faslı bittikten sonra Alexandréa'ya döndüm.Ona baktım.İçkiyi bir dikişte bitirdi.Onun için endişelendim.Sordum.

"Alexandréa.Çok hızlı gidiyorsun.İyi misin?"

Soru sonrasında yakışıklı ve sarışın bir çocuk bana doğru yaklaşmaya başladı.Acaba nedendir diye düşündüm ama sex için olabileceği aklımın ucundan bile geçmemişti.Çünkü iyi birisine benziyordu.Görünüşüne kanmamalıydım.Ama kötü olması imkansız gibime geliyordu...

Sigara dumanı beynimin damarlarını sızlatıyordu. Rock bar'ın girişine kafamı çıkarmıştım. İçeride pek de yabancı olmadığım sigara dumanı ve güzel kızlar vardı ardından gelen striptizci güzel ile birlikte tabii. Dans pistinin kenarından yürüyordum. Gitar sesi öyle yüksekti ki çıldırtıyordu beni adeta. Tanıdık sima varmı diye etrafıma bakmıştım. Fakat sigara dumanı öyle yoğundu ki göz gözü görmüyordu. Bar ın olduğu kısıma doğru yavaşça ilerledim. İleride iki güzel bayan muhabbet ediyorlardı. Biri beni tanımış olmalıydı ki beni kesiyordu. Yada beni beğenmişti. Kim bile bilir ki? Barmen delikanlıya baktığımda beni pekte tınlamamıştı. Uzun siyah saçlarıyla infazcı gibi bir tipi vardı. "Tekila atarmısın." kuşkusuz kesin bir cevap verdi "Hemen tabii.".
Elindeki sigarayı bir yandan tüttürüyordu bir yandan da sandalyeleri siliyordu. Tam da şimdi yapılacak zaman dı ya?! Adam tekilaları verdi. Cass! Beni kesen kızın yanına doğru ilerliyordum. Kıza doğru yaklaştıkça Constance'deki kızlardan biri olduğunu fark ettim. Bu kız Alexandréa'dan başkası değildi. Ben yaklaştıkça anladım ki yüzünü ekşitiyordu. Beni pek sevdiği söylenemezdi. Yanına geldiğimde, Alex'in yanında ki kızı görmüştüm. Benden küçük gibi duruyordu ama güzeldi. Çok seksi göğüsleri vardı. Tam benlik diyebilirdim fakat Alexandréa beni gerizekalı diye tanıtana kadar. "Ann bu gerizekalı. Gerizekalı bu Ann." Neden beni böyle tanıttığını bilmiyorum. Benden nefret ettiğini biliyorum ama o kızın beni sevmesini neden engelliyordu bilinmez. Seksi göğüslü kızın adı Ann'dı. Gerçekten ismini anımsatmadı değil.

"Memnun oldum. Ben Carl.".Yüzümde bana ait olmayan bir gülümseme vardı. Ann'ınkinde de öyleydi sanırım. Elimdeki iki tekila şişesini üç boş bardağa koydum ve "O zaman metale içelim Ann."

"Memnun oldum. Ben Carl."

Tanrım bu çocuk Ann'e hiç de masum olmayan bir gülümseme ile bakıyordu. Buradan Ann'ide alıp çıkmak istiyordum. Carl elimdeki iki tekila şişesini üç boş bardağa koydu. Üçüncü ne içindi? Benimde içeceğimi düşünmüyordu herhalde. Onun elinden dünyanın en güzel yemeği olsa yemezdim.

"O zaman metale içelim Ann."

Ann'in kolunu sıktım. Ama Ann tınlamadı. Bardağını kaldırdı ve "Metale." dedi. Şimdi ben Carl'ı geberteceğim.. O zaman metali görürsün dedim içimden. Lanetler okuyordum. Bir günde şu çocuğu görmeden rahat ve huzurlu bir gün geçirseydim ne olurdu? Bunu bana çok mu görüyorsun Tanrımmm? Kendimi tutamadım. Ann ile şakalaşan çocuğa baktım.

"Bana bak gerizekalı. Düşüncelerinde her ne varsa ki tahmin edebiliyorum. Onlar gerçekleşmeyecek anladın mı? Şimdi neden buraya geldin? Canına mı susadın?"

İyi zaman geçireceğimizi sanıyordum. Ann'ın yüzüne bakınca tuhaf bir tebessüm suratımda yerini alıyordu. Tam herşey iyiye doğru giderken Alex yine bir harp açmıştı bana karşı. Onun benden küçük olmasına rağmen neden bana bu kadar kin güttüğünü hala anlamıyordum."Bana bak gerizekalı. Düşüncelerinde her ne varsa ki tahmin edebiliyorum. Onlar gerçekleşmeyecek anladın mı? Şimdi neden buraya geldin? Canına mı susadın?" Aslında bunlar bana pek de yabancı sözcükler değildi. Alex, Ann'in kolunu tutmuş bana hakaret ediyordu. Ann'in aldırdığını pek sanmıyordum. Alex'in sözünü bitirmesini bekledim ve seri ve sert bir cümleyi suratına yapıştırıverdim."Kapa çeneni Alex." Alex bu sözü benden beklemiyor gibi bir hal takındı. Çünkü eskiden daha kibar ve efendi birisiydim. Artık değiştim ve olaylardan kendime biçimlendirilmiş bir kişilik yarattım. Alex'in yüzündeki kin ve nefreti okuyabiliyordum. Ann'ı bir an önce buradan götüreceğinide biliyordum. Fakat ondan daha zekiyim ve ondan önce davrandım."Seni bir yerlere götürmemi istermisin Ann?" Ann'ın ağzından çıkacak sözcükler tabii ki Alex'in lehine olacaktı ama yinede belki Alex'in söylediği hakaretlerden dolayı Alex'e kin gütmüş olabilirdi. Ne malum belki de bu metal bardan elimi tutarak çıkacaktı.

"Kapa çeneni Alex."

İşte bu bardağı taşıran son cümle oldu. Bana kimse kapa çeneni diyemezdi. İstediğim zaman konuşur istediğim zaman susardım. Kimse buna karışamazdı. Barmen'e bardağı uzattım. Kendimi Carl'a bir yumruk atmamak içni zor tutuyordum. Barmen bana bardağı veriren Carl'a baktığım nefret dolu gözlerimi farketmişti ki o da Carl'a benim gibi baktı ama bu uzun sürmedi tabiki. İçkiyi bir yudumda bitirdim.

Seni bir yerlere götürmemi istermisin Ann?"

Ann'i hipnotize mi etmişti? Ah tanrım bu çocuğun etkilenecek tek yeri elindeki sigara idi. Maymunsan önce değil aynı anda doğmuşlardır kesin diye lanet okumaya başladım içimden. Hele Ann'in benim arkadaşım olduğu düşünülürse iyiliğini istemeliydim. Bu iyilikler arasındada Carl'ın C'si bile yoktu.

" Kimse bana kapa çeneni diyemez akıllı görünümlü gerizekalı anladın mı? Kimse!"

Bana kin dolu gözlerle baktı. Sonra sinsice gülümsedi. Taktığı yoktu. Ne yani benden bir yaş daha büyük diye hava mı atıyordu? Ah 2 sene sınıtfa kalmış herhalde maymun. Iyy midem çok kötüydü.

"Şimdi seni bir güzel dövmek lazımda. Dua et hayvan koruma derneğine üyeyim. Ya gider misin şurdan? Anlaman kıt mı? Yoksa burdan sonra mide spazmından dolayı hastaneye gidtmek zorunda kalıcam."

Alexandréa ve Carl arasında büyük bir çekişme başlamıştı sanki.Alexandra benim kolumu cimdikliyordu Carl ile takılmamam için.Ona tehdit sözleri savuruyordu havada sanki.

"Bana bak gerizekalı. Düşüncelerinde her ne varsa
ki tahmin edebiliyorum. Onlar gerçekleşmeyecek anladın mı? Şimdi neden
buraya geldin? Canına mı susadın?"

Alexandra'nın neden böyle dediğini bilmiyordum.Gerçekten kıskançlık duygusu falan mı patlama aşamasına gelmişti.Bunun sonucunda Carl bu sözlere dayanamayıp birkaç laf söyleme gereğini düşündü.

"Kapa çeneni Alex."

Alexadra beni buradan çabucak götürmek için kolumu çekiştiriyordu.Bundan oldukça rahatsız oluyordum.Hemde çok.Carl yardımıma koşmuş gibi öncelikli davranmayı seçmişti galiba.Bana bir teklifte bulundu.

"Seni bir yerlere götürmemi istermisin Ann?"

Tam ağzımı açacaktım ki Alex hemen atladı.Sanırım Carl 'ın söylediği sözün karşılığını vermek için büyük bir enerji topladı iki dakikada.Hemen açtı ağzını ve bağırdı parmağını sallayarak Carl'a.

"Şimdi seni bir güzel dövmek lazımda. Dua et hayvan
koruma derneğine üyeyim. Ya gider misin şurdan? Anlaman kıt mı? Yoksa
burdan sonra mide spazmından dolayı hastaneye gidtmek zorunda kalıcam."

Artık bu sözlere dayanamıyordum.Alex kanına karışan içki yüzünden söylemediği sözleri söylüyor ve hiç bağırmadığı kadar bağrıyordu.Çok ağır konuşuyordu bence.Bende Alex'e bağırmak zorunda kaldım.

"Alexandréa.Lütfen.Gittikçe ağır sözler kullanıyorsun.Lütfen.Neden bu kadar çok gitmesini istiyorsun ki?Ne güzel içiyorduk şurada..."

Birden Carl'ın yüzünde gülümseme oluştu.Bana bakıyordu şimdi.

Alexandréa gülecek bir hale gelmişti artık sinirden.Bana artık birşeyler ima etmek istiyordu.Ama Carl'dan bana bir zarar gelmeyeceğini düşünüyordu.Alex ağzını açtı.Bana sözler savurmaya başladı.

"Evet
ne güzel içiyorduk ama şu -parmağım ile Carl'ı gösterdim.- gerizekalı
gelmeseydi. Anlamıyor musun? Seni bir çöp parçası gibi kullanıp atmak
istiyor kesin. Ah tamam ama sen onunla bir otele gitmek istiyorsan
başka..."

Alexandra'nın böyle dediğine inanamıyordum.Benim yakın arkadaşlarımdan biri içkilide olsa bana bunu nasıl söyleyebilmişti hiç anlamıyordum.Çok sinirlendim.Kendimi tutamayıp ayağa kalktım.Ağzımı açtım.

"Sen,sen.Ne diyorsun.Alexandra sana inanamıyorum.Gerçekten seni arkadaşım sanmıştım."

Alexandra'ya çok kızmıştım.Ağzımdan neler çıktığını bilmiyordum sanki.

"Sen,sen.Ne diyorsun.Alexandra sana inanamıyorum.Gerçekten seni arkadaşım sanmıştım."

Şimdi ağlamak üzereydim. Bende ayağa kalktım. Yanaklarımdan süzülen tuzlu sıvıyı sildim. Bana yabancıydı bu sıvı.

"Bak ben gerçekten arkadaşınım. İyiliğini istiyorum. Hem seni bir yerlere götüreyim mi derken -sen belki anlamadın ama- kesin otel vs. şeyleri kastediyordu Ann. Ben seni üzecek bir şey yapmam. Feministliğim üzerimde özür dilerim."

Kimseden özür dilemeyen ben Ann'den dilemiştim. Garip... Carl'a ateş gibi gözlerle baktım. Keşke köpeğim yanımda olsaydı. Üzeirne salardım. Parçalardı ne güzel... Carl gülümsüyordu. Sanki aramızım bozulmaya başlamasından memnundu.

"Yaptığından memnunsundur umarım seni pislik. -Ann'e dönerek devam ettim.- Ann ben evime gidiyorum. Esme bugün gelmeyecek istersen bende kalabilirsin."

Esme bugün eve gelmeyecekti ve bu evde yalnız kalmak hiç hoşuma gitmiyordu. Uarım gelmeyi kabul ederdi.

Sanırım Alex'i çok üzmüştüm.Ağır söz söylemiştim biraz.Ama onun dedikleri canımı sıkmıştı.Birden bana açıklama yapma gereği duydu.

"Bak ben gerçekten arkadaşınım. İyiliğini
istiyorum. Hem seni bir yerlere götüreyim mi derken -sen belki anlamadın
ama- kesin otel vs. şeyleri kastediyordu Ann. Ben seni üzecek bir şey
yapmam. Feministliğim üzerimde özür dilerim."

Özür diledi.Ama.Ne yapmalıydım.Bilmiyordum.

"Olabilir.Ama ben Carl'a güveniyorum.Belki sen onun hakkında sağlıklı düşünmüyorsundur.Beni de engellemeye çalışıyorsundur.Haa?Ne dersin."

Carl kendisini savunduğum için bana gülümsüyordu.Alex bunu yanlış anlamıştı.

"Yaptığından memnunsundur umarım seni pislik.
-Ann'e dönerek devam ettim.- Ann ben evime gidiyorum. Esme bugün
gelmeyecek istersen bende kalabilirsin."

Bu teklifi bana nasıl yapıyordu.Hele ki ona karşı düşüncelerim sarsılmışken.Ona cevap vermek için hemen ağzımı açtım.

"Kendi evimde kalmak istiyorum.Ama sen bizim evimizde kalabilirsin."

Acaba ne diyecekti?

Alex bana olumlulukla cevap verdi.

"Gaby
kalabilirim ama sanırım sen daha burada kalacaksın. O yüzden kendi evime
giderim sen gelirsen beni ararsın Aynı binadayız zaten. "

Bana sarıldı,omuzlarımdan tuttu ve gülümsedi.Bende ona aynı karşılığı verdim.Barışmış gibi görünüyorduk.Bana tebessüm ve kısık sesle gülümseyerek söyledi birkaç sözcük.

"Affettin mi?"

Affedip,affetmediğimi çok iyi biliyordum.Ona cevap vermek için kulağına doğru eğildim hızlıca.

"Evet.Affetim."

Alex şimdi gülümseyerek alandan uzaklaştı.Carl ile başbaşa kaldık konuşmak için.Ondan konuşmak için birşeyler bekliyordum.Çünkü ben konuşacak şeyler bulamıyordum...