Kalp Meselesi...

Ovnérta - Lucas.
Mad Nights Parti çıkışı - Akşam.
I. Tekil.


Yola çıktığımızda kapıdan duran taksiye binmiştik. Harrison'a doğru gittiğimizi söylediğimizde şöför dikiz aynasından bir kez bize baktı ve arabasını hızla sürmeye başladı. Bu sırada camdan dışarıyı izliyordum. Michéal mı? Onun ne yaptığı şuan beni ilgilendirmiyordu. Ben önceden yaptığım planlarla kafamı yoruyordum şuanda. Harrison'un ışıklı kapısının önüne geldiğimizde Michéal şöföre ücretini ödedi ve arabadan indik. Harrison'un ışıltılı ve bangır bangır çalan müziğinin kalbime doğru ilerliyorduk. Barmenin önünde duran sandalyelerin üzerine oturduk ikimizde. Barmene bir votka istediğimi söyledim. Barmen votkamı hazırlarken masaya dayadığım sağ elimi saçlarımın arasına geçirdim ve başımı yasladım. Michéal'a bakıyordum. Şu kalp meselesine taktığımı biliyordu. Daha doğrusu takmış gibi yaptığımı. Sonuçta o da benim erkeklerle oyun oynamaktan zevk aldığımı biliyordu ve onunla da oyun oynayacağımı düşünüyordu muhtemelen. Olsun! Ee, zaten bende tam da bunu yapacaktım, onunla oyun oynayacaktım. Diğerlerine yaptığım gibi...

"Eee, Michéal. Anlat bakalım şu erkeklerin kalpleri nasıl birşeymiş? Anlat ki bende bileyim..." Tekrar gülümsedim ve barmenin önüme koyduğu içkiden bir yudum aldım. Gerçekten partide içtiğimden daha sertti.

Tanksiye bindiğimizde o camdan dışarı bakıyordu bense ileri bakıyordum . İçinden planlarına göz atıyordu muhtemelen . Yol boyunca ikimizde konuşmadık . Hatta birbirimize bile bakmadık ... Ben taksi ücretini ödedim ve Harriosn'un bangır bangır şarkı çalan kalbine doğru yürümeye başladık . İçeri girdiğimizde içerisinin kalabalık olduğunu gördüm . Barmenin önündeki sandelyelere oturduk . Ovn sert bişiler istemişti . Benimde canım sert bişi istiyordu bu yüzden aynısından dedim ve içkimden bir yudum aldım . O sırada Ovn

"Eee, Michéal. Anlat bakalım şu erkeklerin kalpleri nasıl birşeymiş? Anlat ki bende bileyim..." dedi ve gülümsedi . Oyununu oynamaya yeni başlamış gibi görünüyordu . Bende ona komik bir şekilde güldüm . Bu oyun gittikçe karışık bir hal alıyordu .

''Erkeklerin Kalplerine merak saldım bakıyorumda . Anlatırız zamanı gelince ... '' dedi ve kahkaha attı . Ardından viskisinden bir yudum daha aldı ve Ovn'a garip bir şekilde bakmaya başladı ...

''Erkeklerin Kalplerine merak saldım bakıyorumda . Anlatırız zamanı gelince ... '' Sözlerinin ardından bakışı hiç hoşuma gitmemişti. Bakışları... Çok garipti. Bunun için onu üstemeliydim. Evet sıradaki hamlem bu olmalıydı.

"Zamanı gelince?" Elimde duran votkayı bir kez daha yudumladım sözlerimin ardından. Ardından elimde tutarak parmağımı etrafında gezdirmeye başladım. Ve bu sırada telefonumun titreşimini hissettim. Elimdeki votka ile dolu olan bardağı tezgahın üzerine bıraktım ve siyah el çantamdan telefonumu çıkardım. Mesajı atan bir arkadaştı. Öyle pek önemsenecek biri değildi. Nasıl olduğumu falan soruyordu. Klasik mesajlar işte. Mesajına cevap verdikten sonra telefonun kapama düğmesini tuşladım. Telefon kapandığında onu çantama tekrar koydum. Ve son bir yudumluk kalan votkamı yudumladım. Barmene boş bardağı uzattığımda Michéal'a döndüm ve tek kaşım kalkık ondan bir cevap bekler gibi bakmaya başladım.

Benden cevap bekledi bir süre . Ardından telefonuna baktı . Mesaj gelmiş olmalıydı . Cevap verdi ve gördüğüm kadarıyla telefonunu kapadı . Uğraşamıcaktı heralde . Ardından bitirdiği votkasını masaya koydu . Bana döndü ve bana tek kaşını kaldırarak bakıyordu . Viskimi diltim ve bitirdim . Ardından konuşmaya başladım .

''Aslında söylemem gerekmeyecek sen zamanla anlarsın . Yada anlayamassın . Sen erkeklerden nefret ediyodun çünkü dimi ? Güzelim ... '' Güzelimi bastırarak söylemiştim . Ovn'un bana bakışları sinsileşmişti . Yüzü garip bir hal almıştı . Bense ona gülerek bakıyordum . Sanki birbirinden nefret eden çok sinsi düşmanlar gibiydik .

''Aslında söylemem gerekmeyecek sen zamanla anlarsın . Yada anlayamassın . Sen erkeklerden nefret ediyodun çünkü dimi ? Güzelim ... '' Salak! Gözlerimi kısarak ona baktım. İki ezeli rakip gibi sinsice birbirimize bakıyorduk. Oyunda eşittik. 1-1 ! Ama ben yenilgiyi kabul edemediğim gibi beraberliği de hiçbir zaman istemezdim. Hem oyun daha yeni başlamışken ne gerek vardı sinirlenmeye... Bakışlarımı yavaş yavaş geriye çektim ve yanağımda gülücük belirdi.

"Evet, anlayamama gibi bir problemim olabilir. Çünkü erkekler şapşal. Benim anlamama gibi bir problemim değil de belki erkeklerin bunu gösterememe veya anlatamama gibi bir problemi olsa gerek?"

Pek öne geçmesem bile onun daha bir sinirine gidecek birşey yapmıştım işte. Şimdi belki de 2-1'dik! Öndeydim... Karşımdakini yenmekten her zaman zevk alan ben yine öndeydim... Bir süre düşündüm aslında neden bu kadar hırs peşinde olduğumu. Ama birşey bulamadım. Belli ki yapım buydu. Olsun ben kendimi seviyordum! Başka kimsenin özellikle erkeklerin beni sevmesine ihtiyaç duymuyordum. Eğer bir gün bir erkekle bir ilişki yaşayacaksam bu kesinlikle "çıkar ilişkisi" olacaktı!

Out: Konuşmalar hariç satır uzunluğu 10 olacak Ege'cim ^^

Sinir etmeye başlamıştı Ovn . Öne geçmek için her şeyi yapacığını biliyordum . Bu yüzden hazırlıklı olmalıydım . Her an her şeye ... Şimdi bir cevap bulurak öne geçmesine engel olmalıydım . Ovn'un yenilmekten ve hatta berabere kalmaktan hoşlanmadığını biliyordum . Bu yüzden elimden geleni yapacaktım . İlk önce bir kahkaha attım . Bu sinir edici bir kahkahaydı.

''Bak Güzelim . Erkekler her şeyde açıktır . Ama sen bize şapşal dediğin için . Her kızın böyle düşünmesini istiyorsun galiba . Ama bu olmayacak . Çünkü onlar senin gibi anlama sorunlu değiller . Bu çok açık . ''

2-2 olmuş gibiydi . Çünkü Ovn'un suratı 5 karış asılmıştı . Beni yeni tanıyordu . O oyun oynuyorsa bende vardım . Bunu anlaması geçte olsa olmuştu . Belki bu gece onu değiştirmeyi başarabilirdi . Bu konuda umudu az da olsa vardı . Şimdi sıra Ovn'daydı . Bakalım neler yapacaktı ...

out : Senin 8 :s

''Bak Güzelim . Erkekler her şeyde açıktır . Ama sen bize şapşal dediğin için . Her kızın böyle düşünmesini istiyorsun galiba . Ama bu olmayacak . Çünkü onlar senin gibi anlama sorunlu değiller . Bu çok açık . '' Evet. Güzel hamleydi. Berabere kalmıştık. Ama birşeyi unutmamalıydı, benimle oyun oynamasına ve beraber olmamıza rağmen oyun kurucuydum! İstediğime istediğimi yapardım.

"Bravo! Eşitledin bizi. Ama unutma oyun kurucu Benim!" diyerek göz kırptım ona. Önümde dolu bir şekilde duran bardağın içindeki içkiyi bir dikişte bitirdim. Boğazımı yakmıştı. Yüzümü biraz ekşitmeme de neden olmuştu.

Bardağı tezgahın üzerine koydum ve elimi tezgahın üzerinde duran eline doğru ilerlettim ve elini tuttum. Teni gerçekten çok yumuşak ve pürüzsüzdü. Elini tutmama nedensiz bakışlarla karşılık verdiğinde gülümsedim.

"Oyun, oyun kurucuya göre oynanır Lucas! Bunu bildiğini sanıyorum." Tuttuğum elini bir kez daha sıktım. Bakalım bana ne tepki verecekti?...

Elimi tuttuğunda bir garip hissetmiştim . Sanki kendimi kaybetmiş gibiydim . Bana bakıyordu . Benden bir cevap bekliyordu . Bense ne yapacağımı bilmeden normal bir şekilde ona bakıyordum . Eşitlenmiş olsakta dediği doğruydu . Oyun Kurucu oydu . Bense vurucu gibi geri teptiriyordum topu . Oyun Kurucuya bağlı oynuyordum zaten . Belkide şu oyunu bırakıp gerçeğe dönmeliydik . Onun kulaklarına doğru yaklaştım ağzımla kulakları arasında minimetrik bir mesafe vardı . Biraz bekledim ve ardından sakince fısıldayarak konuşmaya başladım .

''Oyunu bırakıp gerçeğe geçmenin zamanı geldi , Ovn . Bakalım bunu başarabilecek misin ? Yoksa beceremeyip oyununa devam mı edeceksin ? '' deyip geri çekildim . Ona sırıtarak baktım ve yarım bıraktığım viskimi tek dikişte bitirdim . Ovn'un cevabını hevesle bekliyordum . Oyununu bırakabileceğindense pek emin değildim .

''Oyunu bırakıp gerçeğe geçmenin zamanı geldi , Ovn . Bakalım bunu başarabilecek misin ? Yoksa beceremeyip oyununa devam mı edeceksin?'' Belki de hiçbir fikrim yoktu bu konuda. Hiçbir zaman gerçek hayat ile bağlantım olmamıştı ki. Herşey bir oyundu kafamda. Hem hap içtiğim zamanlarda nasıl bir bağlantı kurabilirdim gerçek hayatla? Ben her zaman içtiğim haplar yüzünden gerçek hayattan oyuna geçmiştim. Hayatım bir oyundu. Sanırım oyunu bitirme vaktim gelmişti. Belki birşeyler öğrenebilirdim hayattan. Ama oyun sadece söylememle bitmiyordu anlaşılan. Haplarımdan vazgeçemezdim öncelikle... Bunları bırakamazsam oyunumu da bitiremezdim. Şimdilik sadece Lucas ile olan oyunum bitecekti.

Biraz önce onun da yaptığı gibi kulağına fısıldamak için eğildim. Yanağı yanağıma değiyordu neredeyse.

"Benimle olmak istiyorsan benim oyunuma katlanacaksın... Ve tabii birde kendini bana güvendirmelisin!" Sözlerimin ardından biraz önce onun yaptığı gibi geriye çekilmedim. Konuşmasını veya birşeyler demesini bekliyordum geriye çekilmek için.

"Benimle olmak istiyorsan benim oyunuma katlanacaksın... Ve tabii birde kendini bana güvendirmelisin!" demişti Ovn. Bunu söylerken az önce benim yaptığım gibi kulağıma doğru yaklaşıp fııldamıştı . Ama benim yaptığım gibi geri çekilmişti . Benden bir cevap bekliyordu . Ardından geri çekilecekti büyük ihtimal . Onunla olmak istiyor muydum ? Onu seviyor muydum ? Kendime ikide bir bu soruları soruyordum.Bir süre böyle devam etti . En son kararım onunla olmak istediğim ve onu sevdiğim içindi . Onun oyununu katlanacakmıydım ? Evet .Bunu başarabilirdim . 1 .Kısım tamamdı . Peki kendimi ona nasıl güvenderecektim . Belki bir cevap belki bir öpücük ... Buna karar veremiyordum . Ama öncelikle konuşmalıydı .

''Kendimi senin için yaratılmış gibi hissediyordum . Bu yüzden sana katlanabileceğimi biliyorum . '' demiştim . Ovn yavaşça geri çekildi . Ama aniden durdu . Tam yüzlerinin arasında çok az bir mesafe vardı . Ovn gülüyordu . Bende ona sırıtarak cevap verdim . Ovn'dan gelecek cevabı merakla bekliyordum . Onun cevabıyla birlikte olabiliriz . Ya da birbirlerinden nefret edebilecek gibiydik . Ovn'un cevabını bekliyordum ... Kalbimse küt küt atıyordu ...

''Kendimi senin için yaratılmış gibi hissediyordum . Bu yüzden sana katlanabileceğimi biliyorum.'' Bu sözler yanak mesafesinden çekilmeme neden olmuştu. Geriledim fakat fazla da geriye gitmemiştim. Hâlâ yüzünün tam karşısında duruyordum. Gülümsedim. Madem kendini benim için yaratılmış gibi hissediyordu o zaman bende ona, onun için yaratılmışım havasını katmalıydım. Zaten yüzünden biraz uzakta olan yüzümü daha da yakınlaştırdım ona. Dudaklarının üzerine bastırdım dudaklarımı. Bir an heyecanını hisseder gibi olmuştum. Elimi yanağına doğru uzandırdım. Sonra mesafe fazla uzun olmasa bile geriye çekildim. Göz gözeydik. Bir yandan umarım Gossip Girl'e gidecek bir haber olmamış diye içimden geçirirken bir yandan da elim ile yanağını okşuyordum. Yumuşacık tenini hissetmek garibime giden bir şekilde hoşuma gidiyordu. Bir anda onu istediğimi fark ettim. Her ne kadar erkeklerden nefret etsem de şuan onu istiyordum. Yanağında olan elimi yavaşça saçlarına doğru ilerlettim. Ardından vazgeçerek elimi yüzünden çektim.

"Belki benim için yaratılmışsındır..." diyerek gülümsedim ona. Sonramızın ne olacağını bilmesem de şimdimiz açıktı; onu tavlamıştım ! Ama bir sorunum daha vardı. Şuan Gossip Girl'e benim hakkımda ve bu olay hakkında haber giderse ben biterdim! 3 yıldır bir erkek arkadaşım olmamıştı ve bu durumum hep göze batıyordu eğer bunu gören biri olmuşsa bittiğimin resmi olabilirdi bu !

Mutluydum . Başarılı olmuştum . Ovn'un benden hoşlanmasını sağlamıştım . O da benden hoşlanmıştı . Ovn şuana kadar kimseyle çıkmamıştı . Eğer GG bunu yakalarsa çok kötü sonuçlar doğurabilir . Bu yüzden dua ediyor olmalıydı . Bende Ovn'un yakalanmasını istemiyordum . Bu onu çok üzerdi . Belki Ovn sinirinden bir daha benle bile konuşmak istemezdi . Bundan korkuyordum en fazla . Onu kaybetmekten ...

''Artık partnerliğe yaklaştığımıza göre sana Güzelim diye bilirim , dimi Güzelim ? '' dedi ve gülerek ona baktım . Ovn'da bana gülüyordu . İşte onu böyle olmasını istiyordum . Hayatın onun için bir oyun olması çok kötüydü . Nedenini bilmediğim bir sebepten dolayı böyleydi . Aklıma soktuğum şeylerden biride buydu . Bunun nedenini öğren .Ama ben onu ne olursa olursa seveceğime inanıyordum . Bunu yapacaktım . Her zaman yanında olacaktım . Şuan kendime onu ısıtabildiysem bu en büyük başarıydı benim için ....

''Artık partnerliğe yaklaştığımıza göre sana Güzelim diye bilirim , dimi Güzelim?'' dediğinde cevap olarak sadece kısa bir gülücük attım yüzüne. Kolumdaki ince siyah kayışlı saate baktığımda gece yarısına yaklaşıyordu ve birden aklıma L'in partisi geldi. Bu hâlde oraya gidemezdim. İlk önce eve gitmeli yeni birşeyler giymeliydim. Bunun için buradan derhâl kalkmamız lazımdı ki partiye yetişebileyim. Tekrar Lucas'a döndüm.

"L'in partisi vardı. Eve gitmem lazım! Daha fazla durursam eğer güzellik uykuma geç kalabilirim!" dedim. Beni başı ile onayladı. Çantamı elime aldım ve ben kapıya doğru ilerlerken onun hesap ödemesini bekledim. Kapının orada kısa bir süre bir taksi bekledik ve evime doğru taksi ile yola çıktık. Umarım yarın gece partide beraber takılmamızı teklif etmezdi. Lorenzo'ya sözüm vardı. En son mesajlaştığımızda... Olamaz! Telefonumu kapamıştım ve Lorenzo benden bir haber bekliyor olmalıydı. Hemen çantamdan telefonumu çıkardım. Açtığımda birinin birşey yazmamış olmasından sevindim. Ve bir adım atarak Lorenzo'ya mesajı ben attım!

"Sanırım kaçmadın! Yarın gece partiye geliyorsun değil mi?" Şimdi sırada hazırlanmam kalmıştı. Arabanın içinde beni izleyen Lucas'a döndüm ve gülümsedim. Sonra tekrar kafamı cama çevirdim.

Ovnerta - 4 şöhret puanı 20 dolar
Lucas - 5 şöhret puanı 1 dolar