Konu: vita della pagina, Paz Ekim 10, 2010 10:54 am
Łeone Łetterio
non smettere di respirare.
Bugüne sorguladığımda aldığım tüm cevaplar beni işaret ediyor. Yinede bunun nedenini sorgulayacak kadar gerekli görmediğim bu empati, beni uzun bir süredir daima geçmişe sürükleyen bir etken haline geldi. Birşeyleri anlayabilmek için geçmişe bakmalıyız ve ben bunu her adımımdan önce yapıyorum. Herşeyin başladığı yer. Roma. Orayı hala tüm hatıralarıyla ve tüm geçmişiyle anımsıyorum. Gözlerimi Dünya'ya açtığım yer. Sabahları burnuma gelen ekmek kokusu ve durmak bilmeyen fıskiyenin üzerinde ki işlemelerle çıkardığı su sesini anımsıyorum. Her duvarda tıpkı bir duvar kağıdı gibi duran portrelerle insanların hararetli atmosferini. Ah evet. İyi denilebilecek bir çocukluktu benimkisi. Tek çocuk olmanın avantajlarının dışında sert ve beni itekleyen bir babaya sahiptim. Akademik kariyerimin başarısını onun beni küçüklüğümde eğitmesine borçluyum aslında. Herşeye rağmen ona benzediğimi söyleyemem. Sert ve düşünceli biri. Hayır kesinlikle onun gibi biri değilim. Bunu zamanında annemde söylerdi. Onlar. Herşeyi söylerdi... Yinede bunların hiçbiri benim için artık önemli değil. Belkide yorgunum. Üşenmenin ötesinde buna zamanım olduğunu düşünmüyorum. Oradan ayrıldıktan sonra soyadım sayesinde kazandığım şeyler oldukça değerliydi. Geç olmadan iş dünyasında farkına vardığım bazı ilkeler beni babamdan daha sert birine çevirmişti. Öğrendiğim şeyler, bildiğim ve bilmek istediklerim. Ruh hastası gibi görünsemde başarıyı daima yakalayan biriydim onun sayesinde. İtalya'mızdan dışarı her çıkışımda yeni şeyler öğrenmeminde karakterimde büyük bir izi var aslında. Çocukluğumdan beri Avrupa ve Amerika kıtasını ziyaret etmem babamın zorlamasından kaynaklansada bu giderek sevdiğim birşey haline gelmişti. Kendim için alınan her karar aslında bu tanıma uyuyordu. Yinede çıkan her düşüncenin sahibi olmak isteme arzum bazen bu fikirleere karşı çıkmama neden oluyordu. Fazla geç olmadan ve fazla erkende olmadan babam benim hazır olduğumu söyleyerek bazı işlerin sorumlusu yapmıştı. Eh evet, bu çok büyük bir iş olsada yaşıtlarımın yaptığı gibi kendimi alkole ve seks partilerine adamak yerine farklı bir uğraş daha cazip bir fikir olarak gelmişti. Ve aslında halada öyle. Devam edilmeli. Birşeylerle birlikte birşeyler için. Bugüne kadar öğrendiğim şeyler, bildiğim ve bilmek istediklerim. Ruh hastası gibi görünsemde başarıyı daima yakalayan biriydim. Belkide o zamanlarda başlamıştı. Genç yaşa rağmen sahip olunan diplomat oyunlarıyla korkuttuğum pekçok kişi olmuştu. Barındırdığım bu baskının nedeni belkide geçmişimden kaynaklanıyordur. Yaşıtları arasında cılız ve güçsüz bir görüntüye sahip olmak çocukluk döneminde ilerde ortaya çıkabilen büyük sorunlar yaratıyor. Evet. Kesinlikle böyle oluyor. Başlangıcım için seçim yapamazdım. Kimse yapamaz. Ama daha sonrasın için gelen şeyler şans olarak nitelendirilebilecek etkenlerdi. Güç benimle bilgi ile varolan bir olguydu. Konuşmayı öğrenmemden bu yana daima kendini yenileyerek artan birşeydi ve işe yaramasını izlemek benim için çok keyifliydi. Ve ben. Erken yaşta ailemi kaybetmiş bir çocuk olarak olgunluğu çok daha erken yakaladım. Farkına vardığım şey şuydu. Herkes gidiyor ve herşey geçiyordu. Zaman hiçbirşeye aldırış etmeden ilerliyor ve bunun sonucunda sadece kayıplar getiriyordu. Ve ben. Bana tanınan sürede sadece zamanı izleyerek kayıpları izleyen birisi olamazdım. Olmamalıydım.
Kurgular için pm lütfen.
En son Leone Letterio tarafından Ptsi Ekim 11, 2010 6:33 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
