Loxnip

Misafir

Loxnip Petrov
Bay
Kariyer

Normal bir insan için sıradan bir gecenin tüm
belirtileri göstermişti kendini. Hafif bir rüzgar ve onun etkisiyle
yumuşak toprağa dökülen yağmur, artık her gecenin müziği haline gelmiş
çeşitli hayvan sesleri ve ormandan yayılan gizem... Yasak sıfatının
takılmasını sağlayan basit belirtiler bu eşsiz gecede de çıkmıştı
ortaya. Belki onlarda kendi çaplarında bir eğlence düzenliyorlardı.
Ancak bunlar sadece gözle görülenlerdi ve büyücü dünyası bu sırada dönen
sayısız olaydan habersizdi ne yazık ki. Bilinenlerin aksine doğa,
kutsal bir amacı gerçekleştirmek için döküyordu yağmur damlalarını
toprağa. Gizli bir ayinin giriş kısmıydı bu sadece. Hayatın her
güzelliği içinde kendine yer edinmiş olan kötülük, dünyanın en eşsiz
yeri olan ormanın her zerresine yapışmıştı. İşte bu kötülükten ormanı
arındırmak için dökülürken yağmur; toprağa, yaprağa ve taşlara bir
okşamaya hissi veriyordu her seferinde. Ancak bu kutsal an sırasında
bile engellenemeyen bir gerçek, gösteriyordu yüzünü. Karanlığın acıkmış
olan arzusu harekete geçmiş ve daha temizlenme töreninin bitimini
beklemeden kirletmeye başlamıştı güzellikleri. Bir patron edasıyla
yaratıkları, daha doğrusu yüreklerine kötülük yerleştirdiği masum
canlıları salmıştı yüzeye; amaçlarını gerçekleştirmesi için…

Beyaza
yakın teniyle bir ağacın altında durmuş olan bir heykel gibiydi. Yüzüne
dökülen su damlacıkları içine işlemiş kötülüğü alamadan akıyordu
teninden aşağıya doğru. Ancak bu şekilde masum bir kanın da toprağa
akmasını sağlayabiliyordu sadece. Çoğu kişinin yaratık olarak tanıtacağı
bu varlık Loxnip adında bir canlıydı ve uzun süreden beri yüreğine
hapsolmuş karanlığın emirlerine uyabiliyordu. Şimdi, gecenin bu saatine
ormanın bu yakasında dururken, ellerinin ve yüzünün kanlı olmasını da
açıklayan neden kötülüktü. Daha demin boğazından süzülen altın sarısı
kanın özel bir gücü -ölüm yatağında olan birinin bile iyileşmesini
sağlar- olduğu umrunda bile olmamıştı. Zaten kendisine verilen lanet
onun yüzyıllar içinde durmaksızın sürüklenmesine neden olacaktı ve
Loxnip, bunun bir kurtuluşu olmadığını çoktan öğrenmişti. İçinde
durmaksızın dolanan bu lanetin verdiği hediye, başta güzel gibi
görünüyordu. Ancak zamanla kişiyi çıldırma doruğuna kadar
getirebiliyordu da…

Loxnip ormanın içinde sessizce durup kendine
can veren bu kanın vücudunda dolanmasına izin verirken, vampir olarak
geçen hayatının daha ortalarına gelmişti. Zamanla kendini kontrol etmeyi
ve gücünü kullanmayı herkes gibi öğrenmiş olsa da açlığını bir şekilde
gidermesi gerekiyordu. Zaten insanlara acıması gerektiğine asla
inanmayan biri olduğundan da çok zorluk çekmemişti bugüne kadar. Sadece
son zamanlardır bilmediği bir nedenden dolayı karşısına çıkan tek av
hayvanlar olmaya başlamış ve bu da tadı pek güzel olmayan kanları içmeye
zorlamıştı onu. Evet, daha demin açlığını giderecek kadar kanı bulmuştu
ama bu onun güzel kan arzusunu eksik bırakmıştı. Bu yüzden yüzünde bir
rahatlama ifadesinden çok kızgın bir ifade yer edinmişti. Yağmur
sayesinde biraz temizlenmiş olan pürüzsüz yüzünde hala aç bir ifade
dolanıyor gibiydi. Parlayan elleri hafifçe sıkılmış ve bakışları ormanın
derinliklerinde daha gerçekçi bir av bulmak için açılmıştı.

O
hayvanın önünde ne kadar beklediğini bilmiyordu ama kendisine yeterince
uzun gelen bir süre olmuştu. Sonunda ise bir zafere ulaşmasını
sağlayacak bir durumu hissetmesini sağlamıştı. Burnu bir insanın
alamayacağı o taze kan kokusunu alırken, kulakları bir insana ait olan
kalp atışlarını rahatlıkla duymuştu. Parıldayan gözleri uzun süreden
beri aradığı avı bulduğunu ortaya koyuyordu. Zaman kaybetmeden harekete
geçen Loxnip, çok geçmeden bir ağacın arkasında durmuştu. Buraya
gelmesini sağlayan koku ve sesin sahibi hemen önünde duruyordu. *Genç
bir kız* diye düşünürken eline geçen fırsatın ne kadar güzel olduğunu
fark etti. En taze dönemlerini yaşayan bir av düşmüştü avcuna. "Sana bu saatte ormanda dolaşmamalısın diyen
olmadı mı?" Sakin ses tonu kız için ani olacaktı ki irkildi.
Loxnip bu durumdan daha çok keyif alarak gölgelerin arasından sıyrılarak
kızın önüne dikildi. Beslenmeden önce biraz eğlenmek istediği her
halinden anlaşılıyordu.

Konu: Geri: Loxnip Cuma Tem. 16, 2010 7:28 pm

Saint Jude & III. Sınıf