Mutluluk... Çok şey mi istiyorum ?

Misafir

Alessandra Cherie Volterras - Aaric Egan Warchester

Saat: 9:42

III. Tekil Şahıs

Kum,güneş,su...Muhteşem üçlü. Aless sabah yüzmesi için Brooklyn'nin en gözde plajını tercih etmişti. Akşam olanları kafasından silmesi lazımdı. İçinde gıcık bir his vardı. Anlam yükleyemediği tanımsız bir his. Yavaş ve hızlı adımlarla soyunma kabinine girdi ve bikinisini giydi. Şezlonglardan şemsiyeli olan birisine plaj havlusunu serdi. Çantasını yanına koydu. Yeni aldığı kahveyi oturup içmeye başladı. Ayılmaya ihtiyacı vardı. Düşünmeye ve daha birçok şeye... Hayat kötü etkisini göstermeye başladığında nefesini tutuyordu Aless. Fısıltıyla şunları dile getirdi "Had a life but i can't go back can't do thatit will never be the same again " . Doğru sözcükler bunlardı. Gerçeği anlatan acımasız sözcükler... Hayır bunları bugün düşünmeyecekti. Ipod'unu açtı. Kulaklıklarını taktı. Güzel şeyler düşünmeye başladı. Bugün üzüntüye yer yok dedi ve genişçe gülümsedi. Uzanıp güneşlenmeye başladı. Bir dakika bir şey unutmuştu. Tabi yaa güneş kremi. Uzanabildiği yerlere sürdü ve tekrar uzandı. Janson'u düşündü. Chels'i düşündü. Birisini, yasaklı birisini daha düşündü. Arthur... Hayır olmaz. Onu düşünemezdi. Birden kalbinin içindeki paslı bıçak döndü ve genç kızın kalbi sıkıştı. Defalarca dönmeye başladı o paslı bıçak. Hayır ! Janson'u getirdi gözlerinin önüne. Kutsal bir mucize gibi uzandı Janson o paslı bıçağa ve acıyı durdurdu. Ama bıçağı çıkaramamıştı. Derin ama kırık bir nefes aldı. Mutlu ol, mutlu ol... Hakediyorsun bunu Aless. Hayat sana bunu borçlu. Göreceksin mutlu olacaksın. İç sesi genç kızı teselli ederken birden güneşinin önü kesildi. Genç kız gözleri kapalı halde kaşlarını çattı. Tam karşısındakine bağırmak için gözlerini açtığında onu gördü. Şaşkın bir şekilde "Aaric? " dedi ve doğruldu.

Spoiler:

Misafir

Kafamı dağıtmak biraz iyi gelecekti. Laela'yı evden çıkarıp doktora bıraktıktan sonra bir kaç saat geçirmek için burayı tercih etmiştim. Neden ? Bende bilmiyordum. Belki tanıdık bir kaç yüz görürsem iyi olacaktı. Altımda deniz şortum vardı. Ağırlıklı lacivert olmasına rağmen renkli, cafcaflı bir şeydi. Üzerimdeyse açık mavi bir tişört vardı. Yaklaşık on tane düğmesi vardı göbeğime kadar inen ve onun yarısıda açıktı. Gözlerimde de beyaz çerçeveli gözlükler vardı. Şu kare olanlar yok mu ? Annemin hediyeleri. Yakışacağını düşünüp almış falan filan. Bir gün işe yarayacağını biliyordu. Babamın tercihi daha güzeldi. Ama onu evde bir yerlerde kaybeymiştim. Beach'e girer girmez insanların birbirlerine fısıldayarak ben ve Laela hakkında konuştuklarını duyabiliyordum. Hiç birini takmamıştım. Laela'nın önceden sürtük olduğunu kafama taksam şuan onunla yaşamazdım. Ama sanırım o düzelmeden böyle bir yere gelmeyecektim bir daha... onsuz zaten eğlenemezdimde. Arka taraflarda kalan barlardan birine gidip alkollü bir meyve koktelyli alıp onu yudumlamaya başladım. Bir yandanda tıklım tıkış dolu olan beach'te kendime bir şezlong arıyordum. Öylesine yatıp bir kaç dakika dinlenebileceğim bir yer. Gözlerim şezlonglarda gezinirken hiçte yabancı olmadığım bir vücuda takılmıştı gözlerim. Uzun boylu, zayıf ve buğday tenli. Alessandra olduğunu yüzüne bakmadan rahatça anlardım çünkü o YDY'nin manken vücutlu tek kızıydı. Aynı zamanda eski sevgilim. Ne garip. Yaş takıntım olmasına rağmen onda sorun yaratmamıştım. Renkli bikinisinden sonra yüzüne baktım. Tahmin, tabiiki de yalnış değildi. Ben ona doğru yürürken o uzanabildiği yerlerine güneş kremi sürüyordu. Tam güneşini kapatabileceğim yerde durmuştum. O da yüzünü buruşturarak birden gözlerini açtı. Sinirle açtığı gözleri şaşkınlıkla beni süzüyordu. " Aaric ? " dedi. Bende gülerek ona baktım ve " Egan Warchester. Evet, ta kendisi. Nasılsın Alessandra ? " dedim. Yanındaki şezlonga bakarak talihime şükrettim. Tanıdık bir yüz ve boş bir şezlong. Omzumun üzerindeki açık mavi desenli havluyu hızlıca şezlonga attım ve elimdeki içkiden bir yudum daha aldım. İçkiyi iki şezlong arasındaki küçük sehpaya bıraktıktan sonra üzerimdeki tişörtü çıkarıp şezlonga oturdum. Hala yüzünde şaşkınlık olan kıza gülümseyerek bakmaya devam ediyordum.

Misafir

" Egan Warchester. Evet, ta kendisi. Nasılsın Alessandra ? " genç kız tek kaşını kaldırmış Aaric'i süzüyordu. Çünkü onu görmeyi hiç beklemiyordu. Sanki biraz çökmüştü. Aless gülümsedi ve "Hold my breath as this life starts to take its toll. Öyle takılıyoruz işte. " kulaklıklarını çıkardı. Devam etti. " Ve kendimi şanslı hissediyorum. " genişçe gülümsedi. Güneş kremini sürecek birini bulmuştu. Ve eğlenecek. Genç adam gülümseyerek " Neden? " diye sordu. Aless eline güneş kremini aldı ve A-A ya fırlattı. Aaric son anda kremi yakaladı. Genç kız " Hadi. Güneşin cildimi mahvetmesine izin veremem. " gülümsedi ve yüzüstü yattı. Genç adam gülerek " Vayy emri vaki yapıyorsun haa! " dedi. Aless yüzünü Aaric'e çevirdi. "O zaman rica ederiz bizde. Canım lütfen güneş kremini sürmeme yardım eder misin ? " sesi küçük çocuklar gibi çıkmıştı. Aaric elini çenesine götürdü. " Düşenmem lazım. " genç adam gülümsüyordu. Aless umursamaz gibi tavır aldı. Elinden güneş kremini kaptı ve " Baksana şuradaki erkekler bana yardım eder herhalde. " çekici bir gülümseme ekledi ve yürümeye hazırlandı. Aaric " Tamam tamam. Buraya gel. " teslim olmuştu. Aless bir kahkaha attı ve şezlonga yüzüstü uzandı. Bikinisinin kopçasını açtı. Aaric'in elini sırtında hissettiğinde irkildi ama bu A-A' dan kaynaklanan bir şey değildi. Eli buz gibiydi. " Hey A , elin buz gibi. " dedi. A-A 'da inadına elini bastırdı. Aless kafasını A-A' ya çevirip dilini çıkardı. Evet intikam zamanı dedi ve içten içe güldü. " Aaric sen ve L ciddiyseniz diyorum ki... " gülmemek için dilini ıssırdı. " Eee.. " Aless kendini tutmak zorundaydı yoksa kahkahalarla sarsılacaktı. " Düğününüzü ben yapabilir miyim ? " kendini tutamadı ve kafasını küçük yastığına gömüp gülmeye başladı. Aless doğanın durdurulamaz gücüydü.

Misafir

Güneş kremini sürmem için benimle ufak bir oyun oynamıştı. Elimdeki kokteylden dolayı olacaktıki elimin soğuk olduğunu söylemişti. Ona gülerek elimi biraz daha bastırmıştım sırtına. O da bana kafasını çevirip dil çıkarmıştı. Biliyordum er ya da geç bir şekilde benden intikam almak için bir kaç laf edecek ve benim damarıma basmaya çalışacaktı. Yavaşça ona gülümsedim ve konuşmasına izin verdim. Laela ile olan ilişkimizi soruyordu. Ciddiysek düğünümüzü o yapacakmış. Gülerek ona baktım ve sırtındaki güneş kreminden biraz alıp burnunun ucuna sürdüm. " Laela kadar iyi bir organizatör benim sevgilimken kimseye gerek olacağını sanmıyorum Alessandra. " Gözlerimden okunuyordu içimdeki muziplik. Ama gerçekten de düşünüyordum Laela ile evlenmeyi. Eğer düzelirse ve bana sadık kalabileceğine yemin ederse. Ona ömrüm boyunca yetebilirdim. Laela'yı düşünmek gülümsememi sağlamıştı. Bu sırada kızın bacaklarına sürüyordum güneş kremini. Bitmek bilmeyen uzun bacaklarına sürerken sıkılmış görünüyordum birazda. Eskiden olsa zevk alırdım diye düşünmüştüm birden. Hayatımdaki bazı şeyler gerçekten beni değiştirmişti. Alkole olan düşkünlüğüm biraz da olsa azalmıştı. Acımasız tavrım az da olsa merhametli bir hale bırakmıştı kendini. Egan değil daha çok Aaric'tim yani. Derince bir nefes alarak güneş kremini kapayıp koydum. Bana bakarken ona yine gülümseyip " Emriniz yerine getirildi küçük hanım. " dedim ve kaygan ellerimi bikinisinin alt kısmına sürerek temizledim. Amacım sapıklık veya ona dokunmak değildi sadece uyuzluk yapmak istiyordum. O da yüz üstü yattığı için zaten pek bir sorun olmamıştı. Tabii ki ellerimdeki kayganlık gitmemişti. Yanımda duran havluma ellerimi sürerek temizledim ellerimi. Sonra küçük masanın üstünde duran koktelyimden bir yudum alarak Alessandra'ya uzattım. " İçmek ister misin ? "

Misafir

"Hayır. " genç kız yeterince içimişti zaten dün akşam. Doğruldu ve derin bir nefes aldı. Hayat adil değildi. Güzellik verirken acı veriyor çirkinlik verirken mutluluk veriyordu. Neden hep acı çeken Aless olmuştu ? Mutlu olmaya bir nebze bile hakkı yok muydu ? Arthur... Kalpteki paslı ama sevilen bıçak. Can acıtırken özlem çektiren, ağlatırken güldüren, nefret ederken sevgi besleten paslı bir bıçak. Janson o paslı bıçağın acısını dindirebilen bir panzehir ama yok edemeyen bir panzehir. Aaric pansuman yapan yaraları saran iyi kalpli bir dost. Annesi, Aless'i ünlü bir manken yapmaya çalışan bir menajer babası ise onu acımasız ve amansız bir tetikçi yapmaya çalışan milyarder. Chelsea... Chels onun her zaman yanında olan biriciği. Tek yakını, bedeni, ruhu kısacası Chels, Aless'in her şeyi. Düşmanlar, rakipler, takipçiler, aşklar, nefretlikler, özeller, aileler, dostlar... Hayattaki her şey fazlaydı. Bir insanın hayatında zilyon tane insan olsa o insan kendini nasıl hisseder hiç düşündünüz mü ? Aless düşünmekle kalmıyor bunu bizzat yaşıyordu. Yavaşça yerinden kalkarak Aaric'in şezlonguna oturdu. Elini tutup parmaklarıyla oynamaya başladı. Aless böyle kafasını dağıtırdı eskiden. Derin bir iç çekişle Aaric' e döndü. "En yakın arkadaşımsın Aaric. L. iyi bir kız. Hayat bazen insana öyle bir vururki onun acısını hem kendine hemde başkalarına çektirirsin. Herkes sana ucube veya pislik veya sürtük gözüyle bakar. Ama kimse o kişinin içini bilemez ve göremez. Görse baksa ki ne kadar acı çekiyor. İçinde amansız fırtınalar verir. Yanıp kavrulur. Suya muhtaçtır. Ama insanlar su vermek yerine daha da tutuştururlar bu ateşi. Sonra bir melek çıkagelir. Eşsiz bir melek. Ama sana tam güvenmez yine de ateşini söndürmene yardım eder. Eğer melek o kişiyi gerçekten tanıyabilirse işte o zaman ebediyen söndürecektir o ateşi. Benim meleğim hatta meleklerim var ama ben güvenemiyorum A. İhanet güvensiziği doğurdu içimde. Sen de bir meleksin ve L.'nin sana ihtiyacı var. " genç kız iç acıtan bir sesle konuşmuş, kalbinin tüm acısını gözlerinde toplamıştı. Belki arkadaşına yardım edebilirdi. Ne kadar mutlu olurdu Aless bu gerçekleşirse...

Misafir

Yanıma gelmiş elimi tutmuş ve parmaklarımla oynuyor, bir yandanda konuşarak dertlerinden yakınıyordu. Gözlerine dikkatle baktım. Derdi neydi bunun ? Bu kadar ağır bir şey yaşamış olması mümkün müydü ? Neden olmasın, depresyonda gibiydi. YDY'de kim sağlıklıydı ki aslında. Herkesin derin bir yarası, kendine göre büyük bir derdi vardı. Yavaşça kolumu beline dolayıp kafamı kafasına yasladım. Kesinlikle arkadaşça bir yaklaşımdı. Kimsenin bunu kötü yorumlamasını da istemiyordum. Laela burada Alessandra ile böylece oturduğumu bilse beni parçalardı herhalde. Derince bir nefes alarak bana melek diyen kıza doğru tekrardan baktım. Ellerim kusursuz tenine değerken hafifçe gülümseyip " Neler oluyor böyle sana ? " dedim. Yüzümde şapşal bir ifade olduğuna emindim. Gülümseyince hep öyle olurdum zaten. Aklımdan bir türlü çıkaramadığım sevgilim, şimdi daha da çok aklıma yerleşmişti. O terapideyken ben burada bir kızla sarmaş dolaş oturuyordum. Kesinlikle normal yorumlanabilecek bir tablo değildi ortaya çıkan. Yavaşça kolumu geri çektim. Sadece elimi tutmasına izin veriyordum. Boşta kalan diğer elimde kokteyl vardı. İçecekten bir yudum alarak gözlerimi denize doğru çevirdim. Bize bakıp fısırdayan bir çok kişi görüyordum. Aa görebiliyor musun ? Aaric Egan şimdi de Alessandra ile, zavallı Laela bilse ne çok üzülür. Hayır bilmeyecekti. Onlara bakarken yavaşça elimi de çektim kızdan. Beni anlardı, biliyordum. Anlayışlı biri olmuştu zaten şimdiye kadar hep, bundan sonrada öyle olacaktı. Meleğin, Laela'nın gözünde şeytana dönüşmesini istemezdi herhalde.

Misafir

" Neler oluyor böyle sana ? " bir bilsen diye geçirdi genç kız içinden. Ayrılmışlar en doğrusunu yapmışlardı. Onun hayatında L. Aless'in hayatında biriciği Janson vardı. Zaten Aaric ile ilişkileri sırf zevk uğruna olmuştu. Onlar sevgili değil iki yakın arkadaş olabilirlerdi. Zaten 1 sene sonra zevkleri geçmiş arkadaşlık duyguları beslemeye başlamışlardı. Kendilerini fazla kasmadan ayrılmışlardı. Şimdi biraz eğlenelim ve A'ya bir hediye verelim dedi Aless içinden. " Şu şapşal ifadeden hala kurtulamadın mı sen ? " yapmacıktan kaşlarını çatmış ellerini beline koymuş bir anne gibi görünüyordu. Sonra kahkaha atmaya başladı.

Dedikodularını yapan kızlara dönüp " Canınız cehenneme pislikler! " dedi tatlı bir sesle ve sonra tekrar güldü. Şezlonguna oturdu ve eğilip çantasında laptopunu çıkardı. Aaric ile Leale'nin fotoğraflarını buldu ve altına yazı yazdı. Aless için çocuk oyuncağıydı bunlar. Bir hacker için ne zor olabilir ki ! Telefonunu çıkardı. Numarayı tuşladı. İlk çalışta açmıştı. " Bay Smith... Ahh gerçekten uzun zaman oldu... Evet, sizden bir ricam olacaktı... Çok naziksiniz... Gönderdiğim dosyayı elektronik billboardlara yollamanızı istiyorum... Evet hepsine... Ücretini hesabımdan alın lütfen... Evet evet hemen şimdi istiyorum... Ne demek tabi ki. İyi günler... " Aless yüzünde kocaman gülümsemeyle Aaric'e döndü. Laptopu merkezdeki bir kameranın ağına bağlamıştı. Aaric'e uzattı ve şehir merkezindeki billboardları gösterdi. Sadece Brooklyn de değil tüm New York'ta vardı bu. Aaric ile Leale'nin resmi ve altında

'Seni son nefesime kadar değil sonsuzluktada seveceğim... Aaric Egan Warchester .'

yazıyordu. L'nin terapi gördüğü yerin tam karşısına özellikle koymuştu. Ona moral olsun diye. Arkadaşlar bugünler içindir diye düşündü ve Aaric'e gülümsedi. Toparlanmaya başladı.

"Eğer biraz daha vakit geçirirsek bu yaptığım jest suya düşecek ve ikimizide terk edecekler. Neyse görüşürüz. " dedi ve gülerek el salladı. Zarif ve hızlı adımlarla arabasına bindi ve akşam ne yapacağını düşündü...

rp out: rpyi bitir...

Misafir

Rp Bitmiştir... !

Konu: Geri: Mutluluk... Çok şey mi istiyorum ? Cuma Eyl. 10, 2010 8:46 am

Alessandra C. Volterras 15 Şöhret Puanı 3 Dolar
Aaric Egan Warchester 15 Şöhret Puanı 3 Dolar

Out: Sizi pislikler Very Happy

Ne yaptınız orda okudum her şeyi Very Happy

o ne öyle

Leen

Ben Quenn'im Aless hareketlerine dikkat et Very Happy

Mahfederim seni Very Happy