vinnie Altierri.

Misafir

Ad Soyad: Vinnie Altierri
Cinsiyet: Erkek
Seçiminiz: Kariyer
Örnek Rp:

Spoiler:

Değiştiremeyeceği
gerçekler var olduğu anda ona verilir. Hayat bunları ortaya çıkartacak
oyunları ona oynatırken varlık bir oyunun oynandığı perdenin önünde bir
kukla gibi salınır. Arkasındakini bilenlerse kuklanın iplerini takip
ederler, oyuna devam ederek gözlerden uzaklaşırken isimleri oyuna dahil
olur. Yok oluşun kayıptan sonra ki aşamalarından biri. Herşey
birilerinin elinde bulunur.

Karanlıktır
sıradanlığın düşünceli halinin portresi. Sessizlik onları kapsayan bir
örtüdür. Ve yorganın altında gizlice birşeye göz atan yaramaz bir çocuk
gibi güvenir ona. Farklılığın ilkelerine has gölgeli bir seçenek.
Belkide adım atmadan önce bilmek gerekir var oluş kuramlarını.
Bilinenlerle keşfetmektir bilinmeyeni akıl. Gerçeği görmek için
yaşamınızı tüketen her istek, kendisinin katbekat daha fazlasını kurban
etmelidir başarıyı istiyorsa. Bugüne kadar gözü kapalı yapılan her
adımda onun için aydınlık olarak vurgulanmıştı kendince. Çünkü
gözlerini her kapadığında karanlıktansa karanlığın üzerine ruhundan
üfleyerek çizmiştir aşamaları Sizzlot. Geçmişini her hatırladığında bir
günlük gibi hatıralarında bir iz bırakırken hayatı için plan yapmıştır
daima. Ve şimdi, gözleri her kapandığında. Başlangıçta olan karanlığın
kanla bulanmış silüetine birşeyler çizme çabası zor olsada, tecrübe
olarak adlandırdığı olguyu yaşatıyordu bütünlüğünde. Sizzlot, daima
hareketlerinin izini ruhuna kazıyan varlık olmuştur...

Devasa
kubbeli mağaranın merkezinde, kendisi için hazırlanmış bölümde sakince
oturuyordu. Kanatlarını rahatlıkla açabileceği bu devasa yer, onun
kibrinin ve başarılarının bir ödülü olarak sunulmuştu sanki.
Hazinesinin sığmadığı yuvasında sakince oturarak, ve devasa bedeninin
burun deliklerinden sertçe nefes alarak suskunluğa gömülüydü şuan.
Gözleri kapalıydı daima yalnız kaldığında olduğu gibi. Ve daima her
zaman olduğu gibi yine tecrübenin tablosunu oluşturmakla meşguldü.
Kanla yıkanmış çizikler ve kesikler içinde ki soyut tuval, durmadan
büyüyerek gelişiyordu. Ve Sizzlot, sessizliğin içinde gömülüyken
barındırdığı soyutsallık ve gücüyle etrafında neler olup bittiğini
rahatça anlayabiliyordu. Tıpkı uzaklarda koşan ufak bir insan grubunun
beş dakikalık mesafenin ardından yanına geleceğini bildiği gibi.

Gözlerini
asla açmamıştı. Üzerlerinde parlak zırhları ve onların üzerine üstünde
kesik işareti olan kırmızı kısa cüppelerini giymiş olan adamlardan
kıdemli olanı öne çıkarak sözcüklerini efendisine aktarırken çekingen
ama kararlıydı. Burun deliklerinden sertçe çıkan hava giderek
hızlanırken Ejderha'nın sakin surat ifadesinde bir gülümseme
oluşurcasına gerilmişti. Yanına gelen adam bildiklerini aktarırken
elinde ki parşömene hiç bakmamıştı. Durumun tamamıyla farkında olan
insan dehşet verici bir tavırla efendisinin 'asi' olarak tanımladığı
topluluğun ona karşı tamamen cephe aldıklarını bildiriyordu. Sizzlot
sessizdi. "Yaratılanın yaptığı hamleler, daima bir sonrakini karşısındakine bilmden sunma düşüncesini perdeler."
Gözleri hala kapalıydı. Mağarada ki odasında bulunan muhafızlar
zihinlerinde duydukları emir doğrultusunda mekandan çıkarken Sizzlot
yavaşça tahtında doğruldu. Büyük avcunu açıp mağaranın bir bölümünden
gelen güneş ışığına tutarken damarlarına dolan enerjiyi hissetti
sakince. İri gözlerini açarak tüm sonsuzluğa benzetme yapan bakışlarla
eline gelen güneş ışığını inceledi. Sabırsız bir taır vardı üzerinde.
Ve sessizliği onu dahada saklıyordu daima. Sizzlot'u kırmızı cüppesinin
açık yerlerinde belli olan efsunlu rünler, taş yolda devasa bir kapıya
yürürken açılan cüppesinin altında ki çıplak bedeninde rahatlıkla belli
oluyordu. Kapıya vardığında yüzünde ki gülümseme korkunç ve tiksinç bir
gülümsemeye dönmüştü. Rahatlıkla kapıyı aralayan Sizzlot gözlerden
kaybolurken ardında bıraktığı boşlukta geçmişinin iffetli çığlıkları
duvardan duvara yankılanıyordu. "Varlığının amacını, var oluşunun felsefesini tekrar et!"

~

Vénéneuses
Lily... Adanın merkezinde devasa surlarla korunan ve oldukça canlı bir
halka sahip olan bir krallıktır. Yüzyıllardır kendilerine karşı pek çok
ciddi ve zayıf tehditlerle karşılaşsalarda daima üstesinde gelmiş bir
topluluk olarak artık pek çok şeye karşı oldukça ağır başlı tavır
takınan bir krallıktı. Kısa zaman önce adı anlaşılamayan bir tarikat
tarafındanda ciddi tehditlerle uğraşıp çatışsalarda birkaç gün öncesine
kadar hiç kimsenin aklına gelemeyecek bir şekilde büyümesine tüm
kraliyet şahit olmuştu. Ve şimdi, Vénéneuses Lily'nin tecrübeli
kolcularıyla haber alınan tehdide karşı bütün krallık seferberlik ilan
ederek askeri savunmaya kalkışmışlardı... Tüm surlar ve kale acele ile
toplanılan büyük orduyla doldurularak komutanları uykusuz bırakacak
stratejilerle Vénéneuses Lily'yi savnma planları oluşturulmuştu. Her
bir ölümlü bugüne kadar geçirdiği tecrübelerine ve elinden geldiğinin
daha fazlasını yaparak aldığı önlemlere gözü kapalı güveniyordu. Yinede
gözden kaçırılan birşey vardı. Tehdit karşılarındaydı. Sizzlot
Hran-Born dağının tepesinde sessizce oturuyordu. Buraya kadar hızlı
gelmesine yarayan devasa kanatları bedenine bitişik halde duruyordu.
Devasa Ejderha kilometrelerce ötedeki krallığı hissetmeye çalışıyor, ve
telaşenin kokusunu zevkle büyük burun deliklerinden içeri çekiyordu.
Güneş tam karşısında, ağır ağır batarken kanında ki titreme
durgunlaşıyor, bunun yerine zihnini kaplayan kaos fikirlerini harekete
geçiriyordu. Yüzüne yayılan ürkütücü ifade güneşin batışını takip
ederken devasa kanatları yavaşça iki yanına açılarak güneşi
uğurlarcasına tüm bedenini sergilemişti manzaraya. Hala birkaç halenin
göründüğü manzaraya karşı korkunç bir haykırış onu oturduğu tepeden
aşağı salınmasına neden olmuştu. Ve devasa bedeni hızla aşağı çökerken
başlattığı kanat çırpma sesleri yeryüzüne korkunç bir tavırla çarparken
birkaç dakika sonra üzerinde olacağı yeri zihninde geçiriyordu...

~

Kanatlarının
arasından, ve bedeninin yanından geçen her bir gülle, ve bedenine
saplanmaya çalışan ancak derisini geçemeyip gerisingeri aşağı düşen her
ok Sizzlot'un kahkaha atmasına sebep oluyor gibiydi. Şehrin kuzeybatı
kısmı tamamen is içersinde kalmış, ve gırtlağından yok etme ülküsüyle
çıkan alevlerin etkisinin sebep olduğu yangınlar hala pek çok yerde
tütmeye devam ediyordu. Ayaklarıyla ezdiği yüzlerce asker topluluğu
toprağı kan örtüsüyle kaplarken, kuyruğuyla dağıttığı her bir bina kan
örtüsünü bazı yerlerde arttırırken bazı yerlerde gri bir tozla
kapatıyordu. Devasa elleri ve beyaz dişlerinin kanla yıkandığı sahnede
durmak bilmeden zihninde ki kaosu çizerken damarlarında yayılan öfke
başarısının verdiği ünvanla işi yavaşça zevk verir bir hale
dönüştürüyordu. Sizzlot haykırarak ayakları altında dağıttığı ülkeye
bir çocuğun sahip olduğu tek bir oyuncakmış gözüyle hayranlıkla
izliyor, ve bir çocuk gibi dengesiz içgüdülerle zevk alıyordu. Güneşin
sıcaklığının terk ettiği fikirleri tüm soğukluğuyla kanla yıkanırken
fikirleri kendisi için konuştu; "Var oluş amacını unutma, bu zamana kadar daima istediğin oldu. Hayır cevaplarını bulmak için ölüleri saymak gerekir."
haykırışlar kahkaya dönüşmüş, ayakları altında ki ölümlü ruhlar
gökyüzüne yükselirken korku ve ümitsizlikle kendilerini ölüme teslim
etmişti.

Son, nasıl olmalı?.

Konu: Geri: vinnie Altierri. C.tesi Tem. 10, 2010 7:54 pm

Saint
Jude & IV. Sınıf