M i N d Y h U b B a R d

Misafir

Aile Gecmisim

Zengin çocukla fakir kızın aşkına, bir türlü kavuşup, mutlu olamayışına gözün doluyorsa hala korkmaya gerek yok, yaşıyorum demektir. Bahçenin yemyeşil can atışına, kirazın hınzırca çiçek açışına, yüzüm gülüyorsa hala korkmaya gerek yok, yaşıyorum demektir. Anlatacak hikayelerim bitmedi, henüz. Anlaşacak dostlarım tükenmedi. Yorgunluk, kırgınlık, hepsi gelir geçer. Herşeye rağmen yaşamak güzel..! Düşenin dostunun olmayışına, düzenin buna hiç aldırmayışına, kanın donuyorsa hala korkmaya gerek yok, yaşıyorum demektir. Senin beni yanlış anlayışına, çoktandır heyecan duymayışına, canım yanıyorsa hala korkmaya gerek yok, yaşıyorum demektir. Söylenecek şarkılarım bitmedi, henüz. Söylecek sözlerim tükenmedi. Yorgunluk, kırgınlık, hepsi gelir geçer. Herşeye rağmen yaşamak güzel..!

Babam saygın bir iş adamıydı bir zamanlar. Annem ise onun bir çalışanıymış. Birbirlerini seviyorlarmış söylediklerine göre. Evlendiklerinde mutluluklarına diyecek yokmuş. Ben dünyaya geldiğimde daha da bağlanmışlar birbirlerine. Tüm bu yalanlar niye söylenir ki? Ben daha beş yaşındaydım. Annemin odasından sesler duydum. Çığlıklara benziyordu. Anneme birşey oluyor korkusuyla odaya girdim. Annem bir adamlar çırılçıplaktı. Babama söylersem ayrılmak zorunda kalacağımızı söyledi. O yüzden söylemedim. Hiç kimseye hemde hiç kimseye söylemedim. Ama o gene beni terketti. Gitti kimseye söylememe rağmen... Annem gittikten sonra babama herşeyi anlattım. Sadece babama anlattım. Babam ağlayarak kucakladı beni. Annem belli ki kötü birşey yapmıştı. Ben yedi yaşındayken yılbaşında kapı çalındı. Kapıyı açtığımda elinde bir hediye paketi ile annemi gördüm. Yanındaki bebek arabasında ise çok küçük iki bebek duruyordu. Hayata inat parlayan gözleri masumiyetlerini koruyorlardı. Babam arkamdan geldi. Elinde bir bıçak vardı. Babam beni içeri gönderdi. Dışarıdan bir çığlık duyduğumda kulaklarımı minik avuçlarımla kapattım. Gözlerimdeki yaşları tutamadım. Süzüldüler yumuşacık yanaklarımdan. Bir çığlık daha duyduktan sonra hızla babamın yanına gittim. Annem yerde karnında bir bıçak ile yatıyordu. Bebeklerden biri ağlıyordu. Diğeri ise ebedi suskunluğa bürünmüştü. Kanlar içindeydi. Annemi yanına koştum. "Kardeşine iyi bak. Adı..." Kardeşimin adını söyleyemeden sustu. Gözleri açıktı. Ona o kadar çok vurdum ki uyansın diye ama uyanmadı. O küçük bebek benim kardeşimdi. Onu korumaya yemin ettim o an. Babam tam o bebeği de öldürecekti ki önüne atladım. Kolumdaki yara onun eseriydi. Şimdiye kadar geçmemişti. O gece benim en kötü gecem olmuştu. Polisler babamı götürürken onu son kez öptüm. Annemi ise doktorlar götürmüşlerdi. O sırada duyduğum tek kelime "Yaşıyor..!" olmuştu. Başka polislerde beni ve kardeşimi yuvaya götürdüler. Kardeşimden ayrılmayacağımı anladıklarında tam bir gün olmuştu. Tam bir gün beni ondan ayırmak için uğraştılar ama ayrılmadım. Yemin etmiştim. O gece ne olduğunu bilmiyorum. Kardeşim sabah yanımda yoktu. Her yer benim gazabıma uğramıştı. Her yeri dağıtmıştım. O geceden sonra pskolojik destek almaya başladım. On dört yaşımda yuvadan kaçtım. Sokakta yaşlı bir kadın beni yanına aldı. Onunla yaşamaya başladım. Anneanne diyordum ona. On Beş yaşımdayken Constance Billard'a başladım. Dedikodunun canlanmış haliymiş Constance Billard. Acının sahte yüzünü orada öğrendim. İşte buradayım şimdi! Okulun seksi ama elde edilemeyen kızı, acının insanlaşmış hali, seks yapmamaya yemin etmiş bir kızım, şimdi!

M i N d Y h U b B a R d D8938177

Fizigim

Döneceğim, tozlu yollara al gelincikler sereceğim. Solarlar, bilirim, sevgilim. Yine bekleyeceğim bitse de bir gün nazlı hayat, ben bir tek seni seveceğim. kader güçsüz kalır, sevgilim. Sensiz ölmeyeceğim. Kördüğüm karmaşık bir bilmece! Uyutmuyor beni gündüz gece. Utanmam, usanmam beklerim öylece. Git gide, git gide azalmasın. Savrula savrula kaybolmasın. Göz göre, göz göre bitmesin, ağlarım. Hem sen hem ben, bölünemem. Kendimi sensiz eyleyemem. Beni sensiz koymasın, Tanrım. Başka söz söyleyemem.

Yumuşak ve parlak sarı saçlarım omuzlarımdan aşağıya doğru belime kadar dalgalanır her zaman. Saçlarımın güzel olduğunu çok duydum. Sarı saçlarımın uçları biraz koyudur. Bu daha da güzel olmasını sağlar. Uzun boyluyumdur. Bacaklarımı göstermeyi çok severim. Sadece kışları çok soğuksa uzun giyinirim. Yoksa beni uzun kollu bir bluz ile ya da pantolon ile görmeniz çok zordur. Kahverengi gözlerim her zaman parlar. Hiçbir zaman ışığını yitirmez. Aynı ay gibiyim. Başkalarının ışığını alıp etrafıma yansıtırım. Bundan dolayı ışığım asla ama asla sönmez, sönemez. Tırnaklarım kendini beğenmiş, züppe tiplerinki gibi şehrin tesisat boruları kadar uzun değildir. Tabi bu özelliklerin bende olmadığını söylemiyorum. Belki bende kendimi beğenmiş biriyimdir. Hatta züppe bile olabilirim. Belki şuan sen yuvada büyüdün paran mı var da züppelik taslıyorsun diyorsunuzdur ancak yanında kaldığım kadın yani anneannem trilyonerlerden bile fazla paraya sahip..! Her zaman ojeli tırnaklarım sadece evimin tesisat boruları kadar uzundur. Bu da şehrinkilerin yanında hiç gibi kalır. Göüslerimi her zaman olduğundan büyük göstermek hobim gibidir. Her zaman üzerime tam oturan hatta dar gelen kıyafetler seçerim. Böylece kalçam ve göğüslerimde dahil vücudumun birçok bölümü ortaya çıkar.

M i N d Y h U b B a R d A39eb61f

Kisiligim

Ey, Kör anla! Bu yer, bu gök boş. Bırak onu, bunu, gönlünü hoş tut. Şu durmadan dağılan alemde hepsi hepsi bir nefestir, gerisi boştur boş. Dünya ne verdi ki baksana? Hep acı hep dert... Boşver dünde kalsın o acılar. Dinecek birgün elbet! Yıllar günler gibi akmaya başladığında kaldır kadehini sende şairin satırlarına şu üç günlük dünyada. Ey, Kör anla! Bu yer, bu gök boş. Bırak onu, bunu, gönlünü hoş tut. Şu durmadan dağılan alemde hepsi hepsi bir nefestir, gerisi boştur boş. Dünya ne verdi ki baksana? Hep acı hep dert... Ama ne acı kalacak ne de dert! Perde kapanınca zevk almayı öğrenmek gerek çok geç olmadan. Kaldır kadehini sende şairin satırlarına şu üç günlük günlük dünyada.

Bazen yalancı bir kişiliğe bürünür çıkarım işin içinden. Bazen ise doğruluk meleği olurum. Ama bu zamanlarımı kestirmek samanlıkta bezelye tanesi aramaktan beterdir. Atasözlerini kendime göre değiştirmek vazgeçilmez bir huyumdur. Zaten atalarımız ne demiş? Huylu huyundan, inatçı inadından vazgeçmezmiş. Asla yapmayacağım iki şey vardır. Seks ve aşık olmak. Annemi aramaktan vazgeçmedim hiçbir zaman. Aramaya geç başlasamda. Constance Billard'a başladığmda annemi aramaya başladım. Bundan dolayıdır belki annesini veya babasını kaybedenlere karşı duygusallık gösterdiğim olmuştur. Erkeklere karşı bir antipatim olsada feminist değilimdir. Erkeklerin düşündükleri tek şeyin seks olduğunu biliyorum bunun için bir kahveden ileri gitmedi onlarla ilişkim. Doktor olmayı planlıyorum. Doktorluğa karşı ayrı bir sevgim var. Doktor olursam annemi bulacağımı düşündüğüm içindir belki. Annem yaşıyor biliyorum. Babamın ise şimdi hapisten çıkmış olması gerekiyor ama beni aradığını sanmıyorum. Kim olduğumu kestirmek zordur. En sevdiğim dizilerin fringe ve house olduğunu söylesem ne kadar anormal olduğumu anlar mısınız? Seçtiğim herşey gibi bende anormal bir tipim. Zaten babasının ve annesinin geçmişini düşünürsek normal bir kız olmamda beklenemez. Tanrıya inanırdım geçmişte ama şimdi inanmıyorum. Ne dua edersem edeyim kabul olmadığı aşikar! Neden hala inanaç insanları var ki? Kardeşimi aramaktan asla vazgeçmedim. Ama bunu annem gibi seneler sonra başlamadım. Yurda gittiğimden beri onu arıyorum. Onu benden çaldılar. Yurtta bir olay olduğunda ilk beni çağırırlardı. Çünkü bu işlerde kesin benim parmağım vardır. Olay çıkartmaya bayılırım. Vazgeçemeceğim şeyler vardır. Olay çıkartmak, gri vosvosum, rock müzik, telefonum, kardeşim... Bunlar söz konusu olduğunda babamı bile satarım. Bana bulaşmayı aklınızdan bile geçirmeyin. Çünkü bana bir kere bulaşırsanız siz eşek cennetini boylayana kadar sizinle uğraşırım. Bir süre sonra bu bana zevk vermeye başlar ve zevk aldığım hiçbir şeyden vazgeçmem. Constance Billard'da tanıştığım dedikoduyla arkadaş olduk resmen. Okulda dedikodu benden sorulur gibi oldu. Sürtüklerden nefret ederim denilebilir. Annemi öyle görüdükten sonra sürtüklerin cehennemi bile haketmediğini düşünüyorum.

Misafir

Ikonlarım

Geçen cuma gördüm seni. Ben değildim yanındaki. Görmemiş gibi yaptım. Biraz daha hızlandım. Koştum. Sonra uzaklaştım. Düştüm artık yoldan çıktım. Bilsen neler kaçırdın. Peki ben nerede yanlış yaptım? Dur biraz sende düşün. Ben artık çok değiştim. Hep sustum, hep dinledim. Sende düşün..! Geçen cuma gördüm seni. Ben değildim yanındaki. Görmemiş gibi yaptım. Görmemiş gibi yaptım. Hahaha...!

M i N d Y h U b B a R d 9815c640

Eklenmek için;

Misafir

Onemsizlik Derecen

Kimileri kaybolur, unutulur hatta sesi bu şehirde. Bir gidenle bir kalana verilir hikayesi. Kimileri hayatta mutlu sonlar çalar bu şehirde. Kimininde bizim gibi yarım kalır hikayesi. Bir hüzün şehri ayırdı bizi ve bu son olmayacak. Gözyaşıyla besledi. Her aşk ölümü tadacak. Ne dualar kurtarır bizi artık ne de zaman... Unutabilmek gerek bazen ağlamadan. Ne yeni bir aşk avutur bizi ne de geçmişin izi... Kabullenmek gerek bazen yenilgiyi. Bir hüzün şehri ayırdı bizi ve bu son olmayacak. Gözyaşıyla besledi. Her aşk ölümü tadacak.

Misafir

x Jamié C. Estaign
x Düşman
x Tartıştığımız o gün aslında göründüğün gibi biri olmadığını düşünmeye başlamıştım. Ki öylesinde. Hala bunu idda ediyorum. Masum görünen görüntünün ardında ne olduğunu biliyorum. Sende bizim gibisin. Bir sürtükten farkın yok. Tek ayrıcalık bunu belli etmiyorsun. Kapalı kapılar arkasında ne çevirdiğini çok iyi biliyorum. Bunu açığa çıkarmak için elimden geleni yaparım. Yapıcamda. Benden kolay kolay kurtulamazsın.
x M i N d Y h U b B a R d 9381c5ee