Eğlence

Olaylar olayların üzerine patlak veriyordu. Alex o müthiş kombosunu yine yapmıştı. Bu gecenin böyle biteceğini yada başlayacağını adım gibi biliyordum. Alex'in bana saldıracağını ve yanında ki hatunun beni keseceğini iyi biliyordum.
"Geceni berbat ettim değil mi?"
Sırtımı piste doğru dönüp Ann ile yavaş yavaş samimi diyaloğa girebilirdim. Acaba bir günlük ilişkilerden miydi? Carlos'a güven olmazdı ki Ann'in Carl'a olan güvenini sağlamıştı. Ben bir profesyonelim. Herşeyi en iyi şekilde yerine getirebiliyordum. Alex bardağı taşırır taşırmaz "Vınn!" tüyüvermişti bardan. Bunun böyle olacağını başından beri biliyordum. Fakat yine de Ann mutsuz değildi. Onu eve atmanın tam zamanıydı.
"Havanda değilsen otel odama çıkalım mı? Sana çiçeklerimi gösteririm."
Çiçeğim falan yoktu. Belki de vardır bilinmez. Hangi anlamda kullanıldığına bağlıydı. Ann'in benimle heryere geleceğinden şüphem yoktu. Carl yine görevi tamamlamış gibi gözüküyordu. Otel odasına gidip işini bitirecekti ve "CLAP" çöp kutusuna atacaktı Ann'i. Carlos öyle umuyordu..

Alex gitmişti el sallayarak.Sonra Carl sırtını dans pistine dönerek benimle çekinmeden diyaloğa girdi.

"Geceni berbat ettim değil mi?"

Gerçekten böyle mi düşünüyordu.Beni gecemi berbat eden o değildi.Sadece küçükte olsa tartışmalar ve Alex'in ağzından duymadığım sözcüklerin havada sarfedilmesiydi.Carl'ın yüzüne baktım.Gülümsedim ve cevap verdim.

"Hayır.Gecem berbat olmadı.Sadece tartışmalar sırasında biraz sinirlendim.O kadar.Yani bu normal birşey.Çünkü ben Alex'in ağzından böyle sözlere alışık değilim.Ağzından böyle sözler çıktığını duymadım."

Carl içkisinden bir yudum aldı ve dikti.Bende içkimi alıp bitirmiştim.Sarhoş olmaya başlamıştım galiba.Başım dönüyordu biraz.Tabii.İçki alınca normaldi bu.Sonra Carl bana bir soru yöneltti.

"Havanda değilsen otel odama çıkalım mı? Sana çiçeklerimi gösteririm."

Bana anında neden böyle bir soru sorduğunu bilmiyordum.Ama otel odaları bazen beni daraltıyordu.Bu yüzden teklifine nazikçe bir cevapta bulundum.Ona bir teklifi ben sundum.

"Teşekür ederim Carl.Ama otel odaları beni bazen çok
daraltıyor.Ama sen bizim eve gelebilirsin.Bir kahve falan içeriz."

Onunla olmak istiyordum galiba.Farkında bile değildim.Ondan hoşlanmıştım.Onun duygularını bilmemek beni meraklandırıyordu...

"Teşekür ederim Carl.Ama otel odaları beni bazen çok
daraltıyor.Ama sen bizim eve gelebilirsin.Bir kahve falan içeriz."

İşler tıkırına oturuyordu. Fakat bende garip bir his uyanmaya başlamıştı. Ann'in gözlerinin içinde garip bir tebessüm vardı. Bu aşk kokusumuydu? Ben gerçek aşka inanmazdım. Artık inanmalımıydım bilemiyorum. Ama aşık oluyordum bunu çok iyi biliyordum. Kolumu Ann'ın omzuna atmayı denedim. İlk deneyişim başarısız oldu. Elimi masanın üzerine koymuştum ve derin bir nefes almıştım. İkinci deneme geliyormuydu acaba? Tüm cesaretimi toplamıştım ve elimle omzuna dokandım. Sonra tüm gücümle elimi geri çektim. Korkuyordum çünkü aşık olmuştum. Ann gibi bir kıza aşık olmuştum...

"Belki olur. Belki olmaz. Istersen takılabiliriz de fark etmez."

Sıkılıyordum fakat belli etmemeye çalışıyordum. Elim ayağım birbirine dolanmaya başlamıştı. Aslında kendimi mutlu hissediyordum. İşte bundan sıkılıyordum. Kendimi aşk havzasında mutlu hissetmek bana çok uzak bir davranıştı. Aşk benim için bir gecelik ilişkilerden ibaretti. Alexandre bunu çok iyi biliyordu. Belki de bana güvenemeyeşinin tek sebebi buydu. Aradan üç bilemedin beş saniye geçtikten sonra. Daha da cesaretlenmiştim. İçimden "Sakin olmalıyım." diye söyleniyordum. Yavaşça elimi Ann'ınkine doğru yönelttim...

Garip bir his uyanmaya başlamıştı bende.Heyecanlanıyordum.Titreyecektim sanki.Gözlerim tebessüm ediyordu.Carl gözlerime bakıyordu.Yanyana geldiğimizde Carl elini kaldırdı ve tekrar indirdi birşey yapmadan.Bir-iki dakika geçtiğinde elini kaldırdı ve omzuma koydu.Ona döndüm ve gülümsedim.Gerçekten aşık mı olmuştum.Ama bu kaçınılmaz gibi görünüyordu.Carl bir süre sonra elini hemen omzumdan çekti.

"Belki olur. Belki olmaz. Istersen takılabiliriz de fark etmez."

Olmasını isterdim.Çünkü bir kahve fena olmazdı.Ve onunla bir gece.Tabiii o isterse.İçinden birşeyler düşünür gibiydi.Sonra elini elime yavaşça getirmeye başladı.Heyecanlandım.Elimi tuttuğunda şaşırarak ona doğru döndüm.Birşeyler diyecek gibi duruyordu.Ona sordum.

"Carl.Neler oluyor?Ne söyleyeceksin?" gülümsedim....

"Carl.Neler oluyor?Ne söyleyeceksin?"

Pek de beklemediğim bir soru yüzüme vurulmuştu! Ben böyle iyiydim. Fakat bir kahve fena olmazdı. Daha Anna'nın omzuna elimi atamadan onun evine gelip kahve içmem benim için pekde mümkün olmazdı. Benim yapımda yoktu! Ama bazı taşları yerinden oynatan Ann yine bir taşı oynatmaya başlamıştı. Derin bir yaramın üzerine basıyordu nerden geldiğini bilmediğim aşk yarasına...
Elimi daha sonra Ann'in sarı saçlarına götürdüm. Saçıyla oynar gibi yapıyordum espri manasında. Halbuki onları sevgiyle okşuyordum. Anna'yı çevirip şu metal barın ortasında sevişmek için neyimi vermezdim bilemiyorum.
"Ne kadar güzel saçların var." Gülümsüyordum. İşimi yatırmamak için gülümseyip kaçıyordum Ann'den. Aşk'ın neden her zaman kasvetli noktaları suratıma çarpardı. Neden oldu ki Ann'e aşık oldum? Olmasam ne olurdu?... Gülümsemeye devam ediyordum. Artık enerji patlaması yaşamak üzereydim.
"Ann..." Ann'ın suratıma bakmasını bekledim ve "SLAP!" yüzündeki o küçücük dudaklarına yapışıvermiştim. Dudakları sandığımdan güzeldi ve insanın bırakası gelmiyordu. Ne yapacağımı bilemiyordum. Dudaklarım eşini seçmişti. Onları geri alamazdım...

Bekliyordum.Ondan bir cevap vermesi için.Ama vermedi.Hemen elini çekti.Sonra saçlarımla oynamaya başladı okşarak.Bundan zevk alıyordum.Mutluydum.Bana gülümseyerek saçlarım hakkında birşey söyledi."Ne kadar güzel saçların var." dedi.Gülümsüyordu.Bende gülümsedim.Teşekkür ifadesi vermek istiyordum."Teşekkür ederim Carl." dedim.Carl bana bakmaya başladı.Ben ise içkimden bir yudum aldım.Carl bana dönerek "Ann.." dedi.Tam suratına bakacaktım ki...Dudaklarımda bir sıcaklık hissettim.Baktığımda Carl karşımda beni delice öpüyordu.Bundan hoşlanmıştım.Çünkü ben Carl'a aşık olmuştum.Gözlerimi kapayarak bende onu öpmeye başladım.Dudaklarımı onun sıcak dudaklarından çekerek "Carl.N'aptın sen " dedim ve gülümsedim.Ondan gelecek cevabı bekliyordum heyecanla....

Onu bırakmam pek hoşuma gitmemişti devam etmek istiyordum. Dudaklarını benimkilerden ayırdı. Sanırım yolun sonuna geldiğimi sanmıştım. Fakat öyle olmadı. Anna sanırım beni gerçekten seviyordu.
"Carl.N'aptın sen "
Cümlesini bitirmesini beklerken aylar yıllar geçti sanki. Saatler durmuştu o an. Fakat noktanın ardından gelen sıcak bir gülücük. İstediğini apaçık belirtiyordu. O da benden hoşlanıyordu. Delicesine mutluydum. Anna'nın gözlerinin içine baktım ve. "Ne yaptığımı bilmiyorum. Yalnızca senden hoşlandım. İlk görüşte aşk'a inanırmısın?" Carlos buna inanmazdı. Ama işler değişmişti. Beyni Anna ile gülüyor. Anna ile şekilleniyordu. Onu kucaklayıp sarılmak istiyordu. Kısa ve sessiz bir gülüşün ardından. Anna'nın elini tutmaya çalıştım. Artık cesaretimi o efsanevi öpücükten almıştım. Elini tuttum ve gözlerinin içine bakmıştım. Gözlerinin içindeki masumluk o ifade... İçimi yakıyordu. Tekrar öpmek istiyordum ama negatif bir tavır sergilemesinden korkuyordum. Hayatımda ilk defa böyle bir an'a şahit oluyordum. Çünkü gerçekten sevdiğim birisini öpmüştüm. Dudaklarımı tekrar Anna'ya güdümlü füze gibi kenetlendirmiştim. Fakat bu sefer hedefim yanağıydı.

Carl gözlerimin içine bakmaya başladı.Heyecanlanıyordum gittikçe.Baktı ve gülümsedi."Ne yaptığımı bilmiyorum. Yalnızca senden hoşlandım. İlk görüşte aşk'a inanırmısın?" dedi.Şaşırmıştım.Mutlu olmuştum.O'da benden hoşlanmıştı.O anda ona sarılasım geldi.O kadar mutluydum ki kimse engelleyemezdi.Ona sarılıp dudağına yapışmak istiyordum.Ama Metal Bar'da olmazdı.Herkes içerisinde sürtük gibi görünürdüm.Zaman geçince cevap verdim."Galiba inanıyorum." dedim ve gözlerinin içine bakarak gülümsedim.Onun elini tuttum ve gözlerinin içine bakarak."Carl.Nasıl söyleyeceğim bilmiyorum.Ama bende senden hoşlanıyorum." dedim.Carl'ın ne diyeceğini merakla bekliyordum.

Cesaretimi topladığım iyi olmuştu. Benden hoşlandığını çok iyi biliyordum. Gözlerimin içine baktı ve "Galiba inanıyorum." dedi. Zaten sonucun buraya varması an meselesiydi. "Carl.Nasıl söyleyeceğim bilmiyorum.Ama bende senden hoşlanıyorum." Şimdi bana sarılması lazımdı fakat cesaretini toplayamamıştı belli ki. Fakat ben şimdi ona sarılır veya öpersem onunda karşılık vereceğinden emindim. Bunca olaya karşın küçük Carl kendini tutamıyordu. Pantolonumun belli olmaması için t-shirt ümü üzerine kapamaya çalıştım. Acaba anlamışmıydı. Bunca olaya karşın hormonlarım kendinden geçmişti. Bir an da elimi onun eline götürdüm ve olayların sevinciyle sağ elimle onun bacağını çevirerek. Kucakladım Anna bir anda yaptığım bu garip hareketin şokunu atlatamamış gibi duruyordu. Kısa ve sesli bir çığlık atmıştı. Ona bakarak gülüyordum. Ellerimde sevdiğim kızı kaldırıyordum. Kucağımda taşıyordum. Dudağımı tekrar yanaştırdım ve öncekinden farklı bir fransız öpücüğü kondurdum. Teni çok güzeldi insanın öpesi geliyordu. Hiç bırakmayası geliyordu. Kısa bir süreliğine bırakarak.
"Pekala şimdi kahve içmeye gidebiliriz."

T-shirt'ünü çekeleştiriyordu pantolonuna doğru.Sonra sağ elini bacağıma doğru götürerek beni kucağına aldı ve ayağa kalktı.Benden bağırınaklı bir ses çıktı. "Ayyy." Carl beni götürüyordu.Dudaklarıma o sıcak dudaklarını koyarak uzun bir fransız öpücüğü koydu.Bende onu öpüyordu ateşli bir şekilde.Carl beni kucağında götürerek "Pekala şimdi kahve içmeye gidebiliriz." dedi.Bende onun dudağına kısa bir öpücük kondurarak "Tamam.Gidebiliriz." dedim.Ve öpüşmeye devam ederek mekandan çıktık...

RP BİTMİŞTİR.

alexandra= 10 dolar 2 şöhret puanı
Gabrielle= 5 şöhret puanı 1 dolar
Carl=10 şöhret puanı 2 dolar

Rp'lerinizi daha uzun tutmaya çalışın. Unutmayın ki konuşmalar sayılmıyor.